سوار آبی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۲

سوار آبی ‌ (Blaue Reiter, der)

نام گروهی نامنسجم از نقاشان اکسپرسیونیست^[۱] آلمانی، که در ۱۹۱۱م در مونیخ شکل گرفت. این نقاشان به اهمیت ویژگی‌های بیانیِ رنگ در هنرهای محلی^[۲] و بدْوی^[۳]، و نیز ضرورت نمایاندن جنبه‌های باطنی و معنوی طبیعت، اعتقاد داشتند. واسیلی کاندینسکی^[۴] و فرانتس مارک^[۵]، دو شخصیت اصلی گروه بودند. در ۱۹۱۲م، جُنگی با نام سالنامه^[۶] در شرح اهداف سوار آبی انتشار یافت، و در ۱۹۱۱ و ۱۹۱۲م، دو نمایشگاه از آثار آنان برپا شد. دیگر اعضای گروه عبارت بودند از گابر‌یله مونتر^[۷]، اوگوست ماکه^[۸]، آلفرد کوبین^[۹]، آلکسی فون یاولنسکی^[۱۰]، هاینریش کامپندُنْک^[۱۱]، و پل کله^[۱۲]. هدف‌های این گروه هیچ‌گاه به‌طور دقیق تعریف نشد، و هنرمندان همبسته با آن دارای دیدگاه‌ها و شیوه‌های هنری کاملاً متفاوتی بودند. وجه مشترک آنان، این گرایش عمومی بود که می‌خواستند به‌گونه‌ای نمادین به واقعیاتی روحی و معنوی تجسّم بخشند، که مغفول امپرسیونیست‌^[۱۳]ها قرار گرفته بود. اعضای گروه چند نمایشگاه سیّار ترتیب دادند، که پیوندهای بین‌المللی آنان را تقویت کرد، و آثار نقاشانی همچون پیکاسو^[۱۴]، براک^[۱۵] و دُرَن^[۱۶] در آن‌ها به‌نمایش درآمد. این گروه که با آغاز جنگ جهانی اول متلاشی شد، با عمر کوتاه خود، نمایندۀ اوج اکسپرسیونیسم آلمان به‌شمار می‌آید.

↑ expressionist
↑ folk arts
↑ primitive arts
↑ Wassily Kandinsky
↑ Franz Marc
↑ Almanach
↑ Gabriele Münter
↑ August Macke
↑ Alfred Kubin
↑ Alexei Von Jawlensky
↑ Heinrich Campendonck
↑ Paul Klee
↑ Impressionist
↑ Picasso
↑ Braque
↑ Derain

