اسفندیار قره باغی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
|لقب=
|لقب=
|زادروز= تبریز 1 بهمن 1320ش
|زادروز= تبریز 1 بهمن 1320ش
|تاریخ مرگ=  
|تاریخ مرگ=تبریز 17 آذر 1401ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}
[[پرونده:2042152065.jpg|جایگزین= اسفندیار قره‌باغی|بندانگشتی|اسفندیار قره‌باغی]]
[[پرونده:2042152065.jpg|جایگزین= اسفندیار قره‌باغی|بندانگشتی|اسفندیار قره‌باغی]]
اسفندیار قره‌‏باغى (تبریز 1 بهمن 1320ش- )  
اسفندیار قره‌‏باغى (تبریز 1 بهمن 1320ش- تبریز 17 آذر 1401ش)  




خواننده و مدرس ایرانی آواز کلاسیک (اپرا). پدرش، قلی خان سالار (مشهور به ساری قلی خان)، از طنزپردازان معروف تبریز بوده است. اسفندیار از کودکی به یادگیری موسیقی و آواز پرداخت. از 16 سالگی در هنرستان موسیقى تبریز به تحصیل آواز کلاسیک و ترومپت پرداخت و در سال 1342 از این هنرستان فارغ‌‏التحصیل شد. بعد از این دوره براى آموزش موسیقى به كرمانشاه رفت و از سال 1347 در گروه اپراى تهران، تک‌خوانِ باس اپرا بود. او تا زمان انقلاب اسلامی، كارشناس موسیقى وزارت آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و هنر در دانشسراى هنر، [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملى]] و هنرستان باله بوده. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به تدریس موسیقى و آواز كلاسیك در هنرستان‏‌ها و دانشسراى هنر (حدود 25 سال)، رهبری گروه كر دانشگاه تهران (تا قبل از انقلاب) و سرپرستی گروه‌‏هاى كر مدارس تهران اشاره کرد.  
خواننده و مدرس ایرانی آواز کلاسیک (اپرا). پدرش، قلی خان سالار (مشهور به ساری قلی خان)، از طنزپردازان معروف [[تبریز، شهر|تبریز]] بوده است. اسفندیار از کودکی به یادگیری موسیقی و آواز پرداخت. از 16 سالگی در هنرستان موسیقى تبریز به تحصیل آواز کلاسیک و [[ترومپت]] پرداخت و در سال 1342 از این هنرستان فارغ‌‏التحصیل شد. بعد از این دوره براى آموزش موسیقى به [[کرمانشاه، شهر|کرمانشاه]] رفت و از سال 1347 در گروه اپراى تهران، تک‌خوانِ باس اپرا بود. او تا زمان [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، کارشناس موسیقى [[وزارت آموزش و پرورش]] و [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|وزارت فرهنگ و هنر]] در دانشسراى هنر، [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملى]] و هنرستان باله بوده. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به تدریس موسیقى و آواز کلاسیک در هنرستان‏‌ها و دانشسراى هنر (حدود 25 سال)، رهبری گروه کر [[دانشگاه تهران]] (تا قبل از انقلاب) و سرپرستی گروه‌‏هاى کر مدارس تهران اشاره کرد.  


قره‌‏باغى از سال 1346 همكارى خود را با تالار رودكى در قسمت اپرا و در سال 1347 به عنوان آسیستان گروه كر رادیو (به سرپرستى ایرج گلسرخى) آغاز کرد و ادامه داد. او در سال 1358 از مشاغل دولتی بازنشسته شد، ولى از سال 1362 دوباره با سمت‌‏هایی چون مدیریت امور ادارى، مسئول هماهنگى موسیقى رادیو و تلویزیون، رهبر گروه كر، سرپرست موسیقى و اركستر آذربایجانى و مسئول ضبط قطعات در استودیوها به کار پرداخت. قره‌باغی طی سال 1365 رهبر گروه كر تالار وحدت بوده است. او طی دوران جنگ تحمیلی، حدود 700 سرود (به صورت تک‌خوانی و اپرای گروهی) اجرا کرده است. از افتخارات او می‌توان به دریافت مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد.  
قره‌‏باغى از سال 1346 همکارى خود را با [[تالار رودکی|تالار رودکى]] در قسمت اپرا و در سال 1347 به عنوان آسیستان گروه کر رادیو (به سرپرستى ایرج گلسرخى) آغاز کرد و ادامه داد. او در سال 1358 از مشاغل دولتی بازنشسته شد، ولى از سال 1362 دوباره با سمت‌‏هایی چون مدیریت امور ادارى، مسئول هماهنگى موسیقى رادیو و تلویزیون، رهبر گروه کر، سرپرست موسیقى و ارکستر آذربایجانى و مسئول ضبط قطعات در استودیوها به کار پرداخت. قره‌باغی طی سال 1365 رهبر گروه کر [[تالار وحدت]] بوده است. او طی دوران جنگ تحمیلی، حدود 700 سرود (به صورت تک‌خوانی و اپرای گروهی) اجرا کرده است. از افتخارات او می‌توان به دریافت مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد.  


