پولانک، فرانسیس (۱۸۹۹ـ۱۹۶۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانسیس‌ پولانک|نام=Francis Poulenc|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=پاریس۱۸۹۹م|تاریخ مرگ=۱۹۶۳م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و نوازنده پیانو|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای پستان‌های تیرزیاس (۱۹۴۷) و گفت‌وگوی راهبان کَرمَلی (۱۹۵۷)، بالۀ گوزن‌ها (۱۹۲۳)
صحنه‌ای مونو درام صدای انسانی (۱۹۵۹). کُرال کانتات هیبت انسانی (پل الوآر)؛ گلوریا (۱۹۵۹). ارکستری کنسرت روستایی برای هارپسیکورد و ارکستر (۱۹۲۸)، کنسرتوی پیانو (۱۹۴۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:Poulenc, Francis1.jpg|بندانگشتی|فرانسیس پولانک]]
[[پرونده:Poulenc, Francis1.jpg|بندانگشتی|فرانسیس پولانک]]
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانسیس‌ پولانک|نام=Francis Poulenc|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=پاریس۱۸۹۹م|تاریخ مرگ=۱۹۶۳م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و نوازنده پیانو|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای پستان‌های تیرزیاس (۱۹۴۷) و گفت‌وگوی راهبان کَرمَلی (۱۹۵۷)، بالۀ گوزن‌ها (۱۹۲۳)
صحنه‌ای مونو درام صدای انسانی (۱۹۵۹). کُرال کانتات هیبت انسانی (پل الوآر)؛ گلوریا (۱۹۵۹). ارکستری کنسرت روستایی برای هارپسیکورد و ارکستر (۱۹۲۸)، کنسرتوی پیانو (۱۹۴۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}پولانک، فرانسیس‌ (۱۸۹۹ـ۱۹۶۳)(Poulenc, Francis)


