مونژ، گاسپار (۱۷۴۶ـ۱۸۱۸): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


ریاضی‌دان و شیمی‌دان فرانسوی، و بنیانگذار هندسۀ ترسیمی<ref>Géométrie Descriptive/Descriptive Geometry</ref>. همچنین، با کاربرد آنالیز در هندسۀ بی‌نهایت کوچک‌ها<ref>infinitesimal geometry </ref> راه پیشرفت‌های بعدی را هموار کرد. در بون<ref>Beaune </ref>، واقع در بورگونْیْ<ref>Bourgogne </ref>، زاده شد و در کالج ترینیته<ref>Collège de la Trinité </ref>، در لیون<ref>Lyon </ref>، درس خواند. در۱۷۷۱، به حلقه‌ای علمی، وابسته به آکادمی علوم<ref>Academy of Sciences </ref> پاریس، پیوست و در ۱۷۸۰، رسماً هندسه‌دان دستیار آکادمی شد. در ۱۷۸۵، حکومت فرانسه امتحان‌گرفتن از دانشجویان دانشکدۀ نیروی دریایی را به او محول کرد. در ۱۷۸۹، زمانی که انقلاب فرانسه<ref>French Revolution </ref> به‌وقوع پیوست، از حامیان فعال جناح رادیکال بود. در ۱۷۹۲، وزیر نیروی دریایی شد، ولی سال بعد مجبور شد استعفا کند. از ۱۷۹۳ تا ۱۷۹۴، در مقام عضو کمیتۀ تسلیحات، بر کارگاه‌های اسلحه‌سازی پاریس نظارت و به ساخت بالون‌های جنگی کمک می‌کرد. همچنین، در کمیسیون استانداردسازی اوزان و مقادیر خدمت کرد. او در تأسیس اِکول پلی‌تکنیک<ref>École Polytechnique </ref> نقش اساسی داشت. مدت کوتاهی نیز مدیر آن‌جا بود و تا ۱۸۰۹، در آن‌جا تدریس می‌کرد. در ۱۷۹۶، دوستی مونژ با ناپلئون آغاز شد. او در مقام عضو هیئت‌های گوناگون چندین‌بار به ایتالیایِ تازه اشغال‌شده رفت. در ۱۷۹۸، به تدارک لشکرکشی به مصر کمک کرد. سپس، ناپلئون را در این سفر همراهی کرد و به ریاست انستیتوی مصر<ref>Institut d’Égypte </ref> در قاهره<ref>Cairo </ref> منصوب شد. همچنین، در ۱۷۹۹، با ناپلئون سفرهایی به ناحیۀ سوئز<ref>Suez </ref> و سوریه کرد. بعداً به فرمان او به سناتوری منصوب شد. وقتی ناپلئون در ۱۸۱۵ تاج و تخت خود را ازدست داد، مونژ نیز بی‌اعتبار شد. مونژ در ۱۷۸۳، مستقل از آنتوان لاوازیه<ref>Antoine Lavoisier </ref>، آب را سنتز<ref>synthesize </ref> و در سال ۱۷۸۵، با لاوازیه دربارۀ سنتز و تجزیۀ آب تحقیق کرد. او شیمی جدید لاوازیه را به‌سرعت پذیرفت و به کسب مقبولیت آن نیز کمک کرد. از استقلال هندسۀ تحلیلی<ref>analytical geometry </ref> به‌منزلۀ شاخۀ جداگانه‌ای از ریاضی دفاع می‌کرد و به‌خصوص توجهش به دسته‌های رویه‌ها<ref>surfaces </ref> (سطوح)، که برحسب نوع تولیدشان تعریف می‌شوند، و ویژگی‌های رویه‌ها و منحنی‌های فضایی<ref>space curves </ref> معطوف بود. همچنین، تمایز بین رویه‌های خط‌دار<ref>ruled surfaces </ref> و رویه‌های گستردنی<ref>developable surfaces </ref> را ثابت کرد. در ۱۷۷۶، مقاله‌ای دربارۀ هندسۀ بی‌نهایت کوچک‌ها منتشر کرد و در آن، خطوط انحنا<ref>lines of curvature </ref> و هم‌نهشتی<ref>congruence </ref> خط‌های راست را معرفی کرد. اثر عمدۀ او ''هندسۀ ترسیمی''<ref>''descriptive geometry''</ref> (۱۷۹۹) است.
