موقرالسلطنه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مُوَقَّرُالسّلطنه (۱۲۹۴ـ۱۳۲۷ق)<br> | مُوَقَّرُالسّلطنه (۱۲۹۴ـ۱۳۲۷ق)<br> | ||
<p>حبیباللهخان قاجار دَولّو، دولتمرد ایرانی، فرزند [[عبدالله خان ناظم السلطنه|عبداللهخان ناظمالسلطنه]] کشیکچیباشی و داماد [[ | <p>حبیباللهخان قاجار دَولّو، دولتمرد ایرانی، فرزند [[عبدالله خان ناظم السلطنه|عبداللهخان ناظمالسلطنه]] کشیکچیباشی و داماد [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدینشاه قاجار]]. نخست از غلامبچگان اندرون [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] بود و سپس از پیشخدمتان شاه شد. از ۱۳۰۹ تا ۱۳۱۰ق منصب قوللر آقاسیباشی و سپس منصب کشیکچی باشیگری را عهدهدار بود. موقرالسلطنه در آغاز نهضت [[مشروطه]] با آن همراه شد و در نوشتن شبنامههایی که در مخالفت با عینالدوله و گرفتن وام از روسیه منتشر میشد، با تنی چند از آزادیخواهان تهران همکاری داشت. بههمین سبب از تهران تبعید شد. پس از آن، همسرش را بدون اجازۀ او طلاق گرفتند و به عقد امام جمعه تهران درآوردند. در دوران پادشاهی [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلیشاه]] به او نزدیک شد و در مخالفت با مشروطیت به وی و دیگر دشمنان مشروطه پیوست. پس از فتح تهران توسط مشروطهخواهان در ۱۳۲۷ق به سفارت روسیه پناهنده شد و سپس بههمراه محمدعلیشاه به اروپا رفت. اما پس از چندی با لباس مبدّل و گذرنامۀ جعلی، ظاهراً برای تمهید مقدمات بازگشت محمدعلیشاه به ایران آمد، اما او را دستگیر و محاکمه کردند و در میدان توپخانه بهدار آویختند.</p> | ||
<br><!--38510600--> | <br><!--38510600--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ پهلوی]] | [[رده:دورۀ پهلوی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۵
مُوَقَّرُالسّلطنه (۱۲۹۴ـ۱۳۲۷ق)
حبیباللهخان قاجار دَولّو، دولتمرد ایرانی، فرزند عبداللهخان ناظمالسلطنه کشیکچیباشی و داماد مظفرالدینشاه قاجار. نخست از غلامبچگان اندرون ناصرالدینشاه بود و سپس از پیشخدمتان شاه شد. از ۱۳۰۹ تا ۱۳۱۰ق منصب قوللر آقاسیباشی و سپس منصب کشیکچی باشیگری را عهدهدار بود. موقرالسلطنه در آغاز نهضت مشروطه با آن همراه شد و در نوشتن شبنامههایی که در مخالفت با عینالدوله و گرفتن وام از روسیه منتشر میشد، با تنی چند از آزادیخواهان تهران همکاری داشت. بههمین سبب از تهران تبعید شد. پس از آن، همسرش را بدون اجازۀ او طلاق گرفتند و به عقد امام جمعه تهران درآوردند. در دوران پادشاهی محمدعلیشاه به او نزدیک شد و در مخالفت با مشروطیت به وی و دیگر دشمنان مشروطه پیوست. پس از فتح تهران توسط مشروطهخواهان در ۱۳۲۷ق به سفارت روسیه پناهنده شد و سپس بههمراه محمدعلیشاه به اروپا رفت. اما پس از چندی با لباس مبدّل و گذرنامۀ جعلی، ظاهراً برای تمهید مقدمات بازگشت محمدعلیشاه به ایران آمد، اما او را دستگیر و محاکمه کردند و در میدان توپخانه بهدار آویختند.