آهنگ‌ساز و [[پیانو]]<nowiki/>نواز فرانسوی. آهنگ‌ساز خودآموختۀ آثاری کمیک و بی‌پروا بود و از اعضای گروه آهنگ‌سازان فرانسوی معروف به ''گروه شش''<ref>''Les Six''</ref> برشمرده می‌شد. ازجمله آثار فراوان اوست: اپراهای ''پستان‌های تیرزیاس''<ref>''Les Mamelles de Tirésias/The Breasts of Tiresias'' </ref> (۱۹۴۷) و ''گفت‌وگوی راهبان کَرمَلی''<ref>''Dialogues des Carmélites/Dialogues of the Carmelites'' </ref> (۱۹۵۷)، و بالۀ ''گوزن‌ها''<ref>''Les Biches/The little Darlings'' </ref> (۱۹۲۳). پولانک در [[پاریس، شهر|پاریس]] به‌دنیا آمد. تحصیلات کلاسیک معمول را طی کرد. در ۱۹۱۸ که برای خدمت نظام در جنگ فراخوانده شد یکی دو اثر متأثر از [[ساتی ، اریک (۱۸۶۶ـ۱۹۲۵)|اریک ساتی]]<ref>Erik Satie</ref> را ساخته بود، و پس از مرخصی از خدمت، همراه با [[اوریک، ژرژ (۱۸۹۹ـ۱۹۸۳)|اوریک]]<ref> Auric </ref>، دورِه<ref>Durey </ref>، هونِگِر<ref>Honegger </ref>، [[میو، داریوس (۱۸۹۲ـ۱۹۷۴)|میّو]]<ref>Milhaud</ref>، و تایْفِر<ref> Tailleferre</ref> «گروه شش» را تشکیل داد و بدین ترتیب مدتی زیر نفوذ [[کوکتو، ژان (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|ژان کوکتو]]<ref>Jean Cocteau </ref> قرار گرفت، که این موضوع بیش از همه در سه ترانۀ ''کوکاردها''<ref>''Cocardes'' </ref> (۱۹۱۹) آشکار است. درپی سفارشی از جانب دیاگیلف<ref>Diaghilev </ref> بالۀ ''گوزن‌ها'' را نوشت که از درخشش نئوکلاسیک [[استراوینسکی، ایگور (۱۸۸۲ـ۱۹۷۱)|استراوینسکی]]<ref>''Stravinsky'' </ref> تأثیر پذیرفته بود. اما شوخ‌طبعی، جذابیت، و خیال‌بافی خاص پولانک را نیز در‌خود دارد. خصوصیت‌های مشابهی نیز در توالی بزرگ ترانه‌های (۱۹۱۹ـ۱۹۶۰) او یافت می‌شوند، که بر اشعار [[آپولینر، گیوم (۱۸۸۰ـ ۱۹۱۸)|آپولینر]]<ref>Apollinaire </ref>، [[رونسار، پیر دو (۱۵۲۴ـ۱۵۸۵)|رونسار]]<ref>Ronsard</ref>، [[الوآر، پل (۱۸۹۵ـ۱۹۵۲)|الوآر]]<ref> Eluard </ref>، کولِت<ref>Colette </ref>، و ویلمورَن<ref>Vilmorin </ref> ساخته شده‌اند. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای مونو درام ''صدای انسانی''<ref>''La voix humaine'' </ref> (۱۹۵۹). کُرال کانتات ''هیبت انسانی''<ref>''Figure humaine'' </ref> (پل الوآر)؛ ''گلوریا''<ref>''Gloria'' </ref> (۱۹۵۹). ارکستری ''کنسرت روستایی''<ref>''Concert Champêtre'' </ref> برای [[هارپسیکورد]] و ارکستر (۱۹۲۸)، کنسرتوی پیانو (۱۹۴۹). موسیقی مجلسی آثار زیادی برای سازهای بادی، شامل تریو برای [[ابوآ|اُبوآ]]، [[فاگوت]]، و پیانو (۱۹۲۶). پیانو ''حرکت‌های دایم''<ref>''Mouvements perpétuels'' </ref> (۱۹۱۸)، ''نکتورن‌ها''<ref>''Nocturnes''</ref> (۱۹۲۹ـ۱۹۳۸). ترانه‌ها ''یک‌ روزی، یک شبی''<ref>''Tel jour telle nuit'' </ref> (۱۹۳۷)، ''نامزدی محض خنده''<ref>''Fiançailles pour rire''</ref> (۱۹۳۹).
پولانک، فرانسیس‌ (۱۸۹۹ـ۱۹۶۳)(Poulenc, Francis)
 
