داریوش خنجی: تفاوت میان نسخه‌ها

Jean-Pierre Jeunet</ref> (کارگردان مشهور فرانسوی و کارگردان فیلم زندگی شگفت‌انگیز آملی پولان<ref>''The Fabulous Destiny of Amélie Poulain''</ref>) از او خواست برای فیلم‌برداری فیلم جدیدش به تیم او ملحق شود و خنجی هم پذیرفت. فیلم جدید پیر ژونه، اغذیه‌فروشی<ref>Delicatessen</ref> نام داشت. کار خوب خنجی در این فیلم باعث شد در سال ۱۹۹۱ در جشنواره‌ی فیلم سزار ایتالیا نامزد جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری شود. او یک بار دیگر در سال ۱۹۹۵ با پیر ژونه همکاری کرد و دوباره در همان سال در جشنواره‌ها درخشید و نامزد دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری جشنواره‌ی سزار شد. در همان سال ۱۹۹۵، مدیریت فیلم‌برداری فیلم هفت<ref>''SE7EN''</ref> دیوید فینچر<ref>David Fincher</ref> را عهده‌دار شد. بعد از هفت، [[برتولوچی، برناردو (۱۹۴1-2018)|برناردو برتالوچی]]<ref>Bernardo Bertolucci</ref> فیلم‌برداری ''زیبایی ربوده شده''<ref>Stealing Beauty</ref> را به او سپرد. سپس در ۱۹۹۶ برای [[آلن پارکر (۱۹۴۴)|آلن پارکر]]<ref>Alan Parker</ref> فیلم اویتا<ref>Evita</ref> را فیلم‌برداری کرد. این فیلم در جشنواره‌های فیلم اسکار و بفتا<ref>British Academy of Film and Television Arts</ref> نامزد دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری شد؛ هرچند از دست‌یابی به جایزه باز ماند. خنجی بعد از این فیلم دوباره به فرانسه رفت و سومین همکاری خود با ژونه را هم با موفقیت انجام داد. در سال ۱۹۹۹ اولین همکاری خود با [[رومن پولانسکی (۱۹۳۳)|رومن پولانسکی]]<ref>Roman Polanski</ref> را در فیلم دروازه‌ی نهم<ref>Ninth gate</ref> تجربه کرد. در سال ۲۰۰۲ اتاق وحشت<ref>''Panic Room''</ref> را برای فینچر فیلم‌برداری کرد. خنجی در سال ۲۰۰۳ اولین بار با [[وودی آلن]]<ref>Woody Allen</ref> کار کرد و فیلم‌برداری هر چیز دیگر<ref>''Anything Else''</ref> را به عهده گرفت؛ همکاری‌ای که ادامه‌دار شد. وی بعدها چند فیلم دیگر وودی آلن را هم فیلم‌برداری کرد. خنجی در ۲۰۱۶ فیلم شهر گمشده‌ی زی<ref>The Lost City of Z</ref> را برای جیمز گری<ref>James Gray</ref> فیلم‌برداری کرد. آخرین کار‌های او یکی از ساخته‌های بونگ جو-هو<ref>Bong Joon-ho</ref> (کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس شهیر کره‌ای) است که اُکجا<ref>''Okja''</ref> نام دارد و دیگری جواهرات تراش‌نخورده<ref>Uncut Gems</ref> به کارگردانی برادران سفدی.

گزیده‌ی فیلم‌شناسی: ''شهر کودکان گمشده'' (ژان-پیر ژونه و مارک کارو- 1995)؛ ''هفت'' (دیوید فینچر- 1995)؛ ''اویتا'' (آلن پارکر- 1996)؛ ''بیگانه: رستاخیز'' (ژان پیر ژونه- 1997)؛ ''دروازه‌ی نهم'' (رومن پولانسکی- 1999)؛ ''ساحل'' ([[دنی بویل]]- 2000)؛ ''اتاق وحشت'' (دیوید فینچر- 2002)؛ ''چیزی غیر از این'' (وودی آلن- 2003)؛ ''مترجم'' ([[سیدنی پولاک (۱۹۳۴ـ۲۰۰۸)|سیدنی پولاک]]- 2005)؛ ''بازی‌های مسخره'' (میشائیل هانکه)؛ ''نیمه‌شب در پاریس'' (وودی آلن- 2011)؛ ''تقدیم به رُم با عشق'' (وودی آلن- 2012)؛ ''جادو در مهتاب'' (وودی آلن- 2014)؛ ''مرد بی‌منطق'' (وودی آلن- 2015)؛ ''شهر گمشده‌ی زی'' (جیمز گری- 2016)؛ ''اُکجا'' (بونگ جون-هو- 2017)؛ ''جواهرات تراش‌نخورده'' (برادران سفدی- 2019).