ایگدراسیل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۵

ایگدِراسیل (Yggdrasil)

در اساطیر اسکاندیناوی، درخت جهان، درخت زبان گنجشک مقدسی که بهشت و جهنم را به هم پیوند می‌دهد. همیشه سبز بود و نورن‌ها^[۱]، الهگان گذشته، حال و آینده، از آن مراقبت می‌کردند. ایگدراسیل سه ریشه داشت و زیر هر ریشه یک چشمه بود؛ یک ریشه به چاه هورگلمیر^[۲] در نیفلهایم^[۳] یا هل^[۴]، قلمرو مردگان، می‌رسید؛ ریشۀ دیگر به چاه میمیر^[۵]، سرچشمۀ همه حکمت‌ها، زیر یوتونهیم^[۶]، سرزمین غولان، راه می‌یافت و ریشۀ سوم به چاه اورد^[۷]، زیر آسگارد^[۸]، جایگاه خدایان، می‌رسید. چاه اورد میعادگاه همیشگی خدایان بود که نورن‌ها از آن مراقبت می‌کردند و هر روز برای جلوگیری از خشکیدن درخت آن را با آب چاه آبیاری می‌کردند. مخلوقات گوناگونی روی ایگدراسیل می‌زیستند، ازجمله یک عقاب و یک باز؛ چهار مَرال نر که از برگ آن تغذیه می‌کردند؛ راتاتوسک^[۹]، سنجاب جنگ‌افروزی که مدام از تنۀ درخت بالا و پایین می‌رفت تا دشمنی عقاب و نیدهوگ^[۱۰] را استمرار بخشد؛ نیدهوگ، اژدهایی که ریشۀ منتهی به نیفلهایم را پیوسته می‌جوید.

↑ Norn
↑ Hvergelmir
↑ Nifelheim
↑ Hel
↑ Mimir
↑ Jotunheim
↑ Urd
↑ Asgard
↑ Ratatosk
↑ Nidhogg

[1] Norn

[2] Hvergelmir

[3] Nifelheim

[4] Hel

[5] Mimir

[6] Jotunheim

[7] Urd

[8] Asgard

[9] Ratatosk

[10] Nidhogg

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:11700700.jpg|بندانگشتی|درخت ایگدراسیل]]
 ایگدِراسیل (Yggdrasil)
-در اساطیر اسکاندیناوی، درخت جهان، درخت زبان گنجشک مقدسی که بهشت و جهنم را به هم پیوند می‌دهد. همیشه سبز بود و نورن‌ها<ref>Norn</ref>، الهگان گذشته، حال و آینده، از آن مراقبت می‌کردند. ایگدراسیل سه ریشه داشت و زیر هر ریشه یک چشمه بود؛ یک ریشه به چاه هورگلمیر<ref>Hvergelmir</ref>&nbsp;در نیفلهایم<ref>Nifelheim</ref>&nbsp;یا هل<ref>Hel</ref>، قلمرو مردگان، می‌رسید؛ ریشۀ دیگر به چاه میمیر<ref>Mimir </ref>، سرچشمۀ همه حکمت‌ها، زیر یوتونهیم<ref>Jotunheim</ref>، سرزمین غولان، راه می‌یافت و ریشۀ سوم به چاه اورد<ref>Urd </ref>، زیر آسگارد<ref>Asgard</ref>، جایگاه خدایان، می‌رسید. چاه اورد میعادگاه همیشگی خدایان بود که نورن‌ها از آن مراقبت می‌کردند و هر روز برای جلوگیری از خشکیدن درخت آن را با آب چاه آبیاری می‌کردند. مخلوقات گوناگونی روی ایگدراسیل می‌زیستند، ازجمله یک عقاب و یک باز؛ چهار مَرال نر که از برگ آن تغذیه می‌کردند؛ راتاتوسک<ref>Ratatosk</ref>، سنجاب جنگ‌افروزی که مدام از تنۀ درخت بالا و پایین می‌رفت تا دشمنی عقاب و نیدهوگ<ref>Nidhogg</ref>&nbsp;را استمرار بخشد؛ نیدهوگ، اژدهایی که ریشۀ منتهی به نیفلهایم را پیوسته می‌جوید.
+در اساطیر اسکاندیناوی، درخت جهان، درخت زبان گنجشک مقدسی که [[بهشت]] و [[جهنم]] را به هم پیوند می‌دهد. همیشه سبز بود و [[نورن|نورن‌]]<nowiki/>ها<ref>Norn</ref>، الهگان گذشته، حال و آینده، از آن مراقبت می‌کردند. ایگدراسیل سه ریشه داشت و زیر هر ریشه یک چشمه بود؛ یک ریشه به چاه هورگلمیر<ref>Hvergelmir</ref> در نیفلهایم<ref>Nifelheim</ref> یا هل<ref>Hel</ref>، قلمرو مردگان، می‌رسید؛ ریشۀ دیگر به چاه میمیر<ref>Mimir </ref>، سرچشمۀ همه حکمت‌ها، زیر [[یوتونهیم]]<ref>Jotunheim</ref>، سرزمین غولان، راه می‌یافت و ریشۀ سوم به چاه اورد<ref>Urd </ref>، زیر [[آسگارد]]<ref>Asgard</ref>، جایگاه خدایان، می‌رسید. چاه اورد میعادگاه همیشگی خدایان بود که نورن‌ها از آن مراقبت می‌کردند و هر روز برای جلوگیری از خشکیدن درخت آن را با آب چاه آبیاری می‌کردند. مخلوقات گوناگونی روی ایگدراسیل می‌زیستند، ازجمله یک عقاب و یک باز؛ چهار مَرال نر که از برگ آن تغذیه می‌کردند؛ راتاتوسک<ref>Ratatosk</ref>، سنجاب جنگ‌افروزی که مدام از تنۀ درخت بالا و پایین می‌رفت تا دشمنی عقاب و نیدهوگ<ref>Nidhogg</ref> را استمرار بخشد؛ نیدهوگ، اژدهایی که ریشۀ منتهی به نیفلهایم را پیوسته می‌جوید.
 &nbsp;