جامعه روحانیت مبارز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جامعۀ روحانیّت مبارز <br> | جامعۀ روحانیّت مبارز <br> | ||
[[پرونده: 16016700.jpg | بندانگشتی|جامعه روحانيّت مبارز]]از تشکل‌های صنفی‌ـ سیاسی روحانیون. این جامعه در اواسط ۱۳۵۶ش تشکیل شد. فعالیت‌های جامعه روحانیت در ۱۳۵۷ علنی شد و در سرنگونی رژیم [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] و مدیریت انقلاب نقشی اساسی داشت. جامعه در ۱۳۵۹ اساس نامه‌اش را تنظیم کرد و در ۱۳۶۰ با برگزاری مجمع عمومی، اعضای شورای مرکزی خود را برگزید. اعضای اولیه جامعه شخصیت‌هایی چون آیت‌الله [[خامنه ای، سید علی (مشهد ۱۳۱۸ش)|خامنه‌ای]]، [[ | [[پرونده: 16016700.jpg | بندانگشتی|جامعه روحانيّت مبارز]]از تشکل‌های صنفی‌ـ سیاسی روحانیون. این جامعه در اواسط ۱۳۵۶ش تشکیل شد. فعالیت‌های جامعه روحانیت در ۱۳۵۷ علنی شد و در سرنگونی رژیم [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] و مدیریت انقلاب نقشی اساسی داشت. جامعه در ۱۳۵۹ اساس نامه‌اش را تنظیم کرد و در ۱۳۶۰ با برگزاری مجمع عمومی، اعضای شورای مرکزی خود را برگزید. اعضای اولیه جامعه شخصیت‌هایی چون آیت‌الله [[خامنه ای، سید علی (مشهد ۱۳۱۸ش)|خامنه‌ای]]، [[مطهری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)|مرتضی مطهری]]، [[بهشتی، سید محمد (اصفهان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۶۰ش)|سید محمد بهشتی]]، [[باهنر، محمدجواد (کرمان ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۶۰ش)|محمدجواد باهنر]]، [[مفتح، محمد (همدان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۵۸ش)|محمد مفتح]] و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر (رفسنجان ۱۳۱۳- 1395ش)|هاشمی رفسنجانی]] بودند. جامعۀ روحانیت مبارز و حزب جمهوری اسلامی در انتخابات نخستین دورۀ ریاست جمهوری دچار اختلاف شدند. در انتخابات اولین دورۀ [[مجلس شورای اسلامی|مجلس شورای اسلامی]] این دو تشکل ائتلاف کردند. در اوایل ۱۳۶۷، چند تن از اعضای شورای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز در اعتراض به بعضی مواضع سیاسی و اقتصادی آن، انشعاب کرده، مجمع روحانیون مبارز را ایجاد کردند. جامعۀ روحانیت مبارز در چندین انتخابات پس از انقلاب، با «تشکل‌های همسو» ائتلاف کرد. | ||
<br><!--16016700--> | <br><!--16016700--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۷
جامعۀ روحانیّت مبارز
از تشکل‌های صنفی‌ـ سیاسی روحانیون. این جامعه در اواسط ۱۳۵۶ش تشکیل شد. فعالیت‌های جامعه روحانیت در ۱۳۵۷ علنی شد و در سرنگونی رژیم پهلوی و مدیریت انقلاب نقشی اساسی داشت. جامعه در ۱۳۵۹ اساس نامه‌اش را تنظیم کرد و در ۱۳۶۰ با برگزاری مجمع عمومی، اعضای شورای مرکزی خود را برگزید. اعضای اولیه جامعه شخصیت‌هایی چون آیت‌الله خامنه‌ای، مرتضی مطهری، سید محمد بهشتی، محمدجواد باهنر، محمد مفتح و هاشمی رفسنجانی بودند. جامعۀ روحانیت مبارز و حزب جمهوری اسلامی در انتخابات نخستین دورۀ ریاست جمهوری دچار اختلاف شدند. در انتخابات اولین دورۀ مجلس شورای اسلامی این دو تشکل ائتلاف کردند. در اوایل ۱۳۶۷، چند تن از اعضای شورای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز در اعتراض به بعضی مواضع سیاسی و اقتصادی آن، انشعاب کرده، مجمع روحانیون مبارز را ایجاد کردند. جامعۀ روحانیت مبارز در چندین انتخابات پس از انقلاب، با «تشکل‌های همسو» ائتلاف کرد.