آیک، یان وان (ح ۱۳۹۰ـ۱۴۴۱م): تفاوت میان نسخه‌ها

Jan van Eyck
یان وان آیک; Jan van Eyck
زادروز	ح ۱۳۹۰م;
درگذشت	۱۴۴۱م
ملیت	فلاندری
شغل و تخصص اصلی	نقاش
آثار	نقاشی محرابیِ ستایش برّه (۱۴۳۲م؛ سِنت باوو در هالم، گِنت)، و تک‌چهره، از جمله ازدواج آرنولفینی (۱۴۳۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن)، بانوی مقدس و صدر اعظم رولن (۱۴۳۵/۱۴۳۷م؛ لوور، پاریس)، بانوی مقدس و سراُسقف وان دِر پائِله (۱۴۳۶م، موزۀ گرونینِگن، بروژ)، و مردی با عمّامه (۱۴۳۳م، نگارخانۀ ملی، لندن)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس	هوبرت وان آیک (برادر)

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۴

آیْک، یان وان (ح ۱۳۹۰ـ۱۴۴۱م)(Eyck, Jan van)

نقاش فلاندری^[۱]. در دوران حیاتش در سراسر اروپا شهرت یافت. از نخستین نقاشانی بود که از رنگ‌روغن استفاده کرد. جزء‌پردازی دقیق، تابندگی رنگ، و پرداخت عالی، از ویژگی‌های هنر اوست. مضامین آثارش عبارت‌اند از صحنه‌های دینی ازجمله نقاشی محرابیِ^[۲] ستایش برّه^[۳] (۱۴۳۲م؛ سِنت باوو^[۴] در هالم، گِنت^[۵])، و تک‌چهره، از جمله ازدواج آرنولفینی^[۶] (۱۴۳۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن^[۷]). یان برخلاف هوبرت وان آیک^[۸] ( ـ۱۴۲۶م)، که احتمالاً برادر بزرگ‌تر اوست، یک چهرۀ تاریخی مشخص است. حدود ۱۴۳۰م در بروژ^[۹] اقامت گزید، و به استخدام شهرنشینان متمول آن‌جا، و نیز بازرگانان ایتالیایی درآمد که در‌ آن مرکز بین‌المللی تجارت، مقیم بودند. از جمله تک‌چهره‌سازی‌هایش، تابلوهای بانوی مقدس و صدر اعظم رولن^[۱۰] (۱۴۳۵/۱۴۳۷م؛ لوور^[۱۱]، پاریس)، بانوی مقدس و سراُسقف وان دِر پائِله^[۱۲] (۱۴۳۶م، موزۀ گرونینِگن^[۱۳]، بروژ)، و مردی با عمّامه^[۱۴] (۱۴۳۳م، نگارخانۀ ملی، لندن)، که به‌ گمان برخی تک‌چهرۀ خود هنرمند است، درخور ذکرند. گمان می‌رود که یان و برادرش کتاب زمانِ^[۱۵] تورینو ـ میلان^[۱۶] (که در قرن ۲۰ منهدم گردید) را تذهیب کرده باشند. یان، و احتمالاً برادرش، اسلوب رنگ‌روغن را تکامل بخشیدند؛ این اسلوب پیش از وان آیک رواج یافته بود. با‌ استفاده از رنگ‌روغن به رنگ‌مایه‌های ملایم‌تر و جزئیات دقیق‌تری نسبت به تمپرا ـ سفیدۀ تخم‌مرغ^[۱۷] دست یافت، که در آن زمان متداول بود. هرچند که رنگ‌آمیزی عالی و سطوح پرداخت‌شده و لعاب‌گونۀ آثارش را، می‌بایست حاصل مهارت فوق‌العادۀ رنگ‌پردازی‌اش در مقام یک تذهیب‌کار نیز دانست. در فروبومان^[۱۸]، نقاشانی همچون خرارد داوید^[۱۹]، از روی آثار یان وان آیک نسخه‌برداری می‌کردند، و آثارش در آلمان، اسپانیا، و ایتالیا نیز تأثیر گذاشت. آلفونسوی پنجم^[۲۰] از نخستین گردآورندگان آثار او بود؛ لیکن چندی نگذشت که نمونه‌هایی از نقاشی‌هایش به مجموعه‌های خاندان مدیچی^[۲۱] و خاندان دِسته^[۲۲] راه یافت.

↑ Flemish
↑ altarpiece
↑ The Adoration of the Lamb
↑ St Bavo Cathedral
↑ Ghent
↑ The Arnolfini Wedding
↑ National Gallery, London
↑ Hubert van Eyck
↑ Bruges
↑ Madonna with Chancellor Rolin
↑ Louvre
↑ Madonna with Canon van der Paele
↑ Groningen Museum
↑ Man with a Turban
↑ Book of Hours
↑ Turin-Milan
↑ egg-tempera
↑ Low Countries
↑ Gerard David
↑ Alfonso V
↑ Medici
↑ d’Este

