دادگاه های انقلاب: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادگاه‌های انقلاب <br> | دادگاه‌های انقلاب <br> | ||
<p>عنوان محاکم قضایی انقلابی ایران پس از پیروزی انقلاب | <p>عنوان محاکم قضایی انقلابی ایران پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، تأسیس‌شده در اسفند ۱۳۵۷ش به‌دستور [[امام خمینی]] (ره). اساس کار این دادگاه‌ها، فتوای قاضی شرع و جاری‌شدن حکم براساس نظر وی بر مبنای احکام قضایی فقهی و انقلابی بود. نخستین و معروف‌ترین حاکم شرع دادگاه‌های انقلاب اسلامی شیخ [[خلخالی، صادق (خلخال ۱۳۰۵ـ۱۳۸۲ش)|صادق خلخالی]] بود. وی طبق حکم مستقیم امام خمینی (ره)، در نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از وابستگان و رجال رژیم [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] را به پای میز محاکمه کشید و به اعدام محکوم کرد. معروف‌ترین چهره‌هایی که اعدام شدند، [[هویدا، امیرعباس (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)|امیرعباس هویدا]]، نخست‌وزیر رژیم سابق، [[نصیری، نعمت الله (سمنان ۱۲۸۹ـ تهران ۱۳۵۷ش)|نعمت‌الله نصیری]]، رئیس [[ساواک]]، و جمعی از وزرا و سرمایه‌داران رژیم گذشته بودند. در اواخر اسفند ۱۳۵۷، امام خمینی (ره) دستور توقف محاکمات را صادر و شورای انقلاب اسلامی را مأمور تهیۀ دستور‌العملی قانونی برای دادگاه‌های انقلاب کرد. در فروردین ۱۳۵۸ این قانون تصویب و ابلاغ شد''.'' سازماندهی و تداوم کار دادگاه‌های انقلاب سبب شد که در کنار دستگاه رسمی دادگستری، این نهاد نیز با قوانین و چارت سازمانی خود بخشی از مسئولیت‌های حساس قضایی را در نظام جمهوری اسلامی ایران برعهده گیرد؛ ازجمله برخورد با مسائل معروف به منکرات، مبارزه با قاچاق و مسائل مربوط به مواد مخدر.</p> | ||
<br><!--20003700--> | <br><!--20003700--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۳
دادگاه‌های انقلاب
عنوان محاکم قضایی انقلابی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تأسیس‌شده در اسفند ۱۳۵۷ش به‌دستور امام خمینی (ره). اساس کار این دادگاه‌ها، فتوای قاضی شرع و جاری‌شدن حکم براساس نظر وی بر مبنای احکام قضایی فقهی و انقلابی بود. نخستین و معروف‌ترین حاکم شرع دادگاه‌های انقلاب اسلامی شیخ صادق خلخالی بود. وی طبق حکم مستقیم امام خمینی (ره)، در نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از وابستگان و رجال رژیم پهلوی را به پای میز محاکمه کشید و به اعدام محکوم کرد. معروف‌ترین چهره‌هایی که اعدام شدند، امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر رژیم سابق، نعمت‌الله نصیری، رئیس ساواک، و جمعی از وزرا و سرمایه‌داران رژیم گذشته بودند. در اواخر اسفند ۱۳۵۷، امام خمینی (ره) دستور توقف محاکمات را صادر و شورای انقلاب اسلامی را مأمور تهیۀ دستور‌العملی قانونی برای دادگاه‌های انقلاب کرد. در فروردین ۱۳۵۸ این قانون تصویب و ابلاغ شد. سازماندهی و تداوم کار دادگاه‌های انقلاب سبب شد که در کنار دستگاه رسمی دادگستری، این نهاد نیز با قوانین و چارت سازمانی خود بخشی از مسئولیت‌های حساس قضایی را در نظام جمهوری اسلامی ایران برعهده گیرد؛ ازجمله برخورد با مسائل معروف به منکرات، مبارزه با قاچاق و مسائل مربوط به مواد مخدر.