ریاضی‌دان و شیمی‌دان فرانسوی، و بنیانگذار هندسۀ ترسیمی<ref>Géométrie Descriptive/Descriptive Geometry</ref>. همچنین، با کاربرد آنالیز در هندسۀ بی‌نهایت کوچک‌ها<ref>infinitesimal geometry </ref> راه پیشرفت‌های بعدی را هموار کرد. در [[بون]]<ref>Beaune </ref>، واقع در [[بورگونی، ناحیه|بورگونْیْ]]<ref>Bourgogne </ref>، زاده شد و در کالج ترینیته<ref>Collège de la Trinité </ref>، در [[لیون]]<ref>Lyon </ref>، درس خواند. در۱۷۷۱، به حلقه‌ای علمی، وابسته به آکادمی علوم<ref>Academy of Sciences </ref> پاریس، پیوست و در ۱۷۸۰، رسماً هندسه‌دان دستیار آکادمی شد. در ۱۷۸۵، حکومت فرانسه امتحان‌گرفتن از دانشجویان دانشکدۀ نیروی دریایی را به او محول کرد. در ۱۷۸۹، زمانی که [[انقلاب فرانسه]]<ref>French Revolution </ref> به‌وقوع پیوست، از حامیان فعال جناح رادیکال بود. در ۱۷۹۲، وزیر نیروی دریایی شد، ولی سال بعد مجبور شد استعفا کند. از ۱۷۹۳ تا ۱۷۹۴، در مقام عضو کمیتۀ تسلیحات، بر کارگاه‌های اسلحه‌سازی پاریس نظارت و به ساخت بالون‌های جنگی کمک می‌کرد. همچنین، در کمیسیون استانداردسازی اوزان و مقادیر خدمت کرد. او در تأسیس اِکول پلی‌تکنیک<ref>École Polytechnique </ref> نقش اساسی داشت. مدت کوتاهی نیز مدیر آن‌جا بود و تا ۱۸۰۹، در آن‌جا تدریس می‌کرد. در ۱۷۹۶، دوستی مونژ با [[بناپارت، ناپلیون|ناپلئون]] آغاز شد. او در مقام عضو هیئت‌های گوناگون چندین‌بار به ایتالیایِ تازه اشغال‌شده رفت. در ۱۷۹۸، به تدارک لشکرکشی به مصر کمک کرد. سپس، ناپلئون را در این سفر همراهی کرد و به ریاست انستیتوی مصر<ref>Institut d’Égypte </ref> در [[قاهره]]<ref>Cairo </ref> منصوب شد. همچنین، در ۱۷۹۹، با ناپلئون سفرهایی به ناحیۀ [[سویز، کانال|سوئز]]<ref>Suez </ref> و [[سوریه]] کرد. بعداً به فرمان او به سناتوری منصوب شد. وقتی ناپلئون در ۱۸۱۵ تاج و تخت خود را ازدست داد، مونژ نیز بی‌اعتبار شد. مونژ در ۱۷۸۳، مستقل از [[لاوازیه، آنتوان لوران دو (۱۷۴۳ـ۱۷۹۴)|آنتوان لاوازیه]]<ref>Antoine Lavoisier </ref>، آب را [[سنتز]]<ref>synthesize </ref> و در سال ۱۷۸۵، با لاوازیه دربارۀ سنتز و تجزیۀ آب تحقیق کرد. او شیمی جدید لاوازیه را به‌سرعت پذیرفت و به کسب مقبولیت آن نیز کمک کرد. از استقلال [[هندسه تحلیلی|هندسۀ تحلیلی]]<ref>analytical geometry </ref> به‌منزلۀ شاخۀ جداگانه‌ای از ریاضی دفاع می‌کرد و به‌خصوص توجهش به دسته‌های رویه‌ها<ref>surfaces </ref> (سطوح)، که برحسب نوع تولیدشان تعریف می‌شوند، و ویژگی‌های رویه‌ها و منحنی‌های فضایی<ref>space curves </ref> معطوف بود. همچنین، تمایز بین رویه‌های خط‌دار<ref>ruled surfaces </ref> و رویه‌های گستردنی<ref>developable surfaces </ref> را ثابت کرد. در ۱۷۷۶، مقاله‌ای دربارۀ هندسۀ بی‌نهایت کوچک‌ها منتشر کرد و در آن، خطوط انحنا<ref>lines of curvature </ref> و هم‌نهشتی<ref>congruence </ref> خط‌های راست را معرفی کرد. اثر عمدۀ او ''هندسۀ ترسیمی''<ref>''descriptive geometry''</ref> (۱۷۹۹) است.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۰

مونْژ، گاسْپار (۱۷۴۶ـ۱۸۱۸)(Monge, Gaspard)

مونْژ، گاسْپار
گاسپار مونژ
Gaspard Monge
زادروز بون ۱۷۴۶م
درگذشت ۱۸۱۸م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در کالج ترینیته
شغل و تخصص اصلی ریاضی دان و شیمی دان
شغل و تخصص های دیگر دولتمرد
آثار هندسه ترسیمی (۱۷۹۹)
گروه مقاله ریاضیات، شیمی و بیوشیمی

ریاضی‌دان و شیمی‌دان فرانسوی، و بنیانگذار هندسۀ ترسیمی[۱]. همچنین، با کاربرد آنالیز در هندسۀ بی‌نهایت کوچک‌ها[۲] راه پیشرفت‌های بعدی را هموار کرد. در بون[۳]، واقع در بورگونْیْ[۴]، زاده شد و در کالج ترینیته[۵]، در لیون[۶]، درس خواند. در۱۷۷۱، به حلقه‌ای علمی، وابسته به آکادمی علوم[۷] پاریس، پیوست و در ۱۷۸۰، رسماً هندسه‌دان دستیار آکادمی شد. در ۱۷۸۵، حکومت فرانسه امتحان‌گرفتن از دانشجویان دانشکدۀ نیروی دریایی را به او محول کرد. در ۱۷۸۹، زمانی که انقلاب فرانسه[۸] به‌وقوع پیوست، از حامیان فعال جناح رادیکال بود. در ۱۷۹۲، وزیر نیروی دریایی شد، ولی سال بعد مجبور شد استعفا کند. از ۱۷۹۳ تا ۱۷۹۴، در مقام عضو کمیتۀ تسلیحات، بر کارگاه‌های اسلحه‌سازی پاریس نظارت و به ساخت بالون‌های جنگی کمک می‌کرد. همچنین، در کمیسیون استانداردسازی اوزان و مقادیر خدمت کرد. او در تأسیس اِکول پلی‌تکنیک[۹] نقش اساسی داشت. مدت کوتاهی نیز مدیر آن‌جا بود و تا ۱۸۰۹، در آن‌جا تدریس می‌کرد. در ۱۷۹۶، دوستی مونژ با ناپلئون آغاز شد. او در مقام عضو هیئت‌های گوناگون چندین‌بار به ایتالیایِ تازه اشغال‌شده رفت. در ۱۷۹۸، به تدارک لشکرکشی به مصر کمک کرد. سپس، ناپلئون را در این سفر همراهی کرد و به ریاست انستیتوی مصر[۱۰] در قاهره[۱۱] منصوب شد. همچنین، در ۱۷۹۹، با ناپلئون سفرهایی به ناحیۀ سوئز[۱۲] و سوریه کرد. بعداً به فرمان او به سناتوری منصوب شد. وقتی ناپلئون در ۱۸۱۵ تاج و تخت خود را ازدست داد، مونژ نیز بی‌اعتبار شد. مونژ در ۱۷۸۳، مستقل از آنتوان لاوازیه[۱۳]، آب را سنتز[۱۴] و در سال ۱۷۸۵، با لاوازیه دربارۀ سنتز و تجزیۀ آب تحقیق کرد. او شیمی جدید لاوازیه را به‌سرعت پذیرفت و به کسب مقبولیت آن نیز کمک کرد. از استقلال هندسۀ تحلیلی[۱۵] به‌منزلۀ شاخۀ جداگانه‌ای از ریاضی دفاع می‌کرد و به‌خصوص توجهش به دسته‌های رویه‌ها[۱۶] (سطوح)، که برحسب نوع تولیدشان تعریف می‌شوند، و ویژگی‌های رویه‌ها و منحنی‌های فضایی[۱۷] معطوف بود. همچنین، تمایز بین رویه‌های خط‌دار[۱۸] و رویه‌های گستردنی[۱۹] را ثابت کرد. در ۱۷۷۶، مقاله‌ای دربارۀ هندسۀ بی‌نهایت کوچک‌ها منتشر کرد و در آن، خطوط انحنا[۲۰] و هم‌نهشتی[۲۱] خط‌های راست را معرفی کرد. اثر عمدۀ او هندسۀ ترسیمی[۲۲] (۱۷۹۹) است.

 

  1. ↑ Géométrie Descriptive/Descriptive Geometry
  2. ↑ infinitesimal geometry
  3. ↑ Beaune
  4. ↑ Bourgogne
  5. ↑ Collège de la Trinité
  6. ↑ Lyon
  7. ↑ Academy of Sciences
  8. ↑ French Revolution
  9. ↑ École Polytechnique
  10. ↑ Institut d’Égypte
  11. ↑ Cairo
  12. ↑ Suez
  13. ↑ Antoine Lavoisier
  14. ↑ synthesize
  15. ↑ analytical geometry
  16. ↑ surfaces
  17. ↑ space curves
  18. ↑ ruled surfaces
  19. ↑ developable surfaces
  20. ↑ lines of curvature
  21. ↑ congruence
  22. ↑ descriptive geometry
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=مونژ،_گاسپار_(۱۷۴۶ـ۱۸۱۸)&oldid=2010160298»