[1] Flemish

[2] tarpiece

[3] The Adoration of the Lamb

[4] St Bavo Cathedral

[5] Ghent

[6] The Arnolfini Wedding

[7] National Gallery, London

[8] Hubert van Eyck

[9] Bruges

[10] Madonna with Chancellor Rolin

[11] Louvre

[12] Madonna with Canon van der Paele

[13] Groningen Museum

[14] Man with a Turban

[15] Book of Hours

[16] Turin-Milan

[17] -tempera

[18] Low Countries

[19] Gerard David

[20] Alfonso V

[21] Medici

[22] ’Este

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه زندگینامه|عنوان=یان وان آیک|نام=Jan van Eyck|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۳۹۰م|تاریخ مرگ=۱۴۴۱م|دوره زندگی=|ملیت=فلاندری|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=نقاشی محرابیِ ستایش برّه (۱۴۳۲م؛ سِنت باوو در هالم، گِنت)، و تک‌چهره، از جمله ازدواج آرنولفینی (۱۴۳۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن)، بانوی مقدس و صدر اعظم رولن (۱۴۳۵/۱۴۳۷م؛ لوور، پاریس)، بانوی مقدس و سراُسقف وان دِر پائِله (۱۴۳۶م، موزۀ گرونینِگن، بروژ)، و مردی با عمّامه (۱۴۳۳م، نگارخانۀ ملی، لندن)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=یان وان آیک|نام=Jan van Eyck|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۳۹۰م|تاریخ مرگ=۱۴۴۱م|دوره زندگی=|ملیت=فلاندری|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=نقاشی محرابیِ ستایش برّه (۱۴۳۲م؛ سِنت باوو در هالم، گِنت)، و تک‌چهره، از جمله ازدواج آرنولفینی (۱۴۳۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن)، بانوی مقدس و صدر اعظم رولن (۱۴۳۵/۱۴۳۷م؛ لوور، پاریس)، بانوی مقدس و سراُسقف وان دِر پائِله (۱۴۳۶م، موزۀ گرونینِگن، بروژ)، و مردی با عمّامه (۱۴۳۳م، نگارخانۀ ملی، لندن)|خویشاوندان سرشناس=هوبرت وان آیک (برادر)|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 آیْک، یان وان (ح ۱۳۹۰ـ۱۴۴۱م)(Eyck, Jan van)<br>
-[[پرونده: 10282900.jpg | بندانگشتی|آيْک، يان وان]]نقاش فلاندری<ref>Flemish</ref>. در دوران حیاتش در سراسر اروپا شهرت یافت. از نخستین نقاشانی بود که از رنگ‌روغن استفاده کرد. جزء‌پردازی دقیق، تابندگی رنگ، و پرداخت عالی، از ویژگی‌های هنر اوست. مضامین آثارش عبارت‌اند از صحنه‌های دینی ازجمله نقاشی محرابیِ<ref>altarpiece</ref> ''ستایش برّه''<ref>''The Adoration of the Lamb''</ref> (۱۴۳۲م؛ سِنت باوو<ref>St Bavo Cathedral</ref> در هالم، گِنت<ref>Ghent</ref>)، و تک‌چهره، از جمله ''ازدواج آرنولفینی''<ref>''The Arnolfini Wedding''</ref> (۱۴۳۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London</ref>). یان برخلاف هوبرت وان آیک<ref>Hubert van Eyck</ref> ( ـ۱۴۲۶م)، که احتمالاً برادر بزرگ‌تر اوست، یک چهرۀ تاریخی مشخص است. حدود ۱۴۳۰م در [[بروژ]]<ref>Bruges</ref> اقامت گزید، و به استخدام شهرنشینان متمول آن‌جا، و نیز بازرگانان ایتالیایی درآمد که در‌ آن مرکز بین‌المللی تجارت، مقیم بودند. از جمله تک‌چهره‌سازی‌هایش، تابلوهای ''بانوی مقدس و صدر اعظم رولن''<ref>''Madonna with Chancellor Rolin''</ref> (۱۴۳۵/۱۴۳۷م؛ لوور<ref>Louvre</ref>، پاریس)، ''بانوی مقدس و سراُسقف وان دِر پائِله''<ref>''Madonna with Canon van der Paele''</ref> (۱۴۳۶م، موزۀ گرونینِگن<ref>Groningen Museum</ref>، بروژ)، و ''مردی با عمّامه''<ref>Man with a Turban</ref> (۱۴۳۳م، نگارخانۀ ملی، لندن)، که به‌ گمان برخی تک‌چهرۀ خود هنرمند است، درخور ذکرند. گمان می‌رود که یان و برادرش کتاب زمانِ<ref>Book of Hours</ref> تورینو ـ میلان<ref>Turin-Milan</ref> (که در قرن ۲۰ منهدم گردید) را تذهیب کرده باشند. یان، و احتمالاً برادرش، اسلوب رنگ‌روغن را تکامل بخشیدند؛ این اسلوب پیش از وان آیک رواج یافته بود. با‌ استفاده از رنگ‌روغن به رنگ‌مایه‌های ملایم‌تر و جزئیات دقیق‌تری نسبت به تمپرا ـ سفیدۀ تخم‌مرغ<ref>egg-tempera</ref> دست یافت، که در آن زمان متداول بود. هرچند که رنگ‌آمیزی عالی و سطوح پرداخت‌شده و لعاب‌گونۀ آثارش را، می‌بایست حاصل مهارت فوق‌العادۀ رنگ‌پردازی‌اش در مقام یک تذهیب‌کار نیز دانست. در فروبومان<ref>Low Countries</ref>، نقاشانی همچون خرارد داوید<ref>Gerard David</ref>، از روی آثار یان وان آیک نسخه‌برداری می‌کردند، و آثارش در [[آلمان]]، [[اسپانیا]]، و [[ایتالیا]] نیز تأثیر گذاشت. [[آلفونسو پنجم|آلفونسوی پنجم]]<ref>Alfonso V</ref> از نخستین گردآورندگان آثار او بود؛ لیکن چندی نگذشت که نمونه‌هایی از نقاشی‌هایش به مجموعه‌های خاندان مدیچی<ref>Medici</ref> و خاندان دِسته<ref>d’Este</ref> راه یافت.
+[[پرونده: 10282900.jpg | بندانگشتی|پرتره یک مرد، اثر یان وان آیک]]نقاش فلاندری<ref>Flemish</ref>. در دوران حیاتش در سراسر اروپا شهرت یافت. از نخستین نقاشانی بود که از رنگ‌روغن استفاده کرد. جزء‌پردازی دقیق، تابندگی رنگ، و پرداخت عالی، از ویژگی‌های هنر اوست. مضامین آثارش عبارت‌اند از صحنه‌های دینی ازجمله نقاشی محرابیِ<ref>altarpiece</ref> ''ستایش برّه''<ref>''The Adoration of the Lamb''</ref> (۱۴۳۲م؛ سِنت باوو<ref>St Bavo Cathedral</ref> در هالم، [[گنت، شهر|گِنت]]<ref>Ghent</ref>)، و تک‌چهره، از جمله ''ازدواج آرنولفینی''<ref>''The Arnolfini Wedding''</ref> (۱۴۳۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London</ref>). یان برخلاف هوبرت وان آیک<ref>Hubert van Eyck</ref> ( ـ۱۴۲۶م)، که احتمالاً برادر بزرگ‌تر اوست، یک چهرۀ تاریخی مشخص است. حدود ۱۴۳۰م در [[بروژ]]<ref>Bruges</ref> اقامت گزید، و به استخدام شهرنشینان متمول آن‌جا، و نیز بازرگانان ایتالیایی درآمد که در‌ آن مرکز بین‌المللی تجارت، مقیم بودند. از جمله تک‌چهره‌سازی‌هایش، تابلوهای ''بانوی مقدس و صدر اعظم رولن''<ref>''Madonna with Chancellor Rolin''</ref> (۱۴۳۵/۱۴۳۷م؛ [[لوور]]<ref>Louvre</ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]])، ''بانوی مقدس و سراُسقف وان دِر پائِله''<ref>''Madonna with Canon van der Paele''</ref> (۱۴۳۶م، موزۀ گرونینِگن<ref>Groningen Museum</ref>، بروژ)، و ''مردی با عمّامه''<ref>Man with a Turban</ref> (۱۴۳۳م، نگارخانۀ ملی، لندن)، که به‌ گمان برخی تک‌چهرۀ خود هنرمند است، درخور ذکرند. گمان می‌رود که یان و برادرش کتاب زمانِ<ref>Book of Hours</ref> [[تورینو، شهر|تورینو]] ـ [[میلان]]<ref>Turin-Milan</ref> (که در قرن ۲۰ منهدم گردید) را تذهیب کرده باشند. یان، و احتمالاً برادرش، اسلوب رنگ‌روغن را تکامل بخشیدند؛ این اسلوب پیش از وان آیک رواج یافته بود. با‌ استفاده از رنگ‌روغن به رنگ‌مایه‌های ملایم‌تر و جزئیات دقیق‌تری نسبت به تمپرا ـ سفیدۀ تخم‌مرغ<ref>egg-tempera</ref> دست یافت، که در آن زمان متداول بود. هرچند که رنگ‌آمیزی عالی و سطوح پرداخت‌شده و لعاب‌گونۀ آثارش را، می‌بایست حاصل مهارت فوق‌العادۀ رنگ‌پردازی‌اش در مقام یک تذهیب‌کار نیز دانست. در فروبومان<ref>Low Countries</ref>، نقاشانی همچون [[داوید، خرارد (ح ۱۴۵۰م ـ ح ۱۵۲۳)|خرارد داوید]]<ref>Gerard David</ref>، از روی آثار یان وان آیک نسخه‌برداری می‌کردند، و آثارش در [[آلمان]]، [[اسپانیا]]، و [[ایتالیا]] نیز تأثیر گذاشت. [[آلفونسو پنجم|آلفونسوی پنجم]]<ref>Alfonso V</ref> از نخستین گردآورندگان آثار او بود؛ لیکن چندی نگذشت که نمونه‌هایی از نقاشی‌هایش به مجموعه‌های خاندان مدیچی<ref>Medici</ref> و خاندان دِسته<ref>d’Este</ref> راه یافت.
 <br><!--10282900-->