[1] xpressionist

[2] rts

[3] rimitive arts

[4] Wassily Kandinsky

[5] Franz Marc

[6] Almanach

[7] Gabriele Münter

[8] August Macke

[9] Alfred Kubin

[10] Alexei Von Jawlensky

[11] Heinrich Campendonck

[12] Paul Klee

[13] Impressionist

[14] Picasso

[15] Braque

[16] Derain

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 سوار آبی ‌ (Blaue Reiter, der)
-[[File:25254600.jpg|thumb|ترکيب‌بندي 4، اثر واسيلي کاندينسکي]]
+[[پرونده:25254600-2.jpg|بندانگشتی|سوار آبی اثر کاندینسکی]]
-نام گروهی نامنسجم از نقاشان [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیست]]<ref>expressionist</ref> آلمانی، که در ۱۹۱۱ در مونیخ شکل گرفت. این نقاشان به اهمیت ویژگی‌های بیانیِ رنگ در هنرهای محلی<ref>folk arts</ref> و بدْوی<ref>primitive arts</ref>، و نیز ضرورت نمایاندن جنبه‌های باطنی و معنوی طبیعت، اعتقاد داشتند. [[کاندینسکی، واسیلی (۱۸۶۶ـ۱۹۴۴)|واسیلی کاندینسکی]]<ref>Wassily Kandinsky</ref> و [[مارک، فرانتس (۱۸۸۰ـ۱۹۱۶)|فرانتس مارک]]<ref>Franz Marc</ref>، دو شخصیت اصلی گروه بودند. در ۱۹۱۲، جُنگی با نام ''سالنامه''<ref>''Almanach''</ref> در شرح اهداف سوار آبی انتشار یافت، و در ۱۹۱۱ و ۱۹۱۲، دو نمایشگاه از آثار آنان برپا شد. دیگر اعضای گروه عبارت بودند از گابر‌یله مونتر<ref>Gabriele Münter</ref>، [[ماکه، اوگوست (۱۸۸۷ـ۱۹۱۴)|اوگوست ماکه]]<ref>August Macke</ref>، [[کوبین، آلفرد (۱۸۷۷ـ۱۹۵۹)|آلفرد کوبین]]<ref>Alfred Kubin</ref>، [[یاولنسکی، آلکسی فون (۱۸۶۴ـ۱۹۴۱)|آلکسی فون یاولنسکی]]<ref>Alexei Von Jawlensky</ref>، هاینریش کامپندُنْک<ref>Heinrich Campendonck</ref>، و [[کله، پل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۰)|پل کله]]<ref>Paul Klee</ref>. هدف‌های این گروه هیچ‌گاه به‌طور دقیق تعریف نشد، و هنرمندان همبسته با آن دارای دیدگاه‌ها و شیوه‌های هنری کاملاً متفاوتی بودند. وجه مشترک آنان، این گرایش عمومی بود که می‌خواستند به‌گونه‌ای نمادین به واقعیاتی روحی و معنوی تجسّم بخشند، که مغفول [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست‌]]<ref>Impressionist</ref>ها قرار گرفته بود. اعضای گروه چند نمایشگاه سیّار ترتیب دادند، که پیوندهای بین‌المللی آنان را تقویت کرد، و آثار نقاشانی همچون [[پیکاسو، پابلو (۱۸۸۱ـ۱۹۷۳)|پیکاسو]]<ref>Picasso</ref>، [[براک، ژرژ (۱۸۸۲ـ۱۹۶۳)|براک]]<ref>Braque</ref> و [[درن، آندره (۱۸۸۰ـ۱۹۵۴)|دُرَن]]<ref>Derain</ref> در آن‌ها به‌نمایش درآمد. این گروه که با آغاز جنگ جهانی اول متلاشی شد، با عمر کوتاه خود، نمایندۀ اوج اکسپرسیونیسم آلمان به‌شمار می‌آید.
+نام گروهی نامنسجم از نقاشان [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیست]]<ref>expressionist</ref> آلمانی، که در ۱۹۱۱م در [[مونیخ]] شکل گرفت. این نقاشان به اهمیت ویژگی‌های بیانیِ رنگ در هنرهای محلی<ref>folk arts</ref> و بدْوی<ref>primitive arts</ref>، و نیز ضرورت نمایاندن جنبه‌های باطنی و معنوی طبیعت، اعتقاد داشتند. [[کاندینسکی، واسیلی (۱۸۶۶ـ۱۹۴۴)|واسیلی کاندینسکی]]<ref>Wassily Kandinsky</ref> و [[مارک، فرانتس (۱۸۸۰ـ۱۹۱۶)|فرانتس مارک]]<ref>Franz Marc</ref>، دو شخصیت اصلی گروه بودند. در ۱۹۱۲م، جُنگی با نام ''سالنامه''<ref>''Almanach''</ref> در شرح اهداف سوار آبی انتشار یافت، و در ۱۹۱۱ و ۱۹۱۲م، دو نمایشگاه از آثار آنان برپا شد. دیگر اعضای گروه عبارت بودند از گابر‌یله مونتر<ref>Gabriele Münter</ref>، [[ماکه، اوگوست (۱۸۸۷ـ۱۹۱۴)|اوگوست ماکه]]<ref>August Macke</ref>، [[کوبین، آلفرد (۱۸۷۷ـ۱۹۵۹)|آلفرد کوبین]]<ref>Alfred Kubin</ref>، [[یاولنسکی، آلکسی فون (۱۸۶۴ـ۱۹۴۱)|آلکسی فون یاولنسکی]]<ref>Alexei Von Jawlensky</ref>، هاینریش کامپندُنْک<ref>Heinrich Campendonck</ref>، و [[کله، پل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۰)|پل کله]]<ref>Paul Klee</ref>. هدف‌های این گروه هیچ‌گاه به‌طور دقیق تعریف نشد، و هنرمندان همبسته با آن دارای دیدگاه‌ها و شیوه‌های هنری کاملاً متفاوتی بودند. وجه مشترک آنان، این گرایش عمومی بود که می‌خواستند به‌گونه‌ای نمادین به واقعیاتی روحی و معنوی تجسّم بخشند، که مغفول [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست‌]]<ref>Impressionist</ref>ها قرار گرفته بود. اعضای گروه چند نمایشگاه سیّار ترتیب دادند، که پیوندهای بین‌المللی آنان را تقویت کرد، و آثار نقاشانی همچون [[پیکاسو، پابلو (۱۸۸۱ـ۱۹۷۳)|پیکاسو]]<ref>Picasso</ref>، [[براک، ژرژ (۱۸۸۲ـ۱۹۶۳)|براک]]<ref>Braque</ref> و [[درن، آندره (۱۸۸۰ـ۱۹۵۴)|دُرَن]]<ref>Derain</ref> در آن‌ها به‌نمایش درآمد. این گروه که با آغاز [[جنگ جهانی اول]] متلاشی شد، با عمر کوتاه خود، نمایندۀ اوج اکسپرسیونیسم [[آلمان]] به‌شمار می‌آید.
 &nbsp;