برچسب تغذیه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042162406.jpg|جایگزین=نمونه‌ای از برچسب تغذیه‌ای محصولات ایرانی|بندانگشتی|نمونه‌ای از برچسب تغذیه‌ای محصولات ایرانی]] | [[پرونده:2042162406.jpg|جایگزین=نمونه‌ای از برچسب تغذیه‌ای محصولات ایرانی|بندانگشتی|نمونه‌ای از برچسب تغذیه‌ای محصولات ایرانی]] | ||
نوشته یا جدول حاوی اطلاعات غذایی روی محصولات غذایی. این اطلاعات به مصرف‌کننده در انتخاب محصول مناسب کمک می‌کند. به علاوه می‌تواند اطلاعات و پیام‌های روشنی دربارۀ نحوۀ تغذیه برای مصرف‌کننده ارائه دهد. برطبق قوانین اروپا، برچسب تغذیه‌ای زمانی باید بر روی محصولات نصب شود که ادعایی دربارۀ محصول در آن وجود داشته باشد. (به طور مثال کم‌چربی یا غنی از [[کلسیم]] بودن) اما با توجه به این که آگاهی مصرف‌کنندگان دربارۀ سلامت و رژیم غذایی روزبه‌روز در حال افزایش است، تولیدکنندگان علاقمندند که برچسب‌های تغذیه‌ای را بر محصول خود نصب کنند. تولیدکنندگان به صورت داوطلبانه اطلاعات غذایی تهیه می‌کنند یا این که به دلیل به کار بردن ادعایی تغذیه‌ای موظف می‌شوند قوانین مربوط به برچسب‌گذاری تغذیه‌ای را رعایت کنند. این قوانین را معاونت برچسب‌گذاری تغذیه‌ای کمیسیون اروپایی تدوین کرده است. با رعایت این قوانین، اطلاعات تغذیه‌ای براساس استانداردی روی برچسب درج می‌شود که مصرف‌کننده بتواند به آسانی مواد مغذی موجود در یک غذا را با غذای دیگر مقایسه کند. براساس این دستورالعمل، [[انرژی (زیست شناسی)|انرژی]] موجود براساس کیلوکالری<ref>kilocalorie</ref> یا کیلوژول<ref>kilojoulle</ref>، مقدار [[ | نوشته یا جدول حاوی اطلاعات غذایی روی محصولات غذایی. این اطلاعات به مصرف‌کننده در انتخاب محصول مناسب کمک می‌کند. به علاوه می‌تواند اطلاعات و پیام‌های روشنی دربارۀ نحوۀ تغذیه برای مصرف‌کننده ارائه دهد. برطبق قوانین اروپا، برچسب تغذیه‌ای زمانی باید بر روی محصولات نصب شود که ادعایی دربارۀ محصول در آن وجود داشته باشد. (به طور مثال کم‌چربی یا غنی از [[کلسیم]] بودن) اما با توجه به این که آگاهی مصرف‌کنندگان دربارۀ سلامت و رژیم غذایی روزبه‌روز در حال افزایش است، تولیدکنندگان علاقمندند که برچسب‌های تغذیه‌ای را بر محصول خود نصب کنند. تولیدکنندگان به صورت داوطلبانه اطلاعات غذایی تهیه می‌کنند یا این که به دلیل به کار بردن ادعایی تغذیه‌ای موظف می‌شوند قوانین مربوط به برچسب‌گذاری تغذیه‌ای را رعایت کنند. این قوانین را معاونت برچسب‌گذاری تغذیه‌ای کمیسیون اروپایی تدوین کرده است. با رعایت این قوانین، اطلاعات تغذیه‌ای براساس استانداردی روی برچسب درج می‌شود که مصرف‌کننده بتواند به آسانی مواد مغذی موجود در یک غذا را با غذای دیگر مقایسه کند. براساس این دستورالعمل، [[انرژی (زیست شناسی)|انرژی]] موجود براساس کیلوکالری<ref>kilocalorie</ref> یا کیلوژول<ref>kilojoulle</ref>، مقدار [[پروتئین]]، [[کربوهیدرات]] و [[چربی]] موجود با واحد [[گرم]] سنجیده می‌شود و در صورتی که ادعای تغذیه‌ای وجود داشته باشد، مقدار [[شکر]]، اسیدهای چرب اشباع‌شده، فیبر<ref>Dietary fiber</ref> و [[سدیم]] باید در میان چهارماده غذایی اول در برچسب قید شود. مقادیر این ترکیبات در محصول باید در 100 گرم محاسبه و اعلام شده باشد. همچنین می‌توان این مقادیر را در سهمی که برای تهیۀ یک وعدۀ غذا استفاده می‌شود، روی برچسب نوشت. | ||