آهنگ‌ساز و [[پیانو]]<nowiki/>نواز فرانسوی. آهنگ‌ساز خودآموختۀ آثاری کمیک و بی‌پروا بود و از اعضای گروه آهنگ‌سازان فرانسوی معروف به ''گروه شش''<ref>''Les Six''</ref> برشمرده می‌شد. ازجمله آثار فراوان اوست: اپراهای ''پستان‌های تیرزیاس''<ref>''Les Mamelles de Tirésias/The Breasts of Tiresias'' </ref> (۱۹۴۷) و ''گفت‌وگوی راهبان کَرمَلی''<ref>''Dialogues des Carmélites/Dialogues of the Carmelites'' </ref> (۱۹۵۷)، و بالۀ ''گوزن‌ها''<ref>''Les Biches/The little Darlings'' </ref> (۱۹۲۳). پولانک در [[پاریس، شهر|پاریس]] به‌دنیا آمد. تحصیلات کلاسیک معمول را طی کرد. در ۱۹۱۸ که برای خدمت نظام در جنگ فراخوانده شد یکی دو اثر متأثر از [[ساتی، اریک (۱۸۶۶ـ۱۹۲۵م)|اریک ساتی]]<ref>Erik Satie</ref> را ساخته بود، و پس از مرخصی از خدمت، همراه با [[اوریک، ژرژ (۱۸۹۹ـ۱۹۸۳)|اوریک]]<ref> Auric </ref>، دورِه<ref>Durey </ref>، هونِگِر<ref>Honegger </ref>، [[میو، داریوس (۱۸۹۲ـ۱۹۷۴)|میّو]]<ref>Milhaud</ref>، و تایْفِر<ref> Tailleferre</ref> «گروه شش» را تشکیل داد و بدین ترتیب مدتی زیر نفوذ [[کوکتو، ژان (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|ژان کوکتو]]<ref>Jean Cocteau </ref> قرار گرفت، که این موضوع بیش از همه در سه ترانۀ ''کوکاردها''<ref>''Cocardes'' </ref> (۱۹۱۹) آشکار است. درپی سفارشی از جانب دیاگیلف<ref>Diaghilev </ref> بالۀ ''گوزن‌ها'' را نوشت که از درخشش نئوکلاسیک [[استراوینسکی، ایگور (۱۸۸۲ـ۱۹۷۱)|استراوینسکی]]<ref>''Stravinsky'' </ref> تأثیر پذیرفته بود. اما شوخ‌طبعی، جذابیت، و خیال‌بافی خاص پولانک را نیز در‌خود دارد. خصوصیت‌های مشابهی نیز در توالی بزرگ ترانه‌های (۱۹۱۹ـ۱۹۶۰) او یافت می‌شوند، که بر اشعار [[آپولینر، گیوم (۱۸۸۰ـ ۱۹۱۸)|آپولینر]]<ref>Apollinaire </ref>، [[رونسار، پیر دو (۱۵۲۴ـ۱۵۸۵)|رونسار]]<ref>Ronsard</ref>، [[الوآر، پل (۱۸۹۵ـ۱۹۵۲)|الوآر]]<ref> Eluard </ref>، کولِت<ref>Colette </ref>، و ویلمورَن<ref>Vilmorin </ref> ساخته شده‌اند. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای مونو درام ''صدای انسانی''<ref>''La voix humaine'' </ref> (۱۹۵۹). کُرال کانتات ''هیبت انسانی''<ref>''Figure humaine'' </ref> (پل الوآر)؛ ''گلوریا''<ref>''Gloria'' </ref> (۱۹۵۹). ارکستری ''کنسرت روستایی''<ref>''Concert Champêtre'' </ref> برای [[هارپسیکورد]] و ارکستر (۱۹۲۸)، کنسرتوی پیانو (۱۹۴۹). موسیقی مجلسی آثار زیادی برای سازهای بادی، شامل تریو برای [[ابوآ|اُبوآ]]، [[فاگوت]]، و پیانو (۱۹۲۶). پیانو ''حرکت‌های دایم''<ref>''Mouvements perpétuels'' </ref> (۱۹۱۸)، ''نکتورن‌ها''<ref>''Nocturnes''</ref> (۱۹۲۹ـ۱۹۳۸). ترانه‌ها ''یک‌ روزی، یک شبی''<ref>''Tel jour telle nuit'' </ref> (۱۹۳۷)، ''نامزدی محض خنده''<ref>''Fiançailles pour rire''</ref> (۱۹۳۹).


&nbsp;
----


  <!--13201700-->
  <!--13201700-->


[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]
[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۸

فرانسیس‌ پولانک
Francis Poulenc
زادروز پاریس۱۸۹۹م
درگذشت ۱۹۶۳م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز و نوازنده پیانو
آثار

اپراهای پستان‌های تیرزیاس (۱۹۴۷) و گفت‌وگوی راهبان کَرمَلی (۱۹۵۷)، بالۀ گوزن‌ها (۱۹۲۳)

صحنه‌ای مونو درام صدای انسانی (۱۹۵۹). کُرال کانتات هیبت انسانی (پل الوآر)؛ گلوریا (۱۹۵۹). ارکستری کنسرت روستایی برای هارپسیکورد و ارکستر (۱۹۲۸)، کنسرتوی پیانو (۱۹۴۹)
گروه مقاله موسیقی
فرانسیس پولانک

