پولایوئولو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ پولایویولو را به پولایوئولو منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
دو برادر هنرمند ایتالیایی، آنتونیو<ref>Antonio</ref> (ح ۱۴۳۲ـ۱۴۹۸م) و پیِرو<ref>Piero </ref> (ح ۱۴۴۱ـ۱۴۹۶م). کارگاهی در زادگاهشان فلورانس<ref>Florence </ref>، و سپس در رم داشتند؛ هر دو برادر نقاشی، مجسمه‌سازی، طلاسازی، چاپنقش‌سازی<ref>engraving </ref>، و طراحی می‌کردند. اغلب آنتونیو را هنرمند برجسته‌تری می‌‌دانند، و نقل است که نخستین هنرمند دورۀ رنسانس<ref>Renaissance </ref> بوده، که به مطالعۀ دقیق کالبدشناسی<ref>anatomy </ref> پرداخته است. ''شهادت سباستیانوس قدیس''<ref>''The Martyrdom of St Sebastian'' </ref> (۱۴۷۵م؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London </ref>) اثر مشترک آن‌هاست. بزرگ‌ترین سفار‌ش‌های دو برادر عبارت بودند از آرامگاه‌هایی که در کلیسای سان پیِترو<ref>St Peter’s Basilica</ref> در رم برای پاپ اینوکنتیوس هشتم<ref> Innocent VIII</ref> (به سفارش خودش) و سیکستوس چهارم<ref> Sixtus IV </ref> (به سفارش پاپ بعدی، یولیوس دوم<ref>Julius II </ref>) ساختند. پیِرو بیشتر نقاشی می‌کرد، مجموعۀ دیوارنگاره<ref>fresco </ref>های زیبای ''فضیلت‌ها''<ref>''Virtues'' </ref> (۱۴۶۹م؛ موزۀ اوفیتسی<ref>Uffizi </ref>، فلورانس)، و پردۀ ''عید بشارت''<ref>''Annunciation'' </ref> (ح ۱۴۷۰م؛ نگارخانۀ نقاشی برلین<ref>Gemäldegalerie, Berlin </ref>) از آثار اوست. آنتونیو در مجسمه‌سازی تبحّر داشت و همراه با گیبرتی<ref>Ghiberti </ref>، درهای تعمیدگاه<ref>Baptistery </ref>، فلورانس، را ساخت؛ شهرتش بیشتر به‌سبب چاپنقش ''نبرد خدایان برهنه''<ref>''The Battle of the Nude Gods''</ref> (ح ۱۴۶۵م) است که نشان از دلبستگی او به کالبدشناسی دارد. لورنتسو دِ مدیچی<ref> Lorenzo de Medici </ref>، آنتونیو را «بزرگ‌ترین هنرمند شهر ما و شاید همۀ دوران‌ها» خواند. در همان عصر جورجو وازاری<ref>Giorgio Vasari </ref>، مورخ هنر، تابلوی ''شهادت سباستیانوس قدیس'' را ستود زیرا در این اثر عضلات منقبض کمانگیرانی که درحال‌گذاشتن تیر در چلۀ کمان‌اند، به‌خوبی نشان داده شده است. تندیسک مفرغی<ref>bronze </ref> ''هرکولس و آنتایوس''<ref>''Hercules and Antaeus''</ref> (ح ۱۴۷۵ـ۱۴۸۰م)، نمونۀ دیگری از نگاه کالبدشناسانه و موشکافانۀ آنتونیو است. | دو برادر هنرمند ایتالیایی، آنتونیو<ref>Antonio</ref> (ح ۱۴۳۲ـ۱۴۹۸م) و پیِرو<ref>Piero </ref> (ح ۱۴۴۱ـ۱۴۹۶م). کارگاهی در زادگاهشان فلورانس<ref>Florence </ref>، و سپس در رم داشتند؛ هر دو برادر نقاشی، مجسمه‌سازی، طلاسازی، چاپنقش‌سازی<ref>engraving </ref>، و طراحی می‌کردند. اغلب آنتونیو را هنرمند برجسته‌تری می‌‌دانند، و نقل است که نخستین هنرمند دورۀ رنسانس<ref>Renaissance </ref> بوده، که به مطالعۀ دقیق کالبدشناسی<ref>anatomy </ref> پرداخته است. ''شهادت سباستیانوس قدیس''<ref>''The Martyrdom of St Sebastian'' </ref> (۱۴۷۵م؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London </ref>) اثر مشترک آن‌هاست. بزرگ‌ترین سفار‌ش‌های دو برادر عبارت بودند از آرامگاه‌هایی که در کلیسای سان پیِترو<ref>St Peter’s Basilica</ref> در رم برای پاپ اینوکنتیوس هشتم<ref> Innocent VIII</ref> (به سفارش خودش) و سیکستوس چهارم<ref> Sixtus IV </ref> (به سفارش پاپ بعدی، یولیوس دوم<ref>Julius II </ref>) ساختند. پیِرو بیشتر نقاشی