برتران، هانری ـ گراسین (۱۷۷۳ـ۱۸۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برتران، هانری ـ گراسین (۱۷۷۳ـ۱۸۴۴)(Bertrand, Henry-Gratien) | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=۱۷۷۳م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۸۴۴م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=فرانسوی | |ملیت=فرانسوی | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:General Henri Gatien, count Bertrand by Paul Delaroche.png|بندانگشتی|هانری گراسین - برتران]] | |||
کنتِ برتران، ژنرال و مهندس نظامی فرانسوی، دوست ناپلئون اول و مُصاحب او در تبعید اول به البا<ref>Elba </ref> (۱۸۱۴ تا ۱۸۱۵) و سپس سَن هِلن<ref>St. Helena</ref> (۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱). در ۱۹سالگی به‌عنوان مهندس وارد ارتش شد. در ۱۷۹۷، هنگام لشکرکشی | کنتِ برتران، ژنرال و مهندس نظامی فرانسوی، دوست ناپلئون اول و مُصاحب او در تبعید اول به البا<ref>Elba </ref> (۱۸۱۴ تا ۱۸۱۵) و سپس سَن هِلن<ref>St. Helena</ref> (۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱). در ۱۹سالگی به‌عنوان مهندس وارد ارتش شد. در ۱۷۹۷، هنگام لشکرکشی [[بناپارت، ناپلیون|ناپلئون]] به [[ایتالیا]]، با او آشنا و سپس به [[مصر]] اعزام شد. در ۱۸۰۰ درجۀ ژنرالی گرفت و در ۱۸۰۴ آجودان مخصوص ناپلئون شد. ناپلئون، پل‌هایی را که برتران برای عبور ارتش [[فرانسه]] بر روی [[دانوب|رودخانۀ دانوب]] ساخته، به‌عنوان زیباترین پل‌ها از دورۀ رومی‌ها به‌بعد، توصیف کرده است. حکم اعدام غیابی او پس از بازگشتش به فرانسه لغو شد. او در ۱۸۴۰ جنازۀ ناپلئون را هنگام انتقال از سَن هِلن به فرانسه همراهی کرد. کتاب خاطرات برتران با نام ''یادداشت‌هایی از سن هلن''<ref>Notebooks From St.Helena</ref> (۳ جلد، ۱۹۴۹ـ۱۹۵۹) اطلاعات ارزشمندی از ویژگی‌های شخصیتی ناپلئون و زندگی او در تبعید به‌دست می‌دهد | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۷
برتران، هانری ـ گراسین (۱۷۷۳ـ۱۸۴۴)(Bertrand, Henry-Gratien)
| هانری گراسین - برتران Henry-Gratien Bertrand | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۷۳م |
| درگذشت | ۱۸۴۴م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | مهندس نظامی |
| آثار | کتاب خاطرات برتران با نام یادداشت هایی از سن هلن |
کنتِ برتران، ژنرال و مهندس نظامی فرانسوی، دوست ناپلئون اول و مُصاحب او در تبعید اول به البا[۱] (۱۸۱۴ تا ۱۸۱۵) و سپس سَن هِلن[۲] (۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱). در ۱۹سالگی به‌عنوان مهندس وارد ارتش شد. در ۱۷۹۷، هنگام لشکرکشی ناپلئون به ایتالیا، با او آشنا و سپس به مصر اعزام شد. در ۱۸۰۰ درجۀ ژنرالی گرفت و در ۱۸۰۴ آجودان مخصوص ناپلئون شد. ناپلئون، پل‌هایی را که برتران برای عبور ارتش فرانسه بر روی رودخانۀ دانوب ساخته، به‌عنوان زیباترین پل‌ها از دورۀ رومی‌ها به‌بعد، توصیف کرده است. حکم اعدام غیابی او پس از بازگشتش به فرانسه لغو شد. او در ۱۸۴۰ جنازۀ ناپلئون را هنگام انتقال از سَن هِلن به فرانسه همراهی کرد. کتاب خاطرات برتران با نام یادداشت‌هایی از سن هلن[۳] (۳ جلد، ۱۹۴۹ـ۱۹۵۹) اطلاعات ارزشمندی از ویژگی‌های شخصیتی ناپلئون و زندگی او در تبعید به‌دست می‌دهد