کریستف بالایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کریستف بالایی
|نام =Christophe Balaÿ
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۲ اوت ۱۹۴۹م
|تاریخ مرگ=۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲م
|دوره زندگی=
|ملیت=فرانسوی
|محل زندگی=فرانسه
|تحصیلات و محل تحصیل=ادبیات تطبیقی- پاریس؛  دیپلم زبان فارسی- مدرسۀ زبان‌های شرقی؛ دکترای عالی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی
| شغل و تخصص اصلی =مترجم و پژوهشگر و استاد ادبیات فارسی
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =ترجمۀ کتاب‌های منِ گذشته امضا، شعر منثور از یدالله رؤیایی (با همکاری آرش جودکی و عاطفه طاهایی)؛ شاه سیاهپوشان، هوشنگ گلشیری؛ زنان بدون مردان، شهرنوش پارسی پور؛ کلنل، محمود دولت‌آبادی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =زبانشناسی و ترجمه
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:2042165888.jpg|جایگزین=کریستف بالایی|بندانگشتی|کریستف بالایی]]
کریستف بالایی ( ۱۲ اوت ۱۹۴۹– ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲م) (Christophe Balaÿ)
کریستف بالایی ( ۱۲ اوت ۱۹۴۹– ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲م) (Christophe Balaÿ)
مترجم، پژوهشگر و استاد فرانسوی ادبیات معاصر فارسی. نقش مهمی در معرفی ادبیات معاصر ایران در فرانسه داشته و آثار بسیاری از ادبیات ایران را به زبان فرانسه ترجمه کرده و کتاب‌هایی نیز در شناخت ادبیات معاصر ایران به چاپ رسانده‌است. بالایی علاوه بر تلاش و فعالیت‌هایش در زمینه‌های ذکر شده، طی سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲م مدیر انجمن ایران‌شناسی فرانسه بوده‌است.


پس از اتمام تحصیلاتش در رشتۀ ادبیات فرانسه، به دلیل علاقه به زبان و ادبیات فارسی در پاریس در رشتۀ ادبیات تطبیقی دکتری گرفت و سپس در مدرسه زبان‌های شرقی به تحصیل پرداخت و از آن‌جا نیز در رشتۀ زبان فارسی دیپلم گرفت. در نخستین سال پس از انقلاب، برای پژوهش در متون فارسی، به ایران آمد و تا سال تا ۱۹۸۳ ابتدا به‌عنوان پژوهشگر و پس از آن در مقام رئیس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در تهران، به مطالعه در ادبیات معاصر فارسی پرداخت. پس از بازگشت به فرانسه و دفاع از پایان‌نامه‌اش در مقطع دکترای عالی (با عنوان «تکوین رمان مدرن فارسی»)، به تدریس زبان و ادبیات فارسی در مؤسسه لانگ زو و بعدتر در مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی (پاریس) پرداخت.
 
مترجم، پژوهشگر و استاد فرانسوی ادبیات معاصر فارسی. نقش مهمی در معرفی ادبیات معاصر ایران در فرانسه داشته و آثار بسیاری از ادبیات ایران را به زبان فرانسه ترجمه کرده و کتاب‌هایی نیز در شناخت ادبیات معاصر ایران به چاپ رسانده‌ است. بالایی علاوه بر تلاش و فعالیت‌هایش در زمینه‌های ذکر شده، طی سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲م مدیر انجمن ایران‌شناسی فرانسه بوده‌است.
 
پس از اتمام تحصیلاتش در رشتۀ ادبیات فرانسه، به دلیل علاقه به زبان و ادبیات فارسی، در دانشگاه نانتر پاریس<ref>Paris Nanterre University</ref> در رشتۀ ادبیات تطبیقی دکتری گرفت و سپس در مدرسۀ زبان‌های شرقی به تحصیل پرداخت و از آن‌جا نیز در رشتۀ زبان فارسی دیپلم گرفت. در نخستین سال پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، برای پژوهش در متون فارسی، به ایران آمد و تا سال ۱۹۸۳ ابتدا به‌عنوان پژوهشگر و پس از آن در مقام رئیس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در تهران، به مطالعه در ادبیات معاصر فارسی پرداخت. پس از بازگشت به فرانسه و دفاع از پایان‌نامه‌اش در مقطع دکترای عالی (با عنوان «تکوین رمان مدرن فارسی»)، به تدریس زبان و ادبیات فارسی در مؤسسۀ لانگ زو و بعدتر در مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی<ref>Institut national des langues et civilisations orientales</ref> (پاریس) پرداخت.
کریستف بالایی علاوه بر کتاب‌هایی که در شناخت ادبیات داستانی فارسی به فرانسوی نوشته و در فرانسه منتشر کرده (از جمله کتاب‌های ''س‍رچ‍ش‍م‍ه ه‍ای داس‍ت‍ان ک‍وت‍اه ف‍ارس‍ی'' و ''پیدایش رمان فارسی'' که برگردان فارسی هردو هم در ایران چاپ شده است) و همچنین چند کتاب درسی برای دانشجویان زبان فارسی فرانسه، آثاری را نیز از اشخاصی چون [[جلال آل احمد]]، [[صمد بهرنگی (تبریز ۱۳۱۸ـ ۱۳۴۷ش)|صمد بهرنگی]]، [[محمود دولت آبادی|محمود دولت‌آبادی]]، [[زویا پیرزاد (آبادان ۱۳۳۱ش)|زویا پیرزاد]]، [[یدالله رویایی|یدالله رؤیایی]]، [[هوشنگ گلشیری|هوشنگ گشیری]]، [[شهرنوش پارسی پور|شهرنوش پارسی‌پور]] و [[فریبا وفی]] به فرانسوی برگردانده و در کشورش منتشر کرده است.
 