می‌کرد، مجموعۀ دیوارنگاره<ref>fresco </ref>های زیبای ''فضیلت‌ها''<ref>''Virtues'' </ref> (۱۴۶۹م؛ موزۀ اوفیتسی<ref>Uffizi </ref>، فلورانس)، و پردۀ ''عید بشارت''<ref>''Annunciation'' </ref> (ح ۱۴۷۰م؛ نگارخانۀ نقاشی برلین<ref>Gemäldegalerie, Berlin </ref>) از آثار اوست. آنتونیو در مجسمه‌سازی تبحّر داشت و همراه با گیبرتی<ref>Ghiberti </ref>، درهای تعمیدگاه<ref>Baptistery </ref>، فلورانس، را ساخت؛ شهرتش بیشتر به‌سبب چاپنقش ''نبرد خدایان برهنه''<ref>''The Battle of the Nude Gods''</ref> (ح ۱۴۶۵م) است که نشان از دلبستگی او به کالبدشناسی دارد. لورنتسو دِ مدیچی<ref> Lorenzo de Medici </ref>، آنتونیو را «بزرگ‌ترین هنرمند شهر ما و شاید همۀ دوران‌ها» خواند. در همان عصر جورجو وازاری<ref>Giorgio Vasari </ref>، مورخ هنر، تابلوی ''شهادت سباستیانوس قدیس'' را ستود زیرا در این اثر عضلات منقبض کمانگیرانی که درحال‌گذاشتن تیر در چلۀ کمان‌اند، به‌خوبی نشان داده شده است. تندیسک مفرغی<ref>bronze </ref> ''هرکولس و آنتایوس''<ref>''Hercules and Antaeus''</ref> (ح ۱۴۷۵ـ۱۴۸۰م)، نمونۀ دیگری از نگاه کالبدشناسانه و موشکافانۀ آنتونیو است. | ||
| | ||
<br/> <!--13201900--> | <br/> <!--13201900--> | ||
---- | |||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۳
پولّایوئولو (Pollaiuolo)
دو برادر هنرمند ایتالیایی، آنتونیو[۱] (ح ۱۴۳۲ـ۱۴۹۸م) و پیِرو[۲] (ح ۱۴۴۱ـ۱۴۹۶م). کارگاهی در زادگاهشان فلورانس[۳]، و سپس در رم داشتند؛ هر دو برادر نقاشی، مجسمه‌سازی، طلاسازی، چاپنقش‌سازی[۴]، و طراحی می‌کردند. اغلب آنتونیو را هنرمند برجسته‌تری می‌‌دانند، و نقل است که نخستین هنرمند دورۀ رنسانس[۵] بوده، که به مطالعۀ دقیق کالبدشناسی[۶] پرداخته است. شهادت سباستیانوس قدیس[۷] (۱۴۷۵م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۸]) اثر مشترک آن‌هاست. بزرگ‌ترین سفار‌ش‌های دو برادر عبارت بودند از آرامگاه‌هایی که در کلیسای سان پیِترو[۹] در رم برای پاپ اینوکنتیوس هشتم[۱۰] (به سفارش خودش) و سیکستوس چهارم[۱۱] (به سفارش پاپ بعدی، یولیوس دوم[۱۲]) ساختند. پیِرو بیشتر نقاشی می‌کرد، مجموعۀ دیوارنگاره[۱۳]های زیبای فضیلت‌ها[۱۴] (۱۴۶۹م؛ موزۀ اوفیتسی[۱۵]، فلورانس)، و پردۀ عید بشارت[۱۶] (ح ۱۴۷۰م؛ نگارخانۀ نقاشی برلین[۱۷]) از آثار اوست. آنتونیو در مجسمه‌سازی تبحّر داشت و همراه با گیبرتی[۱۸]، درهای تعمیدگاه[۱۹]، فلورانس، را ساخت؛ شهرتش بیشتر به‌سبب چاپنقش نبرد خدایان برهنه[۲۰] (ح ۱۴۶۵م) است که نشان از دلبستگی او به کالبدشناسی دارد. لورنتسو دِ مدیچی[۲۱]، آنتونیو را «بزرگ‌ترین هنرمند شهر ما و شاید همۀ دوران‌ها» خواند. در همان عصر جورجو وازاری[۲۲]، مورخ هنر، تابلوی شهادت سباستیانوس قدیس را ستود زیرا در این اثر عضلات منقبض کمانگیرانی که درحال‌گذاشتن تیر در چلۀ کمان‌اند، به‌خوبی نشان داده شده است. تندیسک مفرغی[۲۳] هرکولس و آنتایوس[۲۴] (ح ۱۴۷۵ـ۱۴۸۰م)، نمونۀ دیگری از نگاه کالبدشناسانه و موشکافانۀ آنتونیو است.
- ↑ Antonio
- ↑ Piero
- ↑ Florence
- ↑ engraving
- ↑ Renaissance
- ↑ anatomy
- ↑ The Martyrdom of St Sebastian
- ↑ National Gallery, London
- ↑ St Peter’s Basilica
- ↑ Innocent VIII
- ↑ Sixtus IV
- ↑ Julius II
- ↑ fresco
- ↑ Virtues
- ↑ Uffizi
- ↑ Annunciation
- ↑ Gemäldegalerie, Berlin
- ↑ Ghiberti
- ↑ Baptistery
- ↑ The Battle of the Nude Gods
- ↑ Lorenzo de Medici
- ↑ Giorgio Vasari
- ↑ bronze
- ↑ Hercules and Antaeus