مک داویل، ادوارد (۱۸۶۰ـ۱۹۰۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=اِدوارد مَک‌داوئِل|نام=Edward MacDowell|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=نیویورک۱۸۶۰م|تاریخ مرگ=۱۹۰۸م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=در ۱۸۷۶ به کنسرواتوار پاریس، پیانو|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز رُمانتیک|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=دکترای افتخاری در موسیقی از دانشگاه پرینستون|آثار=سوییت سرخ‌پوستی (۱۸۹۵)، هملت و اوفیلیا (۱۸۸۵)، لانسلوت و اِلِین، لامیا (۱۸۸۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مَک‌داوئِل، ادوارد (۱۸۶۰ـ۱۹۰۸)(MacDowell, Edward)<br/> | |||
[[پرونده:MacDowell, Edward.jpg|بندانگشتی|ادوارد مک داویل]] | |||
آهنگ‌ساز رُمانتیک امریکایی. موسیقی او اساساً اروپایی ـ رُمانتیک است، اما در آثاری همچون ''سوییت سرخ‌پوستی<ref>Indian Suite</ref>'' | آهنگ‌ساز رُمانتیک امریکایی. موسیقی او اساساً اروپایی ـ رُمانتیک است، اما در آثاری همچون ''سوییت سرخ‌پوستی<ref>Indian Suite</ref>'' (۱۸۹۵) از عناصر ساختاری ملی‌گرایانۀ امریکایی نیز بهره گرفته است. بهترین آثار او قطعه‌های پیانوی کوتاه و تغزلی‌اش است که نمونه‌ای از آن‌ها عبارت‌اند از «''به یک گل سرخ وحشی<ref>To a Wild Rose</ref>''» از مجموعۀ ''طرح‌های سرزمین جنگلی<ref>Woodland Sketches</ref>'' (۱۸۹۶). از محبوب‌ترین آهنگ‌سازان امریکایی دوران خود برشمرده می‌شد، و در آثار بلند‌پروازانه‌ای همچون ''کنسرتوی پیانو شمارۀ ۲''<ref>Piano Concerto No. 2</ref> (۱۸۸۹)، و در قطعه‌های خانگی برای [[پیانو]] موفق بود. مک‌داوئل در [[نیویورک]] به‌دنیا آمد. پس از فراگیری پیانو در خانه، در ۱۸۷۶ به کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory</ref> رفت و در آن‌جا به تحصیل پیانو زیرنظر مارمونتِل<ref>Marmontel </ref> و فراگیری موسیقی نظری از [[ساوار، فلیکس (۱۷۹۱ـ۱۸۴۱)|ساوار]]<ref>Savard </ref> پرداخت. پس از آن در ۱۸۷۸ با لوئیس اِلِرت<ref>Louis Ehlert</ref> در [[ویسبادن]]<ref>Wiesbaden </ref> کار کرد و سال بعد وارد کنسرواتوار فرانکفورت<ref>Frankfurt Conservatory</ref> شد و از راف<ref>Raff </ref> آهنگ‌سازی آموخت. در ۱۸۸۱ استاد پیانوی کنسرواتوار دارمشتات<ref>Darmstadt Conservatory</ref> شد و در ۱۸۸۲ به دعوت لیست<ref>Liszt </ref> نخستین کنسرتوی پیانوی خود را در [[زوریخ، شهر|زوریخ]] اجرا کرد. در ۱۸۸۸ پس از بازگشت به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] در [[بوستون]]، [[ماساچوست]]<ref>Massachusetts </ref>، اقامت و کار کرد و بعد سرپرستی بخش موسیقی [[دانشگاه کلمبیا]] را برعهده گرفت (۱۸۹۶ـ۱۹۰۴)، و [[دانشگاه پرینستون]]<ref>Princeton University</ref> نیز یک دکترای افتخاری در موسیقی به او اعطا کرد. در ۱۹۰۴ علایم بیماری روانی در او بروز کرد و با صدماتی که به‌بار آورد بالاخره مرگ او را موجب شد. بیوۀ او در مزرعه‌شان در [[پیتسبورگ]]، نیوهمپشر<ref>New Hampshire </ref>، جمعیت مک‌داوئل<ref>MacDowell Colony</ref> را بنیاد گذاشت تا اقامتگاهی تابستانی برای هنرمندان عرصه‌های گوناگون باشد. ازجمله آثار اوست: ارکستری پوئم سمفونیک‌های ''هملت و اوفیلیا<ref>Hamlet and Ophelia</ref>'' (از روی [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]<ref>Shakespeare </ref>، ۱۸۸۵)، ''لانسلوت و اِلِین<ref>Lancelot and Elaine</ref>''، ''لامیا<ref>Lamia </ref>'' (از روی [[کیتس، جان (۱۷۹۵ـ۱۸۲۱)|کیتس]]<ref>Keats</ref>، ۱۸۸۹). پیانو ۲۶ اپوس از آثار مخصوص تک‌نوازی پیانو، شامل چهار سونات، دو سوییت مدرن، ۲۴ اتود، ''قطعه‌های دریایی<ref>Sea Pieces</ref>''، ''حکایت‌های کنار آتش<ref>Fireside Tales</ref>''، مناظر نیوانگلند<ref>New England Idylls</ref>، همچنین دو کتاب ''تمرین‌های تکنیکی''. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۱
| اِدوارد مَک‌داوئِل Edward MacDowell | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک۱۸۶۰م |
| درگذشت | ۱۹۰۸م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | در ۱۸۷۶ به کنسرواتوار پاریس، پیانو |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز رُمانتیک |
| آثار | سوییت سرخ‌پوستی (۱۸۹۵)، هملت و اوفیلیا (۱۸۸۵)، لانسلوت و اِلِین، لامیا (۱۸۸۹) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | دکترای افتخاری در موسیقی از دانشگاه پرینستون |
مَک‌داوئِل، ادوارد (۱۸۶۰ـ۱۹۰۸)(MacDowell, Edward)
آهنگ‌ساز رُمانتیک امریکایی. موسیقی او اساساً اروپایی ـ رُمانتیک است، اما در آثاری همچون سوییت سرخ‌پوستی[۱] (۱۸۹۵) از عناصر ساختاری ملی‌گرایانۀ امریکایی نیز بهره گرفته است. بهترین آثار او قطعه‌های پیانوی کوتاه و تغزلی‌اش است که نمونه‌ای از آن‌ها عبارت‌اند از «به یک گل سرخ وحشی[۲]» از مجموعۀ طرح‌های سرزمین جنگلی[۳] (۱۸۹۶). از محبوب‌ترین آهنگ‌سازان امریکایی دوران خود برشمرده می‌شد، و در آثار بلند‌پروازانه‌ای همچون کنسرتوی پیانو شمارۀ ۲[۴] (۱۸۸۹)، و در قطعه‌های خانگی برای پیانو موفق بود. مک‌داوئل در نیویورک به‌دنیا آمد. پس از فراگیری پیانو در خانه، در ۱۸۷۶ به کنسرواتوار پاریس[۵] رفت و در آن‌جا به تحصیل پیانو زیرنظر مارمونتِل[۶] و فراگیری موسیقی نظری از ساوار[۷] پرداخت. پس از آن در ۱۸۷۸ با لوئیس اِلِرت[۸] در ویسبادن[۹] کار کرد و سال بعد وارد کنسرواتوار فرانکفورت[۱۰] شد و از راف[۱۱] آهنگ‌سازی آموخت. در ۱۸۸۱ استاد پیانوی کنسرواتوار دارمشتات[۱۲] شد و در ۱۸۸۲ به دعوت لیست[۱۳] نخستین کنسرتوی پیانوی خود را در زوریخ اجرا کرد. در ۱۸۸۸ پس از بازگشت به امریکا در بوستون، ماساچوست[۱۴]، اقامت و کار کرد و بعد سرپرستی بخش موسیقی دانشگاه کلمبیا را برعهده گرفت (۱۸۹۶ـ۱۹۰۴)، و دانشگاه پرینستون[۱۵] نیز یک دکترای افتخاری در موسیقی به او اعطا کرد. در ۱۹۰۴ علایم بیماری روانی در او بروز کرد و با صدماتی که به‌بار آورد بالاخره مرگ او را موجب شد. بیوۀ او در مزرعه‌شان در پیتسبورگ، نیوهمپشر[۱۶]، جمعیت مک‌داوئل[۱۷] را بنیاد گذاشت تا اقامتگاهی تابستانی برای هنرمندان عرصه‌های گوناگون باشد. ازجمله آثار اوست: ارکستری پوئم سمفونیک‌های هملت و اوفیلیا[۱۸] (از روی شکسپیر[۱۹]، ۱۸۸۵)، لانسلوت و اِلِین[۲۰]، لامیا[۲۱] (از روی کیتس[۲۲]، ۱۸۸۹). پیانو ۲۶ اپوس از آثار مخصوص تک‌نوازی پیانو، شامل چهار سونات، دو سوییت مدرن، ۲۴ اتود، قطعه‌های دریایی[۲۳]، حکایت‌های کنار آتش[۲۴]، مناظر نیوانگلند[۲۵]، همچنین دو کتاب تمرین‌های تکنیکی.
- ↑ Indian Suite
- ↑ To a Wild Rose
- ↑ Woodland Sketches
- ↑ Piano Concerto No. 2
- ↑ Paris Conservatory
- ↑ Marmontel
- ↑ Savard
- ↑ Louis Ehlert
- ↑ Wiesbaden
- ↑ Frankfurt Conservatory
- ↑ Raff
- ↑ Darmstadt Conservatory
- ↑ Liszt
- ↑ Massachusetts
- ↑ Princeton University
- ↑ New Hampshire
- ↑ MacDowell Colony
- ↑ Hamlet and Ophelia
- ↑ Shakespeare
- ↑ Lancelot and Elaine
- ↑ Lamia
- ↑ Keats
- ↑ Sea Pieces
- ↑ Fireside Tales
- ↑ New England Idylls