اسماعیل، اسماعیل فهد (کویت ۱۹۴۰): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =آسمان آبی | |آثار =آسمان آبی بود، مرداب‌های نور (۱۹۷۱)، ریسمان، زفافی دیگر (۱۹۷۳) و نیل به سمت شمال جریان دارد (۱۹۸۲) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =ادبیات عربی | |گروه مقاله =ادبیات عربی | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
داستان‌نویس کویتی. پس از نخستین مجموعۀ داستان‌های کوتاه خود با نام''لکۀ سیاه'' ( | داستان‌نویس کویتی. پس از نخستین مجموعۀ داستان‌های کوتاه خود با نام ''لکۀ سیاه'' ([[بیروت]]، ۱۹۶۹)، به انتشار چهارگانه‌های (تترالوژی) خود به نام‌های ''آسمان آبی بود،'' ''مرداب‌های نور'' (۱۹۷۱)، ر''یسمان،'' ''زفافی دیگر'' (۱۹۷۳) پرداخت. در این آثار، زندگی مردم [[عراق]] پیش از سقوط [[عبدالکریم قاسم (بغداد ۱۹۱۴ـ۱۹۶۳)|عبدالکریم قاسم]] (۱۹۶۳) و فضای وحشت و سرکوب و تأثیر مخرب آن بر روح و روان مخالفان را ترسیم کرده است. توانایی او در همبافتی توالی وقایع، ترکیب روایی و تک‌گویی درونی و جریان سیال ذهن، با تکنیکی ساده و زبانی شاعرانه است. درون‌مایۀ اثر مهم دیگر وی، ''نیل به سمت شمال جریان دار''د (۱۹۸۲)، تجّسم اوضاع مصر در دورۀ اشغال به دست ناپلئون و تضاد و تقابل دو فرهنگ است. | ||
<br/> <!--11325400--> | <br /> <!--11325400--> | ||
[[Category:ادبیات عرب]] [[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | [[Category:ادبیات عرب]] | ||
[[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۰
اسماعیل، اسماعیل فَهْد (کویت ۱۹۴۰-2018م)
| اسماعیل فهد اسماعیل | |
|---|---|
| زادروز |
کویت ۱۹۴۰م |
| درگذشت | 2018م |
| ملیت | کویتی |
| شغل و تخصص اصلی | داستان نویس |
| آثار | آسمان آبی بود، مرداب‌های نور (۱۹۷۱)، ریسمان، زفافی دیگر (۱۹۷۳) و نیل به سمت شمال جریان دارد (۱۹۸۲) |
| گروه مقاله | ادبیات عربی |
داستان‌نویس کویتی. پس از نخستین مجموعۀ داستان‌های کوتاه خود با نام لکۀ سیاه (بیروت، ۱۹۶۹)، به انتشار چهارگانه‌های (تترالوژی) خود به نام‌های آسمان آبی بود، مرداب‌های نور (۱۹۷۱)، ریسمان، زفافی دیگر (۱۹۷۳) پرداخت. در این آثار، زندگی مردم عراق پیش از سقوط عبدالکریم قاسم (۱۹۶۳) و فضای وحشت و سرکوب و تأثیر مخرب آن بر روح و روان مخالفان را ترسیم کرده است. توانایی او در همبافتی توالی وقایع، ترکیب روایی و تک‌گویی درونی و جریان سیال ذهن، با تکنیکی ساده و زبانی شاعرانه است. درون‌مایۀ اثر مهم دیگر وی، نیل به سمت شمال جریان دارد (۱۹۸۲)، تجّسم اوضاع مصر در دورۀ اشغال به دست ناپلئون و تضاد و تقابل دو فرهنگ است.