یوسف پوریا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= دانش‌آموخته‌ی هنرستان موسيقی ملی | |تحصیلات و محل تحصیل= رشته‌ی ریاضی از دبیرستان خوارزمی | ||
دانش‌آموخته‌ی هنرستان موسيقی ملی | |||
| شغل و تخصص اصلی = سازنده‌ی ساز تار | | شغل و تخصص اصلی = سازنده‌ی ساز تار | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =کارمند شرکت نفت | ||
در سال 1355 رئیس کارگاه حفظ و اشاعه‌ی موسیقی | |||
دبیر و سخنگوی کانون سازسازان | |||
|جوایز و افتخارات =مدرک درجه يک هنری از پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی سازمان ميراث فرهنگی (1383) | |جوایز و افتخارات =مدرک درجه يک هنری از پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی سازمان ميراث فرهنگی (1383) | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042151063.jpg|جایگزین=یوسف پوریا|بندانگشتی|یوسف پوریا]] | [[پرونده:2042151063.jpg|جایگزین=یوسف پوریا|بندانگشتی|یوسف پوریا]] | ||
[[پرونده:یوسف پوریا.jpg|بندانگشتی|یوسف پوریا]] | |||
یوسف پوریا (مراغه 10 فروردین 1318ش- ) | یوسف پوریا (مراغه 10 فروردین 1318ش- ) | ||
سازنده‌ی ایرانی تار. پدرش (علی اکبر حجار) مجسمه‌ساز خودآموخته و گم‌نامی بود. در سن ده سالگی به‌همراه خانواده به تهران رفت و دیپلم خود را در رشته‌ی ریاضی از دبیرستان خوارزمی دریافت کرد. سال 1346 پس از گذراندن چند دوره‌ی تخصصی، در تعاونی شرکت ملی نفت استخدام شد. سپس برای گذراندن چند دوره‌ی دیگر به آلمان و اسپانیا سفر کرد. | سازنده‌ی ایرانی تار. پدرش (علی اکبر حجار) مجسمه‌ساز خودآموخته و گم‌نامی بود. در سن ده سالگی به‌همراه خانواده به تهران رفت و دیپلم خود را در رشته‌ی ریاضی از دبیرستان خوارزمی دریافت کرد. سال 1346 پس از گذراندن چند دوره‌ی تخصصی، در تعاونی شرکت ملی نفت استخدام شد. سپس برای گذراندن چند دوره‌ی دیگر به [[آلمان]] و [[اسپانیا]] سفر کرد. | ||
پوریا در سال 1348 در کلاس آموزش نوازندگی تار شخصی به نام صادق‌خان نام‌نویسی کرد، اما پس از مدت کوتاهی به سمت ساخت این ساز کشیده شد. او بدون آموزش‌های لازم و با لوازم نجاری خانگی شروع به ساخت یک تار کرد. وی در سال‌های بعد به دلیل مشکلات مختلف و گرفتاری‌های شغلی نتوانست نوازندگی و کار تولید تار را به صورت جدی ادامه دهد، اما از سال 1353 این کار را به صورت حرفه‌ای شروع کرد. در سال 1355 پس از تولید نزدیک 20 ساز با کاسه‌ی یکپارچه، با [[فرمان مرادی]] که رئیس کارگاه حفظ و اشاعه‌ی موسیقی بود آشنا شد و به پیشنهاد او از ساخت تارهای یک تکه که تولیدشان بسیار دشوار بود و زمان زیادی می‌برد، دست کشید و به ساخت تارهای دو تکه با الگوی یحیی روی آورد. در این زمان علاوه بر ساخت تار به یادگیری آکادمیک موسیقی پرداخت و در کلاس‌های [[هنرستان موسیقی ملی]] ثبت نام کرد. سپس تا سال 1366 از هنرمندانی چون دکتر حجازی، [[حسین علیزاده]]، [[محمدرضا لطفی]] و اصغر کردبچه برای ساخت سازی با صدادهی درست و کامل بهره و مشاوره گرفت. او همچنین به واسطه‌ی راهنمایی‌های [[روح افزا، سلیمان (تهران ح ۱۲۸۰ـ ۱۳۵۹ش)|سلیمان روح‌افزا]] از برخی تکنینک‌ها و نظرات استاد [[یحیی (هوانس آبکاریان)|یحیی]] درباره‌ی تارسازی مطلع شد و آنها را به کار گرفت. | پوریا در سال 1348 در کلاس آموزش نوازندگی تار شخصی به نام صادق‌خان نام‌نویسی کرد، اما پس از مدت کوتاهی به سمت ساخت این ساز کشیده شد. او بدون آموزش‌های لازم و با لوازم نجاری خانگی شروع به ساخت یک تار کرد. وی در سال‌های بعد به دلیل مشکلات مختلف و گرفتاری‌های شغلی نتوانست نوازندگی و کار تولید تار را به صورت جدی ادامه دهد، اما از سال 1353 این کار را به صورت حرفه‌ای شروع کرد. در سال 1355 پس از تولید نزدیک 20 ساز با کاسه‌ی یکپارچه، با [[فرمان مرادی]] که رئیس کارگاه حفظ و اشاعه‌ی موسیقی بود آشنا شد و به پیشنهاد او از ساخت تارهای یک تکه که تولیدشان بسیار دشوار بود و زمان زیادی می‌برد، دست کشید و به ساخت تارهای دو تکه با الگوی یحیی روی آورد. در این زمان علاوه بر ساخت تار به یادگیری آکادمیک موسیقی پرداخت و در کلاس‌های [[هنرستان موسیقی ملی]] ثبت نام کرد. سپس تا سال 1366 از هنرمندانی چون دکتر حجازی، [[حسین علیزاده]]، [[محمدرضا لطفی]] و اصغر کردبچه برای ساخت سازی با صدادهی درست و کامل بهره و مشاوره گرفت. او همچنین به واسطه‌ی راهنمایی‌های [[روح افزا، سلیمان (تهران ح ۱۲۸۰ـ ۱۳۵۹ش)|سلیمان روح‌افزا]] از برخی تکنینک‌ها و نظرات استاد [[یحیی (هوانس آبکاریان)|یحیی]] درباره‌ی تارسازی مطلع شد و آنها را به کار گرفت. | ||
