تابور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = جمهوری چک | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین = Tabor | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = جنوب بوهم، به فاصلۀ ۷۵کیلومتری جنوب پراگ | |||
| جمعیت = ۳۴,۳۰۰ نفر (۲۰۲۳) | |||
| مساحت = ۶۲,۲۲ کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنعت نساجی و توتون | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:برج کوتنوف در تابور.jpg|بندانگشتی|برج کوتنوف در تابور]] | |||
تابور (Tabor) | تابور (Tabor) | ||
شهری صنعتی در جنوب [[بوهم]]، در [[چک، جمهوری|جمهوری چک]]، بر ساحل رود لوژنیتسه<ref>River Luznice</ref>، به فاصلۀ ۷۵کیلومتری جنوب [[پراگ]]<ref>Prague </ref>. | شهری صنعتی در جنوب [[بوهم]]<ref>Bohemia</ref>، در [[چک، جمهوری|جمهوری چک]]<ref>Czech Republic</ref>، بر ساحل رود لوژنیتسه<ref>River Luznice</ref>، به فاصلۀ ۷۵کیلومتری جنوب [[پراگ]]<ref>Prague </ref>. ۳۴,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۲۳) و مساحتش ۶۲,۲۲ کیلومتر مربع است. در ۱۴۲۰م به‌منزلۀ پایگاه نظامی جامعۀ مذهبی [[هوسیان]]<ref>Hussites </ref> و ناراضیان سیاسی مشهور به [[تابوریان]]<ref>Taborites</ref> تأسیس شد. در قرن ۱۵م، چهارده کیلومتر راهروی زیرزمینی داشت و پناهگاهی برای آوارگانی بود که به آنان حمله می‌شد. اکنون، ۶۵۰ متر از آن شبکه باقی است. این شهر صنعت نساجی و توتون دارد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۴
| تابور | |
|---|---|
| کشور | جمهوری چک |
| نام لاتین | Tabor |
| جمعیت | ۳۴,۳۰۰ نفر (۲۰۲۳) |
| موقعیت | جنوب بوهم، به فاصلۀ ۷۵کیلومتری جنوب پراگ |
| تولیدات و صنایع مهم | صنعت نساجی و توتون |
| مساحت | ۶۲,۲۲ کیلومتر مربع |
تابور (Tabor)
شهری صنعتی در جنوب بوهم[۱]، در جمهوری چک[۲]، بر ساحل رود لوژنیتسه[۳]، به فاصلۀ ۷۵کیلومتری جنوب پراگ[۴]. ۳۴,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۲۳) و مساحتش ۶۲,۲۲ کیلومتر مربع است. در ۱۴۲۰م به‌منزلۀ پایگاه نظامی جامعۀ مذهبی هوسیان[۵] و ناراضیان سیاسی مشهور به تابوریان[۶] تأسیس شد. در قرن ۱۵م، چهارده کیلومتر راهروی زیرزمینی داشت و پناهگاهی برای آوارگانی بود که به آنان حمله می‌شد. اکنون، ۶۵۰ متر از آن شبکه باقی است. این شهر صنعت نساجی و توتون دارد.