لیریک، تیاتر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:37154900-1.jpg|بندانگشتی|تئاتر لیریک]]
لیریک، تئاتر (Lyric Theatre)
لیریک، تئاتر (Lyric Theatre)


[[File:37154900.jpg|thumb|ليريک، تئاتر]]
[[File:37154900.jpg|thumb|ليريک، تئاتر]]


سالن تئاتری در هَمرسمیت<ref>Hammersmith
سالن تئاتری در [[همرسمیت و فولم|همرسمیت]]<ref>Hammersmith
 
</ref>، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال‌های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت [[پلیفر، نایجل (۱۸۷۴ـ۱۹۳۴)|نایجل پلیفر]]<ref>Nigel Playfair  
</ref>، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال‌های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت نایجل پلیفر<ref>Nigel Playfair  
</ref>، تراز نمایش‌های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن‌های تئاتر وست اِند<ref>West End </ref> رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از [[جنگ جهانی دوم]]، گاه و بی‌گاه از آن استفاده می‌شد تا آن‌که بکستر سامرویل<ref>Baxter Somerville </ref> آن را با مجموعه‌ای از نمایش‌های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی<ref>classic </ref> با نقش‌آفرینی [[جان گیلگود]]<ref>John Gielgud </ref>، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد [[لوید وبر، اندرو|اندرو لوید وبر]]<ref>Lord Andrew Lloyd Webber </ref> شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس<ref>Stoll Moss </ref> را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وبر، آهنگ‌ساز انگلیسی، با گروهش به‌نام گروه واقعاً مُفید<ref>The Really Useful Group </ref>، به شریکان عدالت سرمایه‌داران نات وست شهر<ref>City Financiers Nat West Equity Partners</ref> پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی‌های آنان قرار گرفت.
 
</ref>، تراز نمایش‌های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن‌های تئاتر وست اِند<ref>West End </ref> رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از جنگ جهانی دوم، گاه و بی‌گاه از آن استفاده می‌شد تا آن‌که بَکستر سامِرویل<ref>Baxter Somerville </ref> آن را با مجموعه‌ای از نمایش‌های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی<ref>classic </ref> با نقش‌آفرینیِ جان گیلگود<ref>John Gielgud </ref>، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد اَندرو لوید وِبِر<ref>Lord Andrew Lloyd Webber </ref> شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس<ref>Stoll Moss </ref> را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وِبِر، آهنگ‌ساز انگلیسی، با گروهش به‌نام گروه واقعاً مُفید<ref>The Really Useful Group </ref>، به شریکان عدالت سرمایه‌داران نات وِستِ شهر<ref>City Financiers Nat West Equity Partners</ref> پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی‌های آنان قرار گرفت.


&nbsp;
&nbsp;
خط ۱۴: خط ۱۲:
----
----


[[Category:تئاتر]] [[Category:جهان – آثار، رویدادها، اماکن]]
[[Category:تئاتر]]  
[[Category:جهان – آثار، رویدادها، اماکن]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۱۷

تئاتر لیریک

لیریک، تئاتر (Lyric Theatre)

ليريک، تئاتر

سالن تئاتری در همرسمیت[۱]، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال‌های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت نایجل پلیفر[۲]، تراز نمایش‌های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن‌های تئاتر وست اِند[۳] رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از جنگ جهانی دوم، گاه و بی‌گاه از آن استفاده می‌شد تا آن‌که بکستر سامرویل[۴] آن را با مجموعه‌ای از نمایش‌های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی[۵] با نقش‌آفرینی جان گیلگود[۶]، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد اندرو لوید وبر[۷] شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس[۸] را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وبر، آهنگ‌ساز انگلیسی، با گروهش به‌نام گروه واقعاً مُفید[۹]، به شریکان عدالت سرمایه‌داران نات وست شهر[۱۰] پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی‌های آنان قرار گرفت.

 


  1. Hammersmith
  2. Nigel Playfair
  3. West End
  4. Baxter Somerville
  5. classic
  6. John Gielgud
  7. Lord Andrew Lloyd Webber
  8. Stoll Moss
  9. The Really Useful Group
  10. City Financiers Nat West Equity Partners