پوریا عضو کانون سازندگان ساز خانه‌ی موسیقی است. او همچنین سمت دبیر و سخنگوی کانون سازسازان را نیز بر عهده دارد. پوریا در سال 1383 از پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی نشان و مدرک درجه یک هنری دریافت کرده است. همچنین در پنجم دی ماه 1398 با حضور هنرمندانی مانند حسین علیزاده در فرهنگسرای ارسباران مراسمی برای تجلیل او برگزار شده است. | پوریا عضو کانون سازندگان ساز خانه‌ی موسیقی است. او همچنین سمت دبیر و سخنگوی کانون سازسازان را نیز بر عهده دارد. پوریا در سال 1383 از پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی نشان و مدرک درجه یک هنری دریافت کرده است. همچنین در پنجم دی ماه 1398 با حضور هنرمندانی مانند [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]] در [[فرهنگسرای ارسباران|فرهنگسرای ارسباران]] مراسمی برای تجلیل او برگزار شده است. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۸
| یوسف پوریا | |
|---|---|
| زادروز |
مراغه 10 فروردين 1318ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل |
رشته‌ی ریاضی از دبیرستان خوارزمی دانش‌آموخته‌ی هنرستان موسيقی ملی |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی ساز تار |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | مدرک درجه يک هنری از پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی سازمان ميراث فرهنگی (1383) |
یوسف پوریا (مراغه 10 فروردین 1318ش- )
سازنده‌ی ایرانی تار. پدرش (علی اکبر حجار) مجسمه‌ساز خودآموخته و گم‌نامی بود. در سن ده سالگی به‌همراه خانواده به تهران رفت و دیپلم خود را در رشته‌ی ریاضی از دبیرستان خوارزمی دریافت کرد. سال 1346 پس از گذراندن چند دوره‌ی تخصصی، در تعاونی شرکت ملی نفت استخدام شد. سپس برای گذراندن چند دوره‌ی دیگر به آلمان و اسپانیا سفر کرد.
پوریا در سال 1348 در کلاس آموزش نوازندگی تار شخصی به نام صادق‌خان نام‌نویسی کرد، اما پس از مدت کوتاهی به سمت ساخت این ساز کشیده شد. او بدون آموزش‌های لازم و با لوازم نجاری خانگی شروع به ساخت یک تار کرد. وی در سال‌های بعد به دلیل مشکلات مختلف و گرفتاری‌های شغلی نتوانست نوازندگی و کار تولید تار را به صورت جدی ادامه دهد، اما از سال 1353 این کار را به صورت حرفه‌ای شروع کرد. در سال 1355 پس از تولید نزدیک 20 ساز با کاسه‌ی یکپارچه، با فرمان مرادی که رئیس کارگاه حفظ و اشاعه‌ی موسیقی بود آشنا شد و به پیشنهاد او از ساخت تارهای یک تکه که تولیدشان بسیار دشوار بود و زمان زیادی می‌برد، دست کشید و به ساخت تارهای دو تکه با الگوی یحیی روی آورد. در این زمان علاوه بر ساخت تار به یادگیری آکادمیک موسیقی پرداخت و در کلاس‌های هنرستان موسیقی ملی ثبت نام کرد. سپس تا سال 1366 از هنرمندانی چون دکتر حجازی، حسین علیزاده، محمدرضا لطفی و اصغر کردبچه برای ساخت سازی با صدادهی درست و کامل بهره و مشاوره گرفت. او همچنین به واسطه‌ی راهنمایی‌های سلیمان روح‌افزا از برخی تکنینک‌ها و نظرات استاد یحیی درباره‌ی تارسازی مطلع شد و آنها را به کار گرفت.
پوریا عضو کانون سازندگان ساز خانه‌ی موسیقی است. او همچنین سمت دبیر و سخنگوی کانون سازسازان را نیز بر عهده دارد. پوریا در سال 1383 از پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی نشان و مدرک درجه یک هنری دریافت کرده است. همچنین در پنجم دی ماه 1398 با حضور هنرمندانی مانند حسین علیزاده در فرهنگسرای ارسباران مراسمی برای تجلیل او برگزار شده است.