شاکرین، سوسن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<p style="text-align: justify;">شاکرین، سوسن (تهران ۱۳۳۳ش) | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =سوسن شاکرین | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=تهران 7 آذر ۱۳۳۳ش | |||
|تاریخ مرگ=تهران ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده گیتار کلاسیک و آهنگساز | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =ساختن موسیقی متن برای نمایشنامۀ رادیویی آهسته با گل سرخ و موسیقی برای نمایش عروسکی ماه پیشونی | |||
ریشههای موسیقی فلامینگو از ایران، تأثیر موسیقی ایران از موسیقی غرب، موسیقی فیلمهای آخرین قصه شهرزاد (۱۳۷۰)، زمان بینام (۱۹۹۳)، سیمرغ فراموششده (۱۹۹۷) و سیدی ایراندخت (برگزیدۀ آثار) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =موسیقی | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
<p style="text-align: justify;">شاکرین، سوسن (تهران 7 آذر ۱۳۳۳ش- تهران ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش)</p> <p style="text-align: justify;">[[File:سوسن شاکرین.jpg|thumb|سوسن شاکرین|250x250پیکسل]]نوازندۀ ایرانی گیتار کلاسیک و آهنگساز. آموختن موسیقی را از نوجوانی نزد استادان گوناگونی و از جمله در دورههای شبانه کنسرواتوار موسیقی شروع کرد و مباحث آن از تئوری و سلفژ تا هارمونی و کنترپوان و نوازندگی گیتار تا مرحله فوقتخصص را تا ۱۳۶۰ آموخت و از آن پس به تدریس در سطح حرفهای پرداخت. او بعدتر به تحصیل، تدریس، تحقیق و نوازندگی به صورت تماموقت پرداخت و در کار آهنگسازی فیلم نیز وارد شد. | |||
[[پرونده:شاکرین.jpg|بندانگشتی|سوسن شاکرین]] | |||
شاکرین مخترع نیز بود و تا واپسین دهۀ زندگیاش چند اختراع را در ایران و [[هلند]] به نام خود به ثبت رسانده و در هلند به دریافت تشویقنامه نائل شده بود. از کارهای مهم او، ساختن موسیقی متن برای نمایشنامۀ رادیویی ''آهسته با گل سرخ'' و موسیقی برای نمایش عروسکی ''ماه پیشونی'' در جشنوارۀ تئاتر عروسکی است. | |||
سوسن شاکرین براثر عوارض بیماری سرطان لوزالمعده در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت</p> <p style="text-align: justify;">از آثارش: کتابهای ''ریشههای موسیقی فلامینگو از ایران''، ''تأثیر موسیقی ایران از موسیقی غرب''، موسیقی فیلمهای ''آخرین قصه شهرزاد'' (۱۳۷۰)، ''زمان بینام'' (۱۹۹۳)، ''سیمرغ فراموششده'' (۱۹۹۷) و سیدی ''ایراندخت'' (برگزیدۀ آثار).</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">منابع</p> | |||
*[https://ritmo.ir/artist/dPkZbRMkLJ5fMwA7ZvYYHc http://yon.ir/XjY9n] | *[https://ritmo.ir/artist/dPkZbRMkLJ5fMwA7ZvYYHc http://yon.ir/XjY9n] | ||
<p style="text-align: justify;"> </p> | <p style="text-align: justify;"> </p> |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۰
سوسن شاکرین | |
---|---|
زادروز |
تهران 7 آذر ۱۳۳۳ش |
درگذشت | تهران ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نوازنده گیتار کلاسیک و آهنگساز |
آثار |
ساختن موسیقی متن برای نمایشنامۀ رادیویی آهسته با گل سرخ و موسیقی برای نمایش عروسکی ماه پیشونی ریشههای موسیقی فلامینگو از ایران، تأثیر موسیقی ایران از موسیقی غرب، موسیقی فیلمهای آخرین قصه شهرزاد (۱۳۷۰)، زمان بینام (۱۹۹۳)، سیمرغ فراموششده (۱۹۹۷) و سیدی ایراندخت (برگزیدۀ آثار) |
گروه مقاله | موسیقی |
شاکرین، سوسن (تهران 7 آذر ۱۳۳۳ش- تهران ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش)
نوازندۀ ایرانی گیتار کلاسیک و آهنگساز. آموختن موسیقی را از نوجوانی نزد استادان گوناگونی و از جمله در دورههای شبانه کنسرواتوار موسیقی شروع کرد و مباحث آن از تئوری و سلفژ تا هارمونی و کنترپوان و نوازندگی گیتار تا مرحله فوقتخصص را تا ۱۳۶۰ آموخت و از آن پس به تدریس در سطح حرفهای پرداخت. او بعدتر به تحصیل، تدریس، تحقیق و نوازندگی به صورت تماموقت پرداخت و در کار آهنگسازی فیلم نیز وارد شد.
شاکرین مخترع نیز بود و تا واپسین دهۀ زندگیاش چند اختراع را در ایران و هلند به نام خود به ثبت رسانده و در هلند به دریافت تشویقنامه نائل شده بود. از کارهای مهم او، ساختن موسیقی متن برای نمایشنامۀ رادیویی آهسته با گل سرخ و موسیقی برای نمایش عروسکی ماه پیشونی در جشنوارۀ تئاتر عروسکی است.
سوسن شاکرین براثر عوارض بیماری سرطان لوزالمعده در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت
از آثارش: کتابهای ریشههای موسیقی فلامینگو از ایران، تأثیر موسیقی ایران از موسیقی غرب، موسیقی فیلمهای آخرین قصه شهرزاد (۱۳۷۰)، زمان بینام (۱۹۹۳)، سیمرغ فراموششده (۱۹۹۷) و سیدی ایراندخت (برگزیدۀ آثار).
منابع