پولانک، فرانسیس‌ (۱۸۹۹ـ۱۹۶۳)(Poulenc, Francis)

آهنگ‌ساز و پیانونواز فرانسوی. آهنگ‌ساز خودآموختۀ آثاری کمیک و بی‌پروا بود و از اعضای گروه آهنگ‌سازان فرانسوی معروف به گروه شش[۱] برشمرده می‌شد. ازجمله آثار فراوان اوست: اپراهای پستان‌های تیرزیاس[۲] (۱۹۴۷) و گفت‌وگوی راهبان کَرمَلی[۳] (۱۹۵۷)، و بالۀ گوزن‌ها[۴] (۱۹۲۳). پولانک در پاریس به‌دنیا آمد. تحصیلات کلاسیک معمول را طی کرد. در ۱۹۱۸ که برای خدمت نظام در جنگ فراخوانده شد یکی دو اثر متأثر از اریک ساتی[۵] را ساخته بود، و پس از مرخصی از خدمت، همراه با اوریک[۶]، دورِه[۷]، هونِگِر[۸]، میّو[۹]، و تایْفِر[۱۰] «گروه شش» را تشکیل داد و بدین ترتیب مدتی زیر نفوذ ژان کوکتو[۱۱] قرار گرفت، که این موضوع بیش از همه در سه ترانۀ کوکاردها[۱۲] (۱۹۱۹) آشکار است. درپی سفارشی از جانب دیاگیلف[۱۳] بالۀ گوزن‌ها را نوشت که از درخشش نئوکلاسیک استراوینسکی[۱۴] تأثیر پذیرفته بود. اما شوخ‌طبعی، جذابیت، و خیال‌بافی خاص پولانک را نیز در‌خود دارد. خصوصیت‌های مشابهی نیز در توالی بزرگ ترانه‌های (۱۹۱۹ـ۱۹۶۰) او یافت می‌شوند، که بر اشعار آپولینر[۱۵]، رونسار[۱۶]، الوآر[۱۷]، کولِت[۱۸]، و ویلمورَن[۱۹] ساخته شده‌اند. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای مونو درام صدای انسانی[۲۰] (۱۹۵۹). کُرال کانتات هیبت انسانی[۲۱] (پل الوآر)؛ گلوریا[۲۲] (۱۹۵۹). ارکستری کنسرت روستایی[۲۳] برای هارپسیکورد و ارکستر (۱۹۲۸)، کنسرتوی پیانو (۱۹۴۹). موسیقی مجلسی آثار زیادی برای سازهای بادی، شامل تریو برای اُبوآ، فاگوت، و پیانو (۱۹۲۶). پیانو حرکت‌های دایم[۲۴] (۱۹۱۸)، نکتورن‌ها[۲۵] (۱۹۲۹ـ۱۹۳۸). ترانه‌ها یک‌ روزی، یک شبی[۲۶] (۱۹۳۷)، نامزدی محض خنده[۲۷] (۱۹۳۹).


  1. Les Six
  2. Les Mamelles de Tirésias/The Breasts of Tiresias
  3. Dialogues des Carmélites/Dialogues of the Carmelites
  4. Les Biches/The little Darlings
  5. Erik Satie
  6. Auric
  7. Durey
  8. Honegger
  9. Milhaud
  10. Tailleferre
  11. Jean Cocteau
  12. Cocardes
  13. Diaghilev
  14. Stravinsky
  15. Apollinaire
  16. Ronsard
  17. Eluard
  18. Colette
  19. Vilmorin
  20. La voix humaine
  21. Figure humaine
  22. Gloria
  23. Concert Champêtre
  24. Mouvements perpétuels
  25. Nocturnes
  26. Tel jour telle nuit
  27. Fiançailles pour rire