کریستف بالایی پس از  یک دوره بیماری، در یکی از شهرهای کوچک جنوب فرانسه درگذشت.   
 
 
 
'''برخی از ترجمه‌های او'''
 
* ''منِ گذشته امضا''، شعر منثور از یدالله رؤیایی (با همکاری آرش جودکی و عاطفه طاهایی)
* ''شاه سیاهپوشان'' (هوشنگ گلشیری)
* ''زنان بدون مردان'' (شهرنوش پارسی‌پور)
* ''کلنل'' (محمود دولت‌آبادی)
* ''رازی در کوچه‌ها'' (فریبا وفی)
* ''طعم گس خرمالو'' (زویا پیرزاد)
* ''چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم'' (زویا پیرزاد)
* ''یک روز مانده به عید پاک'' (زویا پیرزاد)
* ''مثل همهٔ عصرها'' (زویا پیرزاد)
 
----
 
 
 
* [https://www.cgie.org.ir/fa/news/267310/%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%81-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA https://www.cgie.org.ir]
 
 
 
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۹

کریستف بالایی
Christophe Balaÿ
زادروز ۱۲ اوت ۱۹۴۹م
درگذشت ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲م
محل زندگی فرانسه
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل ادبیات تطبیقی- پاریس؛ دیپلم زبان فارسی- مدرسۀ زبان‌های شرقی؛ دکترای عالی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی
شغل و تخصص اصلی مترجم و پژوهشگر و استاد ادبیات فارسی
آثار ترجمۀ کتاب‌های منِ گذشته امضا، شعر منثور از یدالله رؤیایی (با همکاری آرش جودکی و عاطفه طاهایی)؛ شاه سیاهپوشان، هوشنگ گلشیری؛ زنان بدون مردان، شهرنوش پارسی پور؛ کلنل، محمود دولت‌آبادی
گروه مقاله زبانشناسی و ترجمه
کریستف بالایی
کریستف بالایی

کریستف بالایی ( ۱۲ اوت ۱۹۴۹– ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲م) (Christophe Balaÿ)


مترجم، پژوهشگر و استاد فرانسوی ادبیات معاصر فارسی. نقش مهمی در معرفی ادبیات معاصر ایران در فرانسه داشته و آثار بسیاری از ادبیات ایران را به زبان فرانسه ترجمه کرده و کتاب‌هایی نیز در شناخت ادبیات معاصر ایران به چاپ رسانده‌ است. بالایی علاوه بر تلاش و فعالیت‌هایش در زمینه‌های ذکر شده، طی سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲م مدیر انجمن ایران‌شناسی فرانسه بوده‌است.

پس از اتمام تحصیلاتش در رشتۀ ادبیات فرانسه، به دلیل علاقه به زبان و ادبیات فارسی، در دانشگاه نانتر پاریس[۱] در رشتۀ ادبیات تطبیقی دکتری گرفت و سپس در مدرسۀ زبان‌های شرقی به تحصیل پرداخت و از آن‌جا نیز در رشتۀ زبان فارسی دیپلم گرفت. در نخستین سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برای پژوهش در متون فارسی، به ایران آمد و تا سال ۱۹۸۳ ابتدا به‌عنوان پژوهشگر و پس از آن در مقام رئیس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در تهران، به مطالعه در ادبیات معاصر فارسی پرداخت. پس از بازگشت به فرانسه و دفاع از پایان‌نامه‌اش در مقطع دکترای عالی (با عنوان «تکوین رمان مدرن فارسی»)، به تدریس زبان و ادبیات فارسی در مؤسسۀ لانگ زو و بعدتر در مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی[۲] (پاریس) پرداخت. کریستف بالایی علاوه بر کتاب‌هایی که در شناخت ادبیات داستانی فارسی به فرانسوی نوشته و در فرانسه منتشر کرده (از جمله کتاب‌های س‍رچ‍ش‍م‍ه ه‍ای داس‍ت‍ان ک‍وت‍اه ف‍ارس‍ی و پیدایش رمان فارسی که برگردان فارسی هردو هم در ایران چاپ شده است) و همچنین چند کتاب درسی برای دانشجویان زبان فارسی فرانسه، آثاری را نیز از اشخاصی چون جلال آل احمد، صمد بهرنگی، محمود دولت‌آبادی، زویا پیرزاد، یدالله رؤیایی، هوشنگ گشیری، شهرنوش پارسی‌پور و فریبا وفی به فرانسوی برگردانده و در کشورش منتشر کرده است.

کریستف بالایی پس از یک دوره بیماری، در یکی از شهرهای کوچک جنوب فرانسه درگذشت.


برخی از ترجمه‌های او

  • منِ گذشته امضا، شعر منثور از یدالله رؤیایی (با همکاری آرش جودکی و عاطفه طاهایی)
  • شاه سیاهپوشان (هوشنگ گلشیری)
  • زنان بدون مردان (شهرنوش پارسی‌پور)
  • کلنل (محمود دولت‌آبادی)
  • رازی در کوچه‌ها (فریبا وفی)
  • طعم گس خرمالو (زویا پیرزاد)
  • چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم (زویا پیرزاد)
  • یک روز مانده به عید پاک (زویا پیرزاد)
  • مثل همهٔ عصرها (زویا پیرزاد)


  1. Paris Nanterre University
  2. Institut national des langues et civilisations orientales