آساتوریان، گارنیک (تهران ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
آساتوریان، گارْنیک (تهران ۱۹۵۳)(Asatorian, Garnik)
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =گارنیک آساتوریان
|عنوان =گارنیک آساتوریان
خط ۱۴: خط ۱۱:
|ملیت=ارمنستانی
|ملیت=ارمنستانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری زبان شناسی دانشگاه ایروان (۱۹۹۰)
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری زبان‌شناسی دانشگاه ایروان (۱۹۹۰م)
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
| شغل و تخصص اصلی =ایران‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =رییس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱)، سردبیر ماهنامه ارمنی ایرانی نامه (از ۱۹۹۳)، بنیادگذار و رییس مرکز ایران شناسی ایروان (از ۱۹۹۶)
|سمت =رییس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامه ارمنی ایرانی نامه (از ۱۹۹۳م)، بنیادگذار و رییس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =زبان های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰)؛ شعر: بختیاری ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵)
|آثار =گویش‌های غرب ایران (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام قوم‌نگاری بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ شعر: بختیاری‌ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|گروه مقاله =خاورشناسی
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷ با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/گیومری کوچید. در دانشگاه ایروان و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در سن‌پترزبورگ درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲) و در رشتۀ زبان‌شناسی از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ''ایرانی‌نامه'' (از ۱۹۹۳) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶) بوده است. از آثارش: ''گویش‌های غرب ایران'' (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام ''قوم‌نگاری بختیاری‌ها'' (کپنهاگ، ۱۹۸۷) و جلد دوم با نام ''داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها'' (کپنهاگ، ۱۹۹۱)؛''اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی'' (ایروان، ۱۸۹۸)؛ ''شعر: بختیاری‌ها'' (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵)؛ ''زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا)'' (۱۹۹۰).<br/> &nbsp;
}}
[[پرونده:10119900.jpg|بندانگشتی|گارنیک آساتوریان]]
آساتوریان، گارْنیک (تهران ۱۹۵۳م - )(Asatorian, Garnik)
 
ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷م با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/[[گیومری]] کوچید. در دانشگاه [[ایروان]] و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]] درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م) و در رشتۀ [[زبان شناسی|زبان‌شناسی]] از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰م). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ''ایرانی‌نامه'' (از ۱۹۹۳م) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) بوده است. از آثارش: ''گویش‌های غرب ایران'' (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام ''قوم‌نگاری بختیاری‌ها'' ([[کپنهاگ]]، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام ''داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها'' (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ ''اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی'' (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ ''شعر: بختیاری‌ها'' (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ ''زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا)'' (۱۹۹۰م).<br/> &nbsp;


[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]]
----[[Category:خاورشناسی]]
[[Category:(خاورشناسی)ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۴

گارنیک آساتوریان
Garnik Asatorian
زادروز تهران ۱۹۵۳م
ملیت ارمنستانی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری زبان‌شناسی دانشگاه ایروان (۱۹۹۰م)
شغل و تخصص اصلی ایران‌شناس
آثار گویش‌های غرب ایران (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام قوم‌نگاری بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ شعر: بختیاری‌ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰م)
گروه مقاله خاورشناسی
گارنیک آساتوریان

آساتوریان، گارْنیک (تهران ۱۹۵۳م - )(Asatorian, Garnik)

ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷م با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/گیومری کوچید. در دانشگاه ایروان و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در سن‌پترزبورگ درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م) و در رشتۀ زبان‌شناسی از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰م). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ایرانی‌نامه (از ۱۹۹۳م) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) بوده است. از آثارش: گویش‌های غرب ایران (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام قوم‌نگاری بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ شعر: بختیاری‌ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰م).