پرش به محتوا

باربارا استرایسند: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
باربارا استرایسند (نیویورک ۲۴ آوریل ۱۹۴۲م- )  Barbra Streisand
باربارا استرایسند (نیویورک ۲۴ آوریل ۱۹۴۲م- )  Barbra Streisand


(نام کامل: باربارا جون استرایسند<ref>Barbara Joan Streisand</ref>) بازیگر، خواننده و فیلمساز امریکایی. طی حدود 60 سال فعالیت هنری برندۀ 2 [[اسکار، جایزه|جایزهٔ اسکار]]، 9 [[جایزه گرمی|جایزهٔ گرمی]]، 4 جایزهٔ امی<ref>Emmy Award</ref> و 1 [[جایزه تونی|جایزهٔ تونی]] شده است. استرایسند در فعالیت‌های اجتماعی نیز شرکت داشته و در دهۀ ۱۹۹۰م در کنسرت انتخاباتی [[کلینتون، بیل (۱۹۴۶)|بیل کلینتون]] حضور یافت. مدتی (۱۹۶۳ - ۱۹۷۱م) همسر [[گولد، الیوت (۱۹۳۸)|الیوت گولد]] بود و پسرشان، جیسون گولد<ref>Jason Gould</ref> بازیگری است که در ''شاهزادۀ جزر و مد'' کنار مادر بازی می‌کرد. همسر دومش جیمز برولین<ref>James Brolin</ref> (از ۱۹۹۸م) نیز بازیگر است.  
(نام کامل: باربارا جون استرایسند<ref>Barbara Joan Streisand</ref>) بازیگر، خواننده و فیلمساز امریکایی. طی حدود 60 سال فعالیت هنری برندۀ 2 [[اسکار، جایزه|جایزهٔ اسکار]]، 9 [[جایزه گرمی|جایزهٔ گرمی]]، 4 جایزهٔ امی<ref>Emmy Award</ref> و 1 [[جایزه تونی|جایزهٔ تونی]] شده است. استرایسند در فعالیت‌های اجتماعی نیز شرکت داشته و در دهۀ ۱۹۹۰م در کنسرت انتخاباتی [[کلینتون، بیل (۱۹۴۶)|بیل کلینتون]] حضور یافت. مدتی (۱۹۶۳ - ۱۹۷۱م) همسر [[گولد، الیوت|الیوت گولد]] بود و پسرشان، جیسون گولد<ref>Jason Gould</ref> بازیگری است که در ''شاهزادۀ جزر و مد'' کنار مادر بازی می‌کرد. همسر دومش جیمز برولین<ref>James Brolin</ref> (از ۱۹۹۸م) نیز بازیگر است.  


باربارا از کودکی در آرزوی حضور در دنیای نمایش بود. پس از کسب شهرت در برنامه‌های باشگاه‌های شبانه به عنوان خواننده، در سال ۱۹۶۲م سرانجام به [[برادوی]]<ref>Broadway Theatre</ref> راه یافت و در نخستین نمایش خود، با وجود فرعی بودن نقشش، نظر همه را جلب کرد، جایزۀ منتقدان نیویورک را برنده شد و یک‌شبه به ستارگان پیوست. او که چهرۀ نه چندان ملیح و شخصیت بروکلینی ولنگارش را با صدایی پردامنه و نیرومند و جاذبه‌ای مقاومت‌ناپذیر جبران می‌کرد به‌سرعت مدارج ترقی را پیمود. در ۱۹۶۴م در برادوی در موزیکال ''دختر شوخ<ref>''Funny Girl''</ref>'' در نقش فانی برایس<ref>Fanny Brice</ref> بازی فوق‌العاده‌ای ارائه داد و در همین دوران اوج بود که در ۱۹۶۸م این نقش را در نسخۀ سینمایی ''دختر شوخ'' تکرار کرد و برای بازی‌اش جایزۀ اسکار این سال مشترکاً به او و [[هپبورن، کاترین (۱۹۰۹ـ۲۰۰۳)|کاترین هپبورن]] داده شد و در برادوی او را «بازیگر دهه» خواندند. با وجود متوسط بودن بیش‌تر فیلم‌های استرایسند در دههٔ ۱۹۷۰م، که اغلب بر محور شخصیت او و برای عرضۀ استعدادهایش به عنوان کمدین یا خواننده ساخته می‌شدند و انتقادهای مربوط به سرسختی و تکبر او سر صحنه که در تداخل با تمام جنبه‌های تولید قرار می‌گرفت، استرایسند یک جاذبۀ بزرگ گیشه و شخصیت سینمایی برجسته باقی ماند. در سال 1976م برای نوشتن  ترانۀ فیلم ''ستاره‌ای متولد می‌شود''<ref>''A Star Is Born''</ref> که خود هم یکی از نقش‌های اصلی‌اش را بازی کرد، برندۀ اسکار شد.   
باربارا از کودکی در آرزوی حضور در دنیای نمایش بود. پس از کسب شهرت در برنامه‌های باشگاه‌های شبانه به عنوان خواننده، در سال ۱۹۶۲م سرانجام به [[برادوی]]<ref>Broadway Theatre</ref> راه یافت و در نخستین نمایش خود، با وجود فرعی بودن نقشش، نظر همه را جلب کرد، جایزۀ منتقدان نیویورک را برنده شد و یک‌شبه به ستارگان پیوست. او که چهرۀ نه چندان ملیح و شخصیت بروکلینی ولنگارش را با صدایی پردامنه و نیرومند و جاذبه‌ای مقاومت‌ناپذیر جبران می‌کرد به‌سرعت مدارج ترقی را پیمود. در ۱۹۶۴م در برادوی در موزیکال ''دختر شوخ<ref>''Funny Girl''</ref>'' در نقش فانی برایس<ref>Fanny Brice</ref> بازی فوق‌العاده‌ای ارائه داد و در همین دوران اوج بود که در ۱۹۶۸م این نقش را در نسخۀ سینمایی ''دختر شوخ'' تکرار کرد و برای بازی‌اش جایزۀ اسکار این سال مشترکاً به او و [[هپبورن، کاترین (۱۹۰۹ـ۲۰۰۳)|کاترین هپبورن]] داده شد و در برادوی او را «بازیگر دهه» خواندند. با وجود متوسط بودن بیش‌تر فیلم‌های استرایسند در دههٔ ۱۹۷۰م، که اغلب بر محور شخصیت او و برای عرضۀ استعدادهایش به عنوان کمدین یا خواننده ساخته می‌شدند و انتقادهای مربوط به سرسختی و تکبر او سر صحنه که در تداخل با تمام جنبه‌های تولید قرار می‌گرفت، استرایسند یک جاذبۀ بزرگ گیشه و شخصیت سینمایی برجسته باقی ماند. در سال 1976م برای نوشتن  ترانۀ فیلم ''ستاره‌ای متولد می‌شود''<ref>''A Star Is Born''</ref> که خود هم یکی از نقش‌های اصلی‌اش را بازی کرد، برندۀ اسکار شد.   
خط ۵۸: خط ۵۸:
* فاکرهای کوچک (2010م)
* فاکرهای کوچک (2010م)
* سفری با حس گناه (2012م)
* سفری با حس گناه (2012م)


----
----
۴۵٬۹۱۲

ویرایش