قوام، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ همانجا ۱۳۳۴ش): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ قوام ، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ تهران ۱۳۳۴ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به قوام، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ همانجا ۱۳۳۴ش) منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
قَوام، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ | قَوام، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ همانجا ۱۳۳۴ش) {{جعبه زندگینامه | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان = احمد قَوام | |عنوان = احمد قَوام | ||
|نام = | |نام = | ||
خط ۲۸: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:34091500.jpg|thumb|قَوام، احمد]] | ||
سیاستمدار و نخستوزیر دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. فرزند ابراهیم معتمدالسّلطنه بود و پس از تحصیل در مدرسۀ دینی مروی در ۱۳۱۱ق پیشخدمت مخصوص [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه قاجار]] شد و لقب «دبیر حضور» گرفت. او در ۱۳۱۴ق منشی مخصوص امینالدوله، صدراعظم، بود و پس از عزل امینالدوله به فرانسه رفت و در رشتۀ علوم سیاسی تحصیل کرد و در ۱۳۱۸ق به ایران بازگشت و منشی مخصوص عینالدوله، صدراعظم، شد. [[ | سیاستمدار و نخستوزیر دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. فرزند ابراهیم معتمدالسّلطنه بود و پس از تحصیل در مدرسۀ دینی مروی در ۱۳۱۱ق پیشخدمت مخصوص [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه قاجار]] شد و لقب «دبیر حضور» گرفت. او در ۱۳۱۴ق منشی مخصوص امینالدوله، صدراعظم، بود و پس از عزل امینالدوله به فرانسه رفت و در رشتۀ علوم سیاسی تحصیل کرد و در ۱۳۱۸ق به ایران بازگشت و منشی مخصوص عینالدوله، صدراعظم، شد. [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدینشاه]] پس از سفر سومش به اروپا او را ملقب به «وزیر حضور» کرد و منشی مخصوص شاه شد و در ۱۳۲۴ق لقب «قوامالسلطنه» گرفت. از ۱۳۲۸ق وزیر جنگ، وزیر مالیه و وزیر داخله و به هنگام قیام کلنل [[پسیان، محمدتقی خان (تبریز ۱۳۰۹ـ مشهد ۱۳۴۰ق)|محمدتقی پسیان]] هم حاکم خراسان بود. در زمان وزارت داخلۀ وی، ژاندارمری تأسیس شد. در [[کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹|کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ش]] زندانی گردید و سال بعد در زندان از [[احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش)|احمدشاه قاجار]] فرمان نخستوزیری گرفت و کمی بعد استعفا کرد. در ۱۳۰۲ش به اتهام توطئه علیه [[سردار سپه|سردار سپه]] از ایران تبعید شد و به پاریس رفت. در ۱۳۲۱ش بار دیگر نخستوزیر شد و به دنبال شورش ۱۷ آذر همان سال، که براثر کمبود ارزاق عمومی صورت گرفت (← [[بلوای_نان]])، استعفا کرد. سه سال بعد، مجدداً نخستوزیر شد و توانست با تطمیع شوروی به واگذاری نفت شمال کشور، آنها را وادارد که از آذربایجان خارج شوند (۱۳۲۵ش). آخرین بار در تیرماه ۱۳۳۱ش به نخستوزیری رسید که پس از [[قیام سی تیر 1331|قیام ۳۰ تیر]] همان سال، عزل شد و تا زمان فوتش دیگر فعالیتی نداشت. قوام مردی ادیب و خوشنویسی چیرهدست بود. [[مشروطیت، فرمان|فرمان مشروطیت]] به خط اوست. | ||
<br/> <!--34091500--> | <br/> <!--34091500--> | ||
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] [[Category:دورۀ قاجار]] | [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] [[Category:دورۀ قاجار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۶
قَوام، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ همانجا ۱۳۳۴ش)
احمد قَوام | |
---|---|
زادروز |
تهران 1256ش |
درگذشت | تهران 1334ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در مدرسۀ دینی مروی، رشتۀ علوم سیاسی در فرانسه |
شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
لقب | دبیر حضور، وزیر حضور، قوامالسلطنه |
گروه مقاله | تاریخ ایران |
خویشاوندان سرشناس | ابراهیم معتمدالسّلطنه (پدر) |
سیاستمدار و نخستوزیر دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند ابراهیم معتمدالسّلطنه بود و پس از تحصیل در مدرسۀ دینی مروی در ۱۳۱۱ق پیشخدمت مخصوص ناصرالدین شاه قاجار شد و لقب «دبیر حضور» گرفت. او در ۱۳۱۴ق منشی مخصوص امینالدوله، صدراعظم، بود و پس از عزل امینالدوله به فرانسه رفت و در رشتۀ علوم سیاسی تحصیل کرد و در ۱۳۱۸ق به ایران بازگشت و منشی مخصوص عینالدوله، صدراعظم، شد. مظفرالدینشاه پس از سفر سومش به اروپا او را ملقب به «وزیر حضور» کرد و منشی مخصوص شاه شد و در ۱۳۲۴ق لقب «قوامالسلطنه» گرفت. از ۱۳۲۸ق وزیر جنگ، وزیر مالیه و وزیر داخله و به هنگام قیام کلنل محمدتقی پسیان هم حاکم خراسان بود. در زمان وزارت داخلۀ وی، ژاندارمری تأسیس شد. در کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ش زندانی گردید و سال بعد در زندان از احمدشاه قاجار فرمان نخستوزیری گرفت و کمی بعد استعفا کرد. در ۱۳۰۲ش به اتهام توطئه علیه سردار سپه از ایران تبعید شد و به پاریس رفت. در ۱۳۲۱ش بار دیگر نخستوزیر شد و به دنبال شورش ۱۷ آذر همان سال، که براثر کمبود ارزاق عمومی صورت گرفت (← بلوای_نان)، استعفا کرد. سه سال بعد، مجدداً نخستوزیر شد و توانست با تطمیع شوروی به واگذاری نفت شمال کشور، آنها را وادارد که از آذربایجان خارج شوند (۱۳۲۵ش). آخرین بار در تیرماه ۱۳۳۱ش به نخستوزیری رسید که پس از قیام ۳۰ تیر همان سال، عزل شد و تا زمان فوتش دیگر فعالیتی نداشت. قوام مردی ادیب و خوشنویسی چیرهدست بود. فرمان مشروطیت به خط اوست.