جعفری، محمدمهدی (برازجان ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جعفری، محمّدمهدی (برازجان ۱۳۱۸ش)<br> | جعفری، محمّدمهدی (برازجان 5 مهر ۱۳۱۸ش- )<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =محمدمهدی جعفری | |عنوان =محمدمهدی جعفری | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>فعال سیاسی، محقق و از نهج‌البلاغه‌پژوهان و مترجمان نهج‌البلاغه. وی در خانواده‌ای اهل علم به‌دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی به شیراز رفت و در ۱۳۴۰ از دانشگاه شیراز در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ لیسانس گرفت؛ عازم تهران شد و در این شهر به فعالیت‌های سیاسی و مذهبی علیه رژیم شاه پرداخت. در ۱۳۴۲ش به جرم همین فعالیت‌ها دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. او تا ۱۳۴۶ در زندان به‌سر برد و کنار آیت‌الله طالقانی و مهندس مهدی بازرگان به مطالعات قرآن‌پژوهی خود ادامه داد و به آیت‌الله طالقانی در تألیف جلدهای سوم و چهارم ''پرتوی از قرآن'' کمک کرد. طی سال‌های ۵۵ تا ۱۳۵۸ به ویرایش تدوین جلد پنجم پرتوی از قرآن همت گماشت که از جانب آیت‌الله طالقانی به او محول شده بود. در ۱۳۶۲ش نیز جلد ششم ''پرتوی از قرآن'' را که تفسیر ۲۳ آیۀ اول سورۀ نساء و مجموعه‌یادداشت‌های مؤلف در زندان اوین بر آن آیات بود انتشار داد و فرهنگ پرتوی از قرآن را که آیت‌الله طالقانی تنظیم کرده بود بدین کتاب افزود. در ۱۳۵۵ش به‌عنوان پژوهشگر به‌خدمت فرهنگستان زبان ایران درآمد. در ۱۳۵۸ش به‌عنوان مربی به گروه زبان و ادب عرب دانشگاه تهران پیوست. در ۱۳۶۷ش در رشتۀ فرهنگ عربی و علوم قرآنی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت و به‌عنوان استاد به دانشگاه شیراز منتقل شد. از آثار اوست: ترجمۀ دوره ۸ جلدی کتاب ''علی علیه‌السلام'' نوشتۀ عبدالفتاح عبدالمقصود، ''روش بررسی قرآن''، ''اصلاح در اسلام'' (ترجمه و تألیف)، ترجمۀ ''نهج‌البلاغه'' به فارسی.</p> | }}[[پرونده: 16064800.jpg | بندانگشتی|محمدمهدی جعفری]]<p>فعال سیاسی، محقق و از نهج‌البلاغه‌پژوهان و مترجمان نهج‌البلاغه. وی در خانواده‌ای اهل علم به‌دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی به شیراز رفت و در ۱۳۴۰ از دانشگاه شیراز در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ لیسانس گرفت؛ عازم تهران شد و در این شهر به فعالیت‌های سیاسی و مذهبی علیه رژیم شاه پرداخت. در ۱۳۴۲ش به جرم همین فعالیت‌ها دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. او تا ۱۳۴۶ در زندان به‌سر برد و کنار [[طالقانی، سید محمود (طالقان ۱۲۸۹ـ تهران ۱۳۵۸ش)|آیت‌الله طالقانی]] و مهندس [[مهدی بازرگان]] به مطالعات قرآن‌پژوهی خود ادامه داد و به آیت‌الله طالقانی در تألیف جلدهای سوم و چهارم ''پرتوی از قرآن'' کمک کرد. طی سال‌های ۵۵ تا ۱۳۵۸ به ویرایش تدوین جلد پنجم پرتوی از قرآن همت گماشت که از جانب آیت‌الله طالقانی به او محول شده بود. در ۱۳۶۲ش نیز جلد ششم ''پرتوی از قرآن'' را که تفسیر ۲۳ آیۀ اول سورۀ نساء و مجموعه‌یادداشت‌های مؤلف در زندان اوین بر آن آیات بود انتشار داد و فرهنگ پرتوی از قرآن را که آیت‌الله طالقانی تنظیم کرده بود بدین کتاب افزود. در ۱۳۵۵ش به‌عنوان پژوهشگر به‌خدمت فرهنگستان زبان ایران درآمد. در ۱۳۵۸ش به‌عنوان مربی به گروه زبان و ادب عرب دانشگاه تهران پیوست. در ۱۳۶۷ش در رشتۀ فرهنگ عربی و علوم قرآنی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت و به‌عنوان استاد به دانشگاه شیراز منتقل شد. </p><p>از آثار اوست: ترجمۀ دوره ۸ جلدی کتاب ''علی علیه‌السلام'' نوشتۀ عبدالفتاح عبدالمقصود، ''روش بررسی قرآن''، ''اصلاح در اسلام'' (ترجمه و تألیف)، ترجمۀ ''نهج‌البلاغه'' به فارسی.</p> | ||
<br><!--16064800--> | <br><!--16064800--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۴
جعفری، محمّدمهدی (برازجان 5 مهر ۱۳۱۸ش- )
| محمدمهدی جعفری | |
|---|---|
| زادروز |
برازجان ۱۳۱۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز (۱۳۴۰)، دکتری فرهنگ عربی و علوم قرآنی دانشگاه تهران (۱۳۶۷ش) |
| شغل و تخصص اصلی | نهج البلاغه پژوه و مترجم نهج البلاغه |
| آثار | ترجمه دوره ۸ جلدی کتاب علی علیه السلام (نوشته عبدالفتاح عبدالمقصود)؛ اصلاح در اسلام (ترجمه و تالیف) |
| گروه مقاله | دین اسلام |
فعال سیاسی، محقق و از نهج‌البلاغه‌پژوهان و مترجمان نهج‌البلاغه. وی در خانواده‌ای اهل علم به‌دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی به شیراز رفت و در ۱۳۴۰ از دانشگاه شیراز در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ لیسانس گرفت؛ عازم تهران شد و در این شهر به فعالیت‌های سیاسی و مذهبی علیه رژیم شاه پرداخت. در ۱۳۴۲ش به جرم همین فعالیت‌ها دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. او تا ۱۳۴۶ در زندان به‌سر برد و کنار آیت‌الله طالقانی و مهندس مهدی بازرگان به مطالعات قرآن‌پژوهی خود ادامه داد و به آیت‌الله طالقانی در تألیف جلدهای سوم و چهارم پرتوی از قرآن کمک کرد. طی سال‌های ۵۵ تا ۱۳۵۸ به ویرایش تدوین جلد پنجم پرتوی از قرآن همت گماشت که از جانب آیت‌الله طالقانی به او محول شده بود. در ۱۳۶۲ش نیز جلد ششم پرتوی از قرآن را که تفسیر ۲۳ آیۀ اول سورۀ نساء و مجموعه‌یادداشت‌های مؤلف در زندان اوین بر آن آیات بود انتشار داد و فرهنگ پرتوی از قرآن را که آیت‌الله طالقانی تنظیم کرده بود بدین کتاب افزود. در ۱۳۵۵ش به‌عنوان پژوهشگر به‌خدمت فرهنگستان زبان ایران درآمد. در ۱۳۵۸ش به‌عنوان مربی به گروه زبان و ادب عرب دانشگاه تهران پیوست. در ۱۳۶۷ش در رشتۀ فرهنگ عربی و علوم قرآنی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت و به‌عنوان استاد به دانشگاه شیراز منتقل شد.
از آثار اوست: ترجمۀ دوره ۸ جلدی کتاب علی علیه‌السلام نوشتۀ عبدالفتاح عبدالمقصود، روش بررسی قرآن، اصلاح در اسلام (ترجمه و تألیف)، ترجمۀ نهج‌البلاغه به فارسی.