اصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اِصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)<br> | اِصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =سید ابوالحسن اصفهانی | |عنوان =سید ابوالحسن اصفهانی | ||
خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>مرجع تقلید ایرانی. نزد سید مهدی نحوی، سید محمدباقر | }}[[پرونده: 11376000.jpg | بندانگشتی|اِصفهانی، سید ابوالحسن]]<p>مرجع تقلید ایرانی. نزد سید مهدی نحوی، [[سید محمد باقر درچه ای|سید محمدباقر دُرچهای]]، سید هاشم چارسوقی، ابوالمعالی کلباسی، [[جهانگیرخان قشقایی]] و ملا محمد کاشانی درس خواند. در عتبات نیز در محضر [[رشتی، میرزا حبیب الله (رشت ۱۲۳۴ـ نجف ۱۳۱۲ق)|میرزا حبیبالله رشتی]]، میرزا حسن شیرازی، محمدکاظم طباطبایی یزدی، میرزا محمدتقی شیرازی، فتحالله شریعت اصفهانی، مولی عبدالکریم ایروانی و بهویژه [[آخوند خراسانی]] کسب فیض کرد. در ۱۳۵۵ق مرجعیت شیعه به او منحصر شد. میرزا حسن بجنوردی، سید محمود شاهرودی، سید محسن حکیم، سید هادی میلانی، [[طباطبایی، محمدحسین (تبریز ۱۲۸۱ـ قم ۱۳۶۰ش)|محمدحسین طباطبایی]]، عبدالنبی اراکی، [[آملی، محمدتقی (تهران ۱۲۶۵ـ۱۳۴۹ش)|محمدتقی آملی]] و [[آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش)|میرزا هاشم آملی]] ازجمله شاگردان او بودهاند. مهمترین اثر او رسالۀ عملیۀ'' وسیلةالنجاه'' است که در رسایی بیان تحولی در رسالهنویسی بود. بسیاری از فقیهان بزرگ بر آن شرح و حاشیه نوشتهاند، که ''تحریرالوسیله'' اثر [[امام خمینی]] (ره) از آن جمله است.</p> | ||
<br><!--11376000--> | <br><!--11376000--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | [[رده:روحانیون و علمای برجسته]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۱
اِصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)
سید ابوالحسن اصفهانی | |
---|---|
زادروز |
۱۲۴۶ش |
درگذشت | کاظمین ۱۳۲۴ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فقیه |
آثار | رساله عملیه وسیله النجاه |
گروه مقاله | دین اسلام |
مرجع تقلید ایرانی. نزد سید مهدی نحوی، سید محمدباقر دُرچهای، سید هاشم چارسوقی، ابوالمعالی کلباسی، جهانگیرخان قشقایی و ملا محمد کاشانی درس خواند. در عتبات نیز در محضر میرزا حبیبالله رشتی، میرزا حسن شیرازی، محمدکاظم طباطبایی یزدی، میرزا محمدتقی شیرازی، فتحالله شریعت اصفهانی، مولی عبدالکریم ایروانی و بهویژه آخوند خراسانی کسب فیض کرد. در ۱۳۵۵ق مرجعیت شیعه به او منحصر شد. میرزا حسن بجنوردی، سید محمود شاهرودی، سید محسن حکیم، سید هادی میلانی، محمدحسین طباطبایی، عبدالنبی اراکی، محمدتقی آملی و میرزا هاشم آملی ازجمله شاگردان او بودهاند. مهمترین اثر او رسالۀ عملیۀ وسیلةالنجاه است که در رسایی بیان تحولی در رسالهنویسی بود. بسیاری از فقیهان بزرگ بر آن شرح و حاشیه نوشتهاند، که تحریرالوسیله اثر امام خمینی (ره) از آن جمله است.