آیسخولوس: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده: 10281200.jpg | بندانگشتی|آيْسْخولوس]](یا: اِشیل) نمایش‌نامه‌نویس آتنی. در نمایش‌نامه‌هایش، با افزودن بازیگر دوم، تراژدی یونانی را متحول کرد و سبب شد تا گفت‌و‌گوی واقعی و کنش نمایشی، مستقل از گروه همسرایان، صورت بگیرد. او و [[ایوریپیدس|ائوریپیدس]]<ref>Euripides</ref> (اوریپید) و [[سوفوکلس]]<ref>Sophocles</ref> سه تراژدی‌پرداز بزرگ یونان شمرده می‌شوند. آیسخولوس، از ۵۰۰ تا ۴۵۶پ‌م، تقریباً ۹۰ نمایش‌نامه نوشت که از آن میان هفت تراژدی زیر باقی مانده است: ''ایرانیان''<ref>''Persians''</ref> (۴۷۲پ‌م)، ''هفت تن علیه تِب''<ref>''Seven against Thebes''</ref> (۴۶۷پ‌م)، ''لابه‌کنندگان''<ref>''Suppliants''</ref> (۴۶۳پ‌م)، مجموعۀ سه‌قسمتی ''اورستیا''<ref>''Oresteia''</ref> (''[[آگاممنون]]''<ref>''Agamemnon''</ref>، ''شراب‌افشانان''<ref>''Libation-Bearers''</ref>، ''الاهگان انتقام''<ref>''Eumenides''</ref>) (۴۵۸پ‌م) و ''[[پرومتیوس (اسطوره)|پرومتئوس]] در بند''<ref>''Prometheus Bound''</ref> (این اثر، هرچند منسوب به او است، تاریخ تألیف و نویسندۀ آن مشخص نیست). در [[الئوسیس|الئوسیسِ]]<ref>Eleusis</ref> آتیکا<ref>Attica</ref> تولد یافت و گفته می‌شد که در [[ماراتون، نبرد|نبرد ماراتون]]<ref>Battle of Marathon</ref> (۴۹۰پ‌م) شرکت داشته است. در اواخر عمر، [[آتن]]<ref>Athens</ref> را ترک کرد و به [[سیسیل]]<ref>Sicily</ref> رفت. حوادث سهمگین، زبان پرتکلف، و بهره‌گیری از آواز و رقص پیچیده و پرشور همسرایان مشخصۀ آثار اوست. ''اورستیا''ی او تنها نمونۀ باقی‌‌مانده از دوران باستان است که در آن سه نمایش مرتبط باهم در یک نوبت ‌اجرا می‌شد.