قره‌باغی جز آواز، ترومپت را به صورت حرفه‌ای می‌نوارد و با نواختن سازهای پیانو و ویولن نیز آشنایی دارد. او طی دهه‌های اخیر، جز آواز کلاسیک، این سازها را نیز تدریس کرده است. از فعالیت‌های اجرایی مهم قره‌باغی به رهبری گروه کُر صدا و سیما و سمت‌هایی چون ریاست مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی، ریاست کمیته‌ی آواز کلاسیک خانه‌ی موسیقی، مسئول موسیقی رادیو و نایب رئیس کانون هنرمندان ایران می‌توان اشاره کرد. اوّلین اجرای رادیویی او در سال ۱۳۵۰ سرود ''ای ایران'' بود که با همکاری ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران (با رهبری [[فرهاد فخرالدینی]]) اجرا شد. او در سال‌های اخیر قطعاتی حماسی را با عنوان‌های ''سمفونی ارس'' و ''سمفونی خلیج فارس'' آهنگ‌سازی کرده و خوانده است.  
قره‌باغی جز آواز، ترومپت را به صورت حرفه‌ای می‌نوارد و با نواختن سازهای [[پیانو]] و [[ویولن]] نیز آشنایی دارد. او طی دهه‌های اخیر، جز آواز کلاسیک، این سازها را نیز تدریس کرده است. از فعالیت‌های اجرایی مهم قره‌باغی به رهبری گروه کُر صدا و سیما و سمت‌هایی چون ریاست مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی، ریاست کمیته‌ی آواز کلاسیک خانه‌ی موسیقی، مسئول موسیقی رادیو و نایب رئیس کانون هنرمندان ایران می‌توان اشاره کرد. اولین اجرای رادیویی او در سال ۱۳۵۰ سرود ''ای ایران'' بود که با همکاری ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران (با رهبری [[فرهاد فخرالدینی]]) اجرا شد. او در سال‌های اخیر قطعاتی حماسی را با عنوان‌های ''سمفونی ارس'' و ''سمفونی خلیج فارس'' آهنگ‌سازی کرده و خوانده است.  


معروف‌ترین سرود قره‌باغی، ''آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو''ست که آهنگش را [[احمدعلی راغب]] ساخته است.
معروف‌ترین سرود قره‌باغی، ''آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو''ست که آهنگش را [[احمدعلی راغب]] ساخته است.
قره‌باغی پس از گذراندن یک دورۀ بیماری سرطان درگذشت.
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۸

اسفندیار قره‌باغی
زادروز تبریز 1 بهمن 1320ش
درگذشت تبریز 17 آذر 1401ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل هنرستان موسیقى تبریز  
شغل و تخصص اصلی خواننده‌ی آواز کلاسیک
سبک آواز کلاسیک
آثار سمفونی ارس و سمفونی خلیج فارس
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
اسفندیار قره‌باغی
اسفندیار قره‌باغی

اسفندیار قره‌‏باغى (تبریز 1 بهمن 1320ش- تبریز 17 آذر 1401ش)


خواننده و مدرس ایرانی آواز کلاسیک (اپرا). پدرش، قلی خان سالار (مشهور به ساری قلی خان)، از طنزپردازان معروف تبریز بوده است. اسفندیار از کودکی به یادگیری موسیقی و آواز پرداخت. از 16 سالگی در هنرستان موسیقى تبریز به تحصیل آواز کلاسیک و ترومپت پرداخت و در سال 1342 از این هنرستان فارغ‌‏التحصیل شد. بعد از این دوره براى آموزش موسیقى به کرمانشاه رفت و از سال 1347 در گروه اپراى تهران، تک‌خوانِ باس اپرا بود. او تا زمان انقلاب اسلامی، کارشناس موسیقى وزارت آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و هنر در دانشسراى هنر، هنرستان موسیقى ملى و هنرستان باله بوده. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به تدریس موسیقى و آواز کلاسیک در هنرستان‏‌ها و دانشسراى هنر (حدود 25 سال)، رهبری گروه کر دانشگاه تهران (تا قبل از انقلاب) و سرپرستی گروه‌‏هاى کر مدارس تهران اشاره کرد.

قره‌‏باغى از سال 1346 همکارى خود را با تالار رودکى در قسمت اپرا و در سال 1347 به عنوان آسیستان گروه کر رادیو (به سرپرستى ایرج گلسرخى) آغاز کرد و ادامه داد. او در سال 1358 از مشاغل دولتی بازنشسته شد، ولى از سال 1362 دوباره با سمت‌‏هایی چون مدیریت امور ادارى، مسئول هماهنگى موسیقى رادیو و تلویزیون، رهبر گروه کر، سرپرست موسیقى و ارکستر آذربایجانى و مسئول ضبط قطعات در استودیوها به کار پرداخت. قره‌باغی طی سال 1365 رهبر گروه کر تالار وحدت بوده است. او طی دوران جنگ تحمیلی، حدود 700 سرود (به صورت تک‌خوانی و اپرای گروهی) اجرا کرده است. از افتخارات او می‌توان به دریافت مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد.

قره‌باغی جز آواز، ترومپت را به صورت حرفه‌ای می‌نوارد و با نواختن سازهای پیانو و ویولن نیز آشنایی دارد. او طی دهه‌های اخیر، جز آواز کلاسیک، این سازها را نیز تدریس کرده است. از فعالیت‌های اجرایی مهم قره‌باغی به رهبری گروه کُر صدا و سیما و سمت‌هایی چون ریاست مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی، ریاست کمیته‌ی آواز کلاسیک خانه‌ی موسیقی، مسئول موسیقی رادیو و نایب رئیس کانون هنرمندان ایران می‌توان اشاره کرد. اولین اجرای رادیویی او در سال ۱۳۵۰ سرود ای ایران بود که با همکاری ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران (با رهبری فرهاد فخرالدینی) اجرا شد. او در سال‌های اخیر قطعاتی