لانگ آیلند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
</ref> و جنوب ایالت [[کونکتیکت]]<ref>Connecticut State | </ref> و جنوب ایالت [[کونکتیکت]]<ref>Connecticut State | ||
</ref> [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، با | </ref> [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، با 3,564 کیلومتر مربع مساحت و 8,063,232 نفر جمعیت (2020). بلندترین نقطه آن در ارتفاع 122.2 متری از سطح دریا واقع شده است. تنگۀ لانگآیلند<ref>Long Island Sound</ref> و [[ایست ریور]]<ref> East River </ref> آن را از سرزمین اصلی<ref>Mainland </ref> امریکا جدا کردهاند. بیشتر مناطق آن مسکونی است و در شرق آن [[کشاورزی]] رواج دارد. [[هودسن، هنری (ح ۱۵۶۵ـ۱۶۱۱)|هنری هودسن]]<ref>Henry Hudson </ref> در ۱۶۰۹ این جزیره را کشف کرد و از دهۀ ۱۶۴۰ مهاجران هندی در نیوآمستردام<ref>New Amsterdam</ref> در غرب و مهاجران انگلیسی از نیوانگلند<ref> New England </ref> از شرق این جزیره ساکن شدند. نبرد لانگآیلند<ref>Long Island Battle</ref> در ۱۷۷۶ در اینجا اتفاق افتاد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۱
لانْگآیْلَنْد (Long Island)
جزیرهای در شرق ایالت منهتن[۱] و جنوب ایالت کونکتیکت[۲] امریکا، با 3,564 کیلومتر مربع مساحت و 8,063,232 نفر جمعیت (2020). بلندترین نقطه آن در ارتفاع 122.2 متری از سطح دریا واقع شده است. تنگۀ لانگآیلند[۳] و ایست ریور[۴] آن را از سرزمین اصلی[۵] امریکا جدا کردهاند. بیشتر مناطق آن مسکونی است و در شرق آن کشاورزی رواج دارد. هنری هودسن[۶] در ۱۶۰۹ این جزیره را کشف کرد و از دهۀ ۱۶۴۰ مهاجران هندی در نیوآمستردام[۷] در غرب و مهاجران انگلیسی از نیوانگلند[۸] از شرق این جزیره ساکن شدند. نبرد لانگآیلند[۹] در ۱۷۷۶ در اینجا اتفاق افتاد.