سحابی، یدالله (تهران ۱۲۸۴ـ همان جا ۱۳۸۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سحابی، یدالله (تهران ۱۲۸۴ـ همان‌جا ۱۳۸۱ش)<br> | سحابی، یدالله (تهران ۱۲۸۴ـ همان‌جا ۱۳۸۱ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = یدالله سحابی | |عنوان = یدالله سحابی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p> | }}[[پرونده: 25100000.jpg | بندانگشتی|سحابي، يدالله]]<p>سیاستمدار، استاد دانشگاه، روشنفکر مذهبی و از بنیانگذاران [[نهضت آزادی ایران]]. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و در ۱۳۱۰ در رشتۀ علوم طبیعی از دانشسرای عالی تهران دانشنامۀ لیسانس گرفت و تحصیلاتش را تا مدرک دکتری در دانشگاه لیل فرانسه پی گرفت. سپس به تهران بازگشت و در دانشگاه تهران در مقام نخستین استاد ایرانی در رشتۀ زمین‌شناسی به تدریس پرداخت. در ۱۳۲۵ش رئیس ادارۀ فرهنگ تهران شد. پس از [[کودتای 28 مرداد 1332|کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲]] از بنیانگذاران [[نهضت مقاومت ملی ایران]] بود. در ۱۳۴۱ش به علت فعالیت‌های انقلابی دستگیر و چهار سال زندانی و به [[برازجان]] [[تبعید]] شد. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]]، وزیر مشاور در امور طرح‌ها و برنامه‌های انقلاب شد و نمایندۀ مردم تهران در اولین دورۀ [[مجلس شورای اسلامی]] بود. او در حوزۀ فرهنگ و قرآن‌پژوهی نیز فعال بود و آثاری در این زمینه تألیف کرده است. از آثار اوست: ''خلقت انسان در بیان قرآن'' (۱۳۴۶ش)؛ ''دعاهای قرآن''؛ ''توجه به آثار طبیعت در قرآن''؛ ''قرآن و تکامل''؛ ''خلقت انسان''.</p> | ||
<br><!--25100000--> | <br><!--25100000--> | ||
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | [[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۲
سحابی، یدالله (تهران ۱۲۸۴ـ همان‌جا ۱۳۸۱ش)
| یدالله سحابی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1284ش |
| درگذشت | تهران 1381ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرک دکتری در دانشگاه لیل فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | استـاد دانـشگاه و روشنـفـکـر |
| آثار | خلقت انسان در بیان قرآن (1346ش) |
| گروه مقاله | آموزش و پرورش (تعلیم و تربیت)، تاریخ ایران |
سیاستمدار، استاد دانشگاه، روشنفکر مذهبی و از بنیانگذاران نهضت آزادی ایران. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و در ۱۳۱۰ در رشتۀ علوم طبیعی از دانشسرای عالی تهران دانشنامۀ لیسانس گرفت و تحصیلاتش را تا مدرک دکتری در دانشگاه لیل فرانسه پی گرفت. سپس به تهران بازگشت و در دانشگاه تهران در مقام نخستین استاد ایرانی در رشتۀ زمین‌شناسی به تدریس پرداخت. در ۱۳۲۵ش رئیس ادارۀ فرهنگ تهران شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از بنیانگذاران نهضت مقاومت ملی ایران بود. در ۱۳۴۱ش به علت فعالیت‌های انقلابی دستگیر و چهار سال زندانی و به برازجان تبعید شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، وزیر مشاور در امور طرح‌ها و برنامه‌های انقلاب شد و نمایندۀ مردم تهران در اولین دورۀ مجلس شورای اسلامی بود. او در حوزۀ فرهنگ و قرآن‌پژوهی نیز فعال بود و آثاری در این زمینه تألیف کرده است. از آثار اوست: خلقت انسان در بیان قرآن (۱۳۴۶ش)؛ دعاهای قرآن؛ توجه به آثار طبیعت در قرآن؛ قرآن و تکامل؛ خلقت انسان.