سارایوو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = بوسنی ـ هرزگووین | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین = Sarajevo | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = | |||
| جمعیت =۲۷۵,۵۰۰ نفر (۲۰۱۳) | |||
| مساحت = | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = علوم مهندسی، تولید مواد شیمیایی، قالی، و کاشی و سرامیک | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:آکادمی.jpg|بندانگشتی|آکادمی هنرهای زیبا، سارایوو]] | |||
سارایِوو (Sarajevo) | سارایِوو (Sarajevo) | ||
[[ | پایتخت [[بوسنی و هرزگووین|بوسنی ـ هرزگووین]]، با ۲۷۵,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۱۳). صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید مواد شیمیایی، قالی، و کاشی و سرامیک. گاوریلو پرینسیپ<ref>Gavrilo Princip</ref>، شهروندِ بوسنیایی، در ۱۹۱۴ آرشیدوک [[فردیناند، فرانتس (۱۸۶۳ـ۱۹۱۴)|فرانتس فردیناند]]<ref>Archduke Franz Ferdinand</ref> را در سارایوو به‌قتل رساند و باعث بروز [[جنگ جهانی اول]] شد. از آوریل ۱۹۹۲ این شهر به محاصرۀ صرب‌های بوسنی درآمد که می‌کوشیدند جمهوری تازه استقلال‌یافته را تجزیه کنند. اولتیماتوم [[سازمان ملل متحد]]<ref>United Nations</ref> و تهدید [[ناتو]]<ref>NATO</ref> به بمباران، به برقراری آتش‌بس در فوریۀ ۱۹۹۴، پایان محاصره، و عقب‌نشینی توپ‌خانۀ سنگین صرب‌ها از ارتفاعات اطراف شهر انجامید. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۴
| سارایوو | |
|---|---|
| کشور | بوسنی ـ هرزگووین |
| نام لاتین | Sarajevo |
| جمعیت | ۲۷۵,۵۰۰ نفر (۲۰۱۳) |
| تولیدات و صنایع مهم | علوم مهندسی، تولید مواد شیمیایی، قالی، و کاشی و سرامیک |
سارایِوو (Sarajevo)
پایتخت بوسنی ـ هرزگووین، با ۲۷۵,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۱۳). صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید مواد شیمیایی، قالی، و کاشی و سرامیک. گاوریلو پرینسیپ[۱]، شهروندِ بوسنیایی، در ۱۹۱۴ آرشیدوک فرانتس فردیناند[۲] را در سارایوو به‌قتل رساند و باعث بروز جنگ جهانی اول شد. از آوریل ۱۹۹۲ این شهر به محاصرۀ صرب‌های بوسنی درآمد که می‌کوشیدند جمهوری تازه استقلال‌یافته را تجزیه کنند. اولتیماتوم سازمان ملل متحد[۳] و تهدید ناتو[۴] به بمباران، به برقراری آتش‌بس در فوریۀ ۱۹۹۴، پایان محاصره، و عقب‌نشینی توپ‌خانۀ سنگین صرب‌ها از ارتفاعات اطراف شهر انجامید.