این برچسب اطلاعاتی مثل: مقدار [[کالری]]، پروتئین، کربوهیدرات، چربی و [[ویتامین|ویتامین]]<nowiki/>های موجود در مقدار معینی از مادۀ غذایی را مشخص می‌کند. افرادی که رژیم غذایی دارند با استفاده از این برچسب، از مقدار [[قند]]، [[نمک]]، چربی، [[کلسترول]] و اسید چرب ضروری موجود در محصول آگاه می‌شوند. به دست آوردن این اطلاعات و ثبت آن روی برچسب، مستلزم انجام آزمایش‌ها و صرف هزینۀ زیادی است و روی قیمت تمام‌شدۀ محصول اثر می‌گذارد. این اطلاعات به طور خلاصه عبارتند از: وزن یا حجم یک وعده یا یک پرس از غذا که اطلاعات مربوط به آن روی برچسب چاپ شده است. این نکات هم برای مقایسۀ قیمت محصولات مشابه مفید است: تعداد وعده‌های موجود در یک بسته، انرژی حاصل از صرف یک وعده، مقدار پروتئین هر وعده و مقدار کربوهیدرات. گاهی مقدار اسید چرب هروعده هم بر روی این برچسب‌ها درج می‌شوند. | این برچسب اطلاعاتی مثل: مقدار [[کالری]]، پروتئین، کربوهیدرات، چربی و [[ویتامین|ویتامین]]<nowiki/>های موجود در مقدار معینی از مادۀ غذایی را مشخص می‌کند. افرادی که رژیم غذایی دارند با استفاده از این برچسب، از مقدار [[قند]]، [[نمک]]، چربی، [[کلسترول]] و اسید چرب ضروری موجود در محصول آگاه می‌شوند. به دست آوردن این اطلاعات و ثبت آن روی برچسب، مستلزم انجام آزمایش‌ها و صرف هزینۀ زیادی است و روی قیمت تمام‌شدۀ محصول اثر می‌گذارد. این اطلاعات به طور خلاصه عبارتند از: وزن یا حجم یک وعده یا یک پرس از غذا که اطلاعات مربوط به آن روی برچسب چاپ شده است. این نکات هم برای مقایسۀ قیمت محصولات مشابه مفید است: تعداد وعده‌های موجود در یک بسته، انرژی حاصل از صرف یک وعده، مقدار پروتئین هر وعده و مقدار کربوهیدرات. گاهی مقدار اسید چرب هروعده هم بر روی این برچسب‌ها درج می‌شوند. | ||
---- | ---- | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۹
نوشته یا جدول حاوی اطلاعات غذایی روی محصولات غذایی. این اطلاعات به مصرف‌کننده در انتخاب محصول مناسب کمک می‌کند. به علاوه می‌تواند اطلاعات و پیام‌های روشنی دربارۀ نحوۀ تغذیه برای مصرف‌کننده ارائه دهد. برطبق قوانین اروپا، برچسب تغذیه‌ای زمانی باید بر روی محصولات نصب شود که ادعایی دربارۀ محصول در آن وجود داشته باشد. (به طور مثال کم‌چربی یا غنی از کلسیم بودن) اما با توجه به این که آگاهی مصرف‌کنندگان دربارۀ سلامت و رژیم غذایی روزبه‌روز در حال افزایش است، تولیدکنندگان علاقمندند که برچسب‌های تغذیه‌ای را بر محصول خود نصب کنند. تولیدکنندگان به صورت داوطلبانه اطلاعات غذایی تهیه می‌کنند یا این که به دلیل به کار بردن ادعایی تغذیه‌ای موظف می‌شوند قوانین مربوط به برچسب‌گذاری تغذیه‌ای را رعایت کنند. این قوانین را معاونت برچسب‌گذاری تغذیه‌ای کمیسیون اروپایی تدوین کرده است. با رعایت این قوانین، اطلاعات تغذیه‌ای براساس استانداردی روی برچسب درج می‌شود که مصرف‌کننده بتواند به آسانی مواد مغذی موجود در یک غذا را با غذای دیگر مقایسه کند. براساس این دستورالعمل، انرژی موجود براساس کیلوکالری[۱] یا کیلوژول[۲]، مقدار پروتئین، کربوهیدرات و چربی موجود با واحد گرم سنجیده می‌شود و در صورتی که ادعای تغذیه‌ای وجود داشته باشد، مقدار شکر، اسیدهای چرب اشباع‌شده، فیبر[۳] و سدیم باید در میان چهارماده غذایی اول در برچسب قید شود. مقادیر این ترکیبات در محصول باید در 100 گرم محاسبه و اعلام شده باشد. همچنین می‌توان این مقادیر را در سهمی که برای تهیۀ یک وعدۀ غذا استفاده می‌شود، روی برچسب نوشت.
این برچسب اطلاعاتی مثل: مقدار کالری، پروتئین، کربوهیدرات، چربی و ویتامین‌های موجود در مقدار معینی از مادۀ غذایی را مشخص می‌کند. افرادی که رژیم غذایی دارند با استفاده از این برچسب، از مقدار قند، نمک، چربی، کلسترول و اسید چرب ضروری موجود در محصول آگاه می‌شوند. به دست آوردن این اطلاعات و ثبت آن روی برچسب، مستلزم انجام آزمایش‌ها و صرف هزینۀ زیادی است و روی قیمت تمام‌شدۀ محصول اثر می‌گذارد. این اطلاعات به طور خلاصه عبارتند از: وزن یا حجم یک وعده یا یک پرس از غذا که اطلاعات مربوط به آن روی برچسب چاپ شده است. این نکات هم برای مقایسۀ قیمت محصولات مشابه مفید است: تعداد وعده‌های موجود در یک بسته، انرژی حاصل از صرف یک وعده، مقدار پروتئین هر وعده و مقدار کربوهیدرات. گاهی مقدار اسید چرب هروعده هم بر روی این برچسب‌ها درج می‌شوند.