گریوز، مایکل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
معمار امریکایی. کارش با گویشی [[پسامدرنیسم (هنر)|پسامدرن]]<ref>postmodernist</ref>، و شیوهای پیراسته که در آن عناصر کلاسیک<ref>classical | معمار امریکایی. کارش با گویشی [[پسامدرنیسم (هنر)|پسامدرن]]<ref>postmodernist</ref>، و شیوهای پیراسته که در آن عناصر کلاسیک<ref>classical | ||
</ref> و بومی درهم آمیختهاند، از کارهای دیگران متمایز است. گریوز که بههمراه [[آیزنمن، پیتر (۱۹۳۲)|پیتر آیزنمن]]<ref>Peter Eisenman </ref> و [[مایر، ریچارد (۱۹۳۴)|ریچارد مایِر]]<ref>Richard Meier</ref>، عضو گروه نیویورک فایو<ref> New York Five </ref> بود، سبکی بسیار نامتعارف و رنگین را پروراند که در ساختمان خدمات عمومی<ref>Public Services building </ref>، [[پورتلند]]<ref>Poltrand </ref>، [[اورگون]]<ref>Oregon</ref> (۱۹۸۰ـ۱۹۸۲)، و هومانا تاور<ref> Humana Tower</ref>، [[ | </ref> و بومی درهم آمیختهاند، از کارهای دیگران متمایز است. گریوز که بههمراه [[آیزنمن، پیتر (۱۹۳۲)|پیتر آیزنمن]]<ref>Peter Eisenman </ref> و [[مایر، ریچارد (۱۹۳۴)|ریچارد مایِر]]<ref>Richard Meier</ref>، عضو گروه نیویورک فایو<ref> New York Five </ref> بود، سبکی بسیار نامتعارف و رنگین را پروراند که در ساختمان خدمات عمومی<ref>Public Services building </ref>، [[پورتلند]]<ref>Poltrand </ref>، [[اورگون]]<ref>Oregon</ref> (۱۹۸۰ـ۱۹۸۲)، و هومانا تاور<ref> Humana Tower</ref>، [[لوئیزویل]]<ref> Louisville</ref>، [[کنتاکی]]<ref> Kentucky</ref> (۱۹۸۶)، متجلّی است. در ۲۰۰۱ نشان طلای انجمن معماران امریکا<ref> American Institute of Architects Gold Medal</ref> را دریافت کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۵۵
| مایکل گریوز Michael Graves | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۴م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| آثار | ساختمان خدمات عمومی، پورتلند، اورگون (۱۹۸۰ـ۱۹۸۲)، هومانا تاور، لوئیزویل، کنتاکی (۱۹۸۶) |
| گروه مقاله | معماری |
| جوایز و افتخارات | در ۲۰۰۱ نشان طلای انجمن معماران امریکا |
گریوز، مایکل (۱۹۳۴)(Graves, Michael)
معمار امریکایی. کارش با گویشی پسامدرن[۱]، و شیوهای پیراسته که در آن عناصر کلاسیک[۲] و بومی درهم آمیختهاند، از کارهای دیگران متمایز است. گریوز که بههمراه پیتر آیزنمن[۳] و ریچارد مایِر[۴]، عضو گروه نیویورک فایو[۵] بود، سبکی بسیار نامتعارف و رنگین را پروراند که در ساختمان خدمات عمومی[۶]، پورتلند[۷]، اورگون[۸] (۱۹۸۰ـ۱۹۸۲)، و هومانا تاور[۹]، لوئیزویل[۱۰]، کنتاکی[۱۱] (۱۹۸۶)، متجلّی است. در ۲۰۰۱ نشان طلای انجمن معماران امریکا[۱۲] را دریافت کرد.