بیله سوار، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Bileh Savar|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=اردبیل|شهرستان=بیله‌سوار|بخش=مرکزی|موقعیت=۴۹۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۲۶کیلومتری شمال اردبیل، کنار مرز ایران و جمهوری آذربایجان، در چهارکیلومتری شرق راه اردبیل به پارس‌آباد|جمعیت=16,188نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک|ارتفاع از سطح دریا=۹۰متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=}}
بیله‌سوار، شهر  Bileh Savar, city<br>
واقع در شمال شرقی [[اردبیل، استان|استان اردبیل]] و مرکز اداری [[بیله سوار، شهرستان|شهرستان بیله‌سوار]]. با ارتفاع ۹۰متر، در دشتی در ۴۹۵کیلومتری شمال غربی [[تهران، شهر|تهران]] و ۱۲۶کیلومتری شمال [[اردبیل، شهر|اردبیل]]، کنار مرز ایران و [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]]، در چهارکیلومتری شرق راه اردبیل به [[پارس آباد، شهر|پارس‌آباد]]، قرار دارد. [[بالهارود]] از کنار این شهر می‌گذرد. اقلیم این شهر معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن 16,188نفر است (1395ش). شهر دارای گذرگاه و بازارچه مرزی با جمهوری آذربایجان است؛ که گذرگاه آن دایر ولی بازارچه‌اش نیمه‌تعطیل است.
دربارۀ وجه تسمیۀ بیله‌سوار نظریات‌ گوناگونی طرح شده است. «بیله‌» را در زبان ترکی به‌ معنای‌ خشكی‌ میان‌ دو رودخانه‌ دانسته‌اند. این کلمه به‌ صورت‌ پیشوند در نام‌ برخی‌ نقاط دیگر آذربایجان نیز دیده‌ می‌شود، مانند بیله‌درق‌ در حوالی‌ اردبیل‌، بیله‌ده‌ از توابع‌ خلخال‌، بیله‌‌سوار از توابع‌ ماكو و بیله‌وار از توابع‌ خوی‌. [[حمدالله مستوفی|حمدالله‌ مستوفی‌]] بانی بیله‌سوار را امیری‌ از [[آل بویه|آل‌ بویه‌]] (ملقب‌ به‌ پیله‌سوار) می‌داند. در جریان [[جنگ های ایران و روس|جنگ‌های ایران و روس]]، و مطابق با مفاد [[ترکمان چای، عهدنامه|عهدنامۀ ترکمانچای]]، بخشی از منطقه و آبادی موسوم به بیله‌سوار به روسیه واگذار شد. در حال حاضر در خاک جمهوری آذربایجان، بخش مقابل شهرستان و شهر بیله‌سوار، شهر و شهرستانی به همین نام است. مردم بیله‌سوار به زبان [[ترکی آذربایجانی]] سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند.
----


بیلَه سَوار، شهر <br>
<p>واقع در شمال شرقی استان اردبیل و مرکز اداری شهرستان بیله‌سوار. با ارتفاع ۹۰ متر، در دشتی در ۴۹۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۲۶کیلومتری شمال اردبیل، کنار مرز ایران و جمهوری آذربایجان، در چهارکیلومتری شرق راه اردبیل به پارس‌آباد، قرار دارد. بالهارود از کنار این شهر می‌گذرد. اقلیم این شهر معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۴,۱۸۰ نفر است (۱۳۸۵).</p>
<br><!--12475700-->
<br><!--12475700-->
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:اردبیل]]
[[رده:اردبیل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۴

بیله سوار، شهر
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان اردبیل
شهرستان بیله‌سوار
بخش مرکزی
جمعیت 16,188نفر (1395ش)
موقعیت ۴۹۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۲۶کیلومتری شمال اردبیل، کنار مرز ایران و جمهوری آذربایجان، در چهارکیلومتری شرق راه اردبیل به پارس‌آباد
نوع اقلیم معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک
ارتفاع از سطح دریا ۹۰متر
نام لاتین Bileh Savar

بیله‌سوار، شهر Bileh Savar, city
واقع در شمال شرقی استان اردبیل و مرکز اداری شهرستان بیله‌سوار. با ارتفاع ۹۰متر، در دشتی در ۴۹۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۲۶کیلومتری شمال اردبیل، کنار مرز ایران و جمهوری آذربایجان، در چهارکیلومتری شرق راه اردبیل به پارس‌آباد، قرار دارد. بالهارود از کنار این شهر می‌گذرد. اقلیم این شهر معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن 16,188نفر است (1395ش). شهر دارای گذرگاه و بازارچه مرزی با جمهوری آذربایجان است؛ که گذرگاه آن دایر ولی بازارچه‌اش نیمه‌تعطیل است.

دربارۀ وجه تسمیۀ بیله‌سوار نظریات‌ گوناگونی طرح شده است. «بیله‌» را در زبان ترکی به‌ معنای‌ خشكی‌ میان‌ دو رودخانه‌ دانسته‌اند. این کلمه به‌ صورت‌ پیشوند در نام‌ برخی‌ نقاط دیگر آذربایجان نیز دیده‌ می‌شود، مانند بیله‌درق‌ در حوالی‌ اردبیل‌، بیله‌ده‌ از توابع‌ خلخال‌، بیله‌‌سوار از توابع‌ ماكو و بیله‌وار از توابع‌ خوی‌. حمدالله‌ مستوفی‌ بانی بیله‌سوار را امیری‌ از آل‌ بویه‌ (ملقب‌ به‌ پیله‌سوار) می‌داند. در جریان جنگ‌های ایران و روس، و مطابق با مفاد عهدنامۀ ترکمانچای، بخشی از منطقه و آبادی موسوم به بیله‌سوار به روسیه واگذار شد. در حال حاضر در خاک جمهوری آذربایجان، بخش مقابل شهرستان و شهر بیله‌سوار، شهر و شهرستانی به همین نام است. مردم بیله‌سوار به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند.