پنج کاف: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۴

پنج کاف (five Ks)

پنج نشانۀ ایمان در میان «خالصه^[۱]»، جامعۀ سیک‌ها^[۲]. همه با حرف «ک» در زبان پنجابی^[۳] آغاز می‌شوند: کِش^[۴] (موی بلند)، کیرپان^[۵] (شمشیر)، کَرا^[۶] (مچ‌بند فولادی). کَچها^[۷] (زیرشلواری) و کَنگها^[۸] (شانه). رسم «کش» به استفادۀ مردان از دستاری برای پاکیزه و آراسته نگه‌داشتن موی سر انجامید. موی صورت را هم نمی‌تراشند. «کنگها» نه ‌تنها نشانۀ پاکیزگی و آراستگی است و روزی دو بار سر را با آن شانه می‌کنند، بلکه حکم گوشزدی را دارد برای سیک‌ها که اگر می‌خواهند خدا از آنان راضی باشد، باید تقید و انضباط را در زندگی مراعات کنند. «کیرپان» شمشیری نمادین است که به نشانۀ آمادگی برای دفاع از دین و نیازمندان و عدالت در زیر لباس می‌بندند. در اوایل پیدایش دین سیک، دفاع جسمانی دربرابر ظلم ضرورت داشت و امروزه روح این عقیده عامل همبستگی اعضای «خالصه» در راه عدالت اجتماعی است. «کرا»ی فولادی نشانۀ ابدیت است و از وحدت خدا و خالصه حکایت می‌کند. فولاد نشانۀ قدرت نیز هست. پوشیدن «کچها» به‌جای لُنگ (دهوتی^[۹]) جنگیدن را آسان‌تر می‌کرد. کچها هم نشانۀ تقید است و هم بر آمادگی برای جنگیدن و دفاع از دین دلالت می‌‌کند.

↑ Khalsa
↑ Sikhs
↑ Punjabi
↑ kesh
↑ kirpan
↑ kara
↑ kachha
↑ kangha
↑ dhoti

[1] Khalsa

[2] Sikhs

[3] Punjabi

[4] sh

[5] rpan

[6] ra

[7] ↑ kachha

[8] ↑ kangha

[9] ti

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-پنج کاف
+پنج کاف (five Ks)
-پنج نشانۀ ایمان در میان «خالصه<ref>Khalsa</ref>»، جامعۀ سیک‌ها<ref>Sikhs</ref>. همه با حرف «ک» در زبان پنجابی<ref>Punjabi</ref> آغاز می‌شوند: کِش<ref>kesh</ref> (موی بلند)، کیرپان<ref>kirpan</ref> (شمشیر)، کَرا<ref>kara</ref> (مچ‌بند فولادی). کَچها<ref>kachha</ref> (زیرشلواری) و کَنگها<ref>kangha</ref> (شانه). رسم «کش» به استفادۀ مردان از دستاری برای پاکیزه و آراسته نگه‌داشتن موی سر انجامید. موی صورت را هم نمی‌تراشند. «کنگها» نه ‌تنها نشانۀ پاکیزگی و آراستگی است و روزی دو بار سر را با آن شانه می‌کنند، بلکه حکم گوشزدی را دارد برای سیک‌ها که اگر می‌خواهند خدا از آنان راضی باشد، باید تقید و انضباط را در زندگی مراعات کنند. «کیرپان» شمشیری نمادین است که به نشانۀ آمادگی برای دفاع از دین و نیازمندان و عدالت در زیر لباس می‌بندند. در اوایل پیدایش دین سیک، دفاع جسمانی دربرابر ظلم ضرورت داشت و امروزه روح این عقیده عامل همبستگی اعضای «خالصه» در راه عدالت اجتماعی است. «کرا»ی فولادی نشانۀ ابدیت است و از وحدت خدا و خالصه حکایت می‌کند. فولاد نشانۀ قدرت نیز هست. پوشیدن «کچها» به‌جای لُنگ (دهوتی<ref>dhoti</ref>) جنگیدن را آسان‌تر می‌کرد. کچها هم نشانۀ تقید است و هم بر آمادگی برای جنگیدن و دفاع از دین دلالت می‌‌کند.
+پنج نشانۀ ایمان در میان «خالصه<ref>Khalsa</ref>»، جامعۀ [[سیک، آیین|سیک‌]]<nowiki/>ها<ref>Sikhs</ref>. همه با حرف «ک» در [[پنجابی، زبان|زبان پنجابی]]<ref>Punjabi</ref> آغاز می‌شوند: کِش<ref>kesh</ref> (موی بلند)، کیرپان<ref>kirpan</ref> (شمشیر)، کَرا<ref>kara</ref> (مچ‌بند فولادی). کَچها<ref>kachha</ref> (زیرشلواری) و کَنگها<ref>kangha</ref> (شانه). رسم «کش» به استفادۀ مردان از دستاری برای پاکیزه و آراسته نگه‌داشتن موی سر انجامید. موی صورت را هم نمی‌تراشند. «کنگها» نه ‌تنها نشانۀ پاکیزگی و آراستگی است و روزی دو بار سر را با آن شانه می‌کنند، بلکه حکم گوشزدی را دارد برای سیک‌ها که اگر می‌خواهند خدا از آنان راضی باشد، باید تقید و انضباط را در زندگی مراعات کنند. «کیرپان» شمشیری نمادین است که به نشانۀ آمادگی برای دفاع از دین و نیازمندان و عدالت در زیر لباس می‌بندند. در اوایل پیدایش دین سیک، دفاع جسمانی دربرابر ظلم ضرورت داشت و امروزه روح این عقیده عامل همبستگی اعضای «خالصه» در راه عدالت اجتماعی است. «کرا»ی فولادی نشانۀ ابدیت است و از وحدت خدا و خالصه حکایت می‌کند. فولاد نشانۀ قدرت نیز هست. پوشیدن «کچها» به‌جای لُنگ (دهوتی<ref>dhoti</ref>) جنگیدن را آسان‌تر می‌کرد. کچها هم نشانۀ تقید است و هم بر آمادگی برای جنگیدن و دفاع از دین دلالت می‌‌کند.
+----
+<references />
+[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]]
+[[رده:بودایی و هندی]]