برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=رومانی۱۸۷۶م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۹۵۷م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=رومانیایی | |ملیت=رومانیایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= بخارست | |تحصیلات و محل تحصیل= بخارست | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =مجسمه‌ساز | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
</ref>، لندن) کاملاً صیقل‌خورده و شفاف‌اند. | [[پرونده:Brancusi, Constantin.jpg|بندانگشتی|کنستانتین برانکوزی]] | ||
[[پرونده:Brancusi, Constantin, Bird in Space.jpg|بندانگشتی|پرنده در فضا اثر کنستانتین برانکوزی]] | |||
برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷م)(Brancusi, Constantin)<br /> | |||
مجسمه‌ساز رومانیایی. نام او در زبان رومانیایی برانکوش است. در مجسمه‌سازی، انقلابی بنیادین به‌وجود آورد. از ۱۹۰۴م در [[پاریس، شهر|پاریس]] هنرآفرینی کرد، و در مجسمه‌سازی انتزاعی<ref>abstract </ref> پیشگام بود. بن‌مایه‌های اصلی همچون [[پرنده]]، [[ماهی]]، یا سردیس انسان را به‌شکل‌های سادۀ بنیادین متناسب با کیفیت کارماده<ref>material </ref>هایش ـ از [[سنگ]] و [[مفرغ]]<ref>bronze </ref> تا چوب ـ خلاصه می‌کرد. برخی از آثارش عبارت‌اند از ''الهه‌ای در خواب''<ref>''Sleeping Muse''</ref> (۱۹۱۰م موزۀ ملی هنر مدرن پاریس<ref> Musée National d’Art Moderne, Paris </ref>)، و ''پرنده در فضا''<ref>''Bird in Space ''</ref> (۱۹۲۸م، موزۀ هنر مدرن [[نیویورک]]<ref>Museum of Modern Art, New York </ref>). برانکوزی از نخستین مجسمه‌سازان قرن ۲۰ بود که روش شکل‌دهی را وانهاد، و سنگ، [[چوب]] یا [[فلز]] را مستقیماً کنده‌کاری کرد. در کار روی چوب از رسوم متداول روگرداند، و با ضربات [[تبر]] و ارّه به آن شکل بخشید؛ ازجمله در مجسمه‌ای با نام ''پسر مُسرف''<ref>''Prodigal Son''</ref> (۱۹۱۵م، موزۀ هنری [[فیلادلفیا]]<ref> Philadelphia Museum of Art </ref>). از سوی دیگر آثار مفرغی‌اش، ازجمله مجسمۀ ''مایاسترا''<ref>''Maiastra ''</ref> (۱۹۱۱، [[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref>Tate Gallery | |||
</ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]]) کاملاً صیقل‌خورده و شفاف‌اند. | |||
برانکوزی در جنوب [[رومانی]] به‌دنیا آمد، و در [[بخارست]] درس خواند. در ۱۹۰۴م با پای پیاده از رومانی به پاریس رفت، و در آن‌جا مدت کوتاهی در کارگاه [[رودن، اوگوست (۱۸۴۰ـ۱۹۱۷)|اوگوست رودَن]]<ref>Auguste Rodin | |||
</ref> فعال بود. با کنده‌کاری مستقیم روی مرمر طبع‌آزمایی کرد، و از روی اثر [[رودن، اوگوست (۱۸۴۰ـ۱۹۱۷)|رودَن]] با نام ''بوسه''<ref>''The Kiss''</ref> نمونه‌های بسیار بدیعی پدید آورد. در دهۀ ۱۹۳۰م توانست سازه‌هایی از فرم‌های سادۀ تکرارشونده را با سادگی ناب و فوق‌العاده بیافریند. | |||
| | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۷
| کنستانتین برانکوزی Constantin Brancusi | |
|---|---|
| زادروز |
رومانی۱۸۷۶م |
| درگذشت | ۱۹۵۷م |
| ملیت | رومانیایی |
| نام‌های دیگر | برانکوش |
| تحصیلات و محل تحصیل | بخارست |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز |
| آثار | الهه ای در خواب (۱۹۱۰ موزه ملی هنر مدرن پاریس)؛ و پرنده در فضا؛ مجسمه ای با نام پسر مسرف؛ مجسمه مایاسترا |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷م)(Brancusi, Constantin)
مجسمه‌ساز رومانیایی. نام او در زبان رومانیایی برانکوش است. در مجسمه‌سازی، انقلابی بنیادین به‌وجود آورد. از ۱۹۰۴م در پاریس هنرآفرینی کرد، و در مجسمه‌سازی انتزاعی[۱] پیشگام بود. بن‌مایه‌های اصلی همچون پرنده، ماهی، یا سردیس انسان را به‌شکل‌های سادۀ بنیادین متناسب با کیفیت کارماده[۲]هایش ـ از سنگ و مفرغ[۳] تا چوب ـ خلاصه می‌کرد. برخی از آثارش عبارت‌اند از الهه‌ای در خواب[۴] (۱۹۱۰م موزۀ ملی هنر مدرن پاریس[۵])، و پرنده در فضا[۶] (۱۹۲۸م، موزۀ هنر مدرن نیویورک[۷]). برانکوزی از نخستین مجسمه‌سازان قرن ۲۰ بود که روش شکل‌دهی را وانهاد، و سنگ، چوب یا فلز را مستقیماً کنده‌کاری کرد. در کار روی چوب از رسوم متداول روگرداند، و با ضربات تبر و ارّه به آن شکل بخشید؛ ازجمله در مجسمه‌ای با نام پسر مُسرف[۸] (۱۹۱۵م، موزۀ هنری فیلادلفیا[۹]). از سوی دیگر آثار مفرغی‌اش، ازجمله مجسمۀ مایاسترا[۱۰] (۱۹۱۱، نگارخانۀ تیت[۱۱]، لندن) کاملاً صیقل‌خورده و شفاف‌اند.
برانکوزی در جنوب رومانی به‌دنیا آمد، و در بخارست درس خواند. در ۱۹۰۴م با پای پیاده از رومانی به پاریس رفت، و در آن‌جا مدت کوتاهی در کارگاه اوگوست رودَن[۱۲] فعال بود. با کنده‌کاری مستقیم روی مرمر طبع‌آزمایی کرد، و از روی اثر رودَن با نام بوسه[۱۳] نمونه‌های بسیار بدیعی پدید آورد. در دهۀ ۱۹۳۰م توانست سازه‌هایی از فرم‌های سادۀ تکرارشونده را با سادگی ناب و فوق‌العاده بیافریند.