ارسطوگرایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ارسطوگرایی (Aristotelianism) | ارسطوگرایی (Aristotelianism) | ||
(یا: حکمت مَشّاء) سنّت فکریِ برآمده از آثار [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]]. ارسطوگرایی گرایش فلسفی غالب در آغاز [[قرون وسطا]]<nowiki/>ی اروپا بوده است. در آن دوره، فلسفه «خادم» الهیات شناخته می‌شد و بیشتر، روحانیان و کشیشیان به آن می‌پرداختند، خواه در مدارس متعلق به دیرها و خواه در دانشگاه‌هایی که از قرن ۱۲م به عنوان نهادهای روحانی سر برمی‌آوردند. با این‌حال، این پژوهشگران آثار ارسطو را نه کامل و شامل، بلکه از روی نسخه‌هایی به زبان لاتینی می‌خواندند که براساس ترجمه‌های عربی فراهم شده بود. فقط در دورۀ رنسانس تحقیق مستقیم و گستردۀ متون اصلی یونانی آغاز شد. ارسطوگرایی قرون وسطایی در آثار [[آکوییناس، توماس|توماس آکوئیناس]]<ref>Thomas Aquinas | |||
</ref> به غایت خود رسید و اکنون در قالب توماس‌گرایی نو<ref>neo-Thomism | </ref> به غایت خود رسید و اکنون در قالب توماس‌گرایی نو<ref>neo-Thomism | ||
</ref> به حیات خود ادامه می‌دهد، اما امروزه مطالعات جدید دربارۀ متون اصلی ارسطو بر آن سایه افکنده است. | </ref> به حیات خود ادامه می‌دهد، اما امروزه مطالعات جدید دربارۀ متون اصلی ارسطو بر آن سایه افکنده است. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:(فلسفه ، منطق و کلام)اصطلاحات و مفاهیم]] | [[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[Category:(فلسفه ، منطق و کلام)اصطلاحات و مفاهیم]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰
ارسطوگرایی (Aristotelianism)
(یا: حکمت مَشّاء) سنّت فکریِ برآمده از آثار ارسطو. ارسطوگرایی گرایش فلسفی غالب در آغاز قرون وسطای اروپا بوده است. در آن دوره، فلسفه «خادم» الهیات شناخته می‌شد و بیشتر، روحانیان و کشیشیان به آن می‌پرداختند، خواه در مدارس متعلق به دیرها و خواه در دانشگاه‌هایی که از قرن ۱۲م به عنوان نهادهای روحانی سر برمی‌آوردند. با این‌حال، این پژوهشگران آثار ارسطو را نه کامل و شامل، بلکه از روی نسخه‌هایی به زبان لاتینی می‌خواندند که براساس ترجمه‌های عربی فراهم شده بود. فقط در دورۀ رنسانس تحقیق مستقیم و گستردۀ متون اصلی یونانی آغاز شد. ارسطوگرایی قرون وسطایی در آثار توماس آکوئیناس[۱] به غایت خود رسید و اکنون در قالب توماس‌گرایی نو[۲] به حیات خود ادامه می‌دهد، اما امروزه مطالعات جدید دربارۀ متون اصلی ارسطو بر آن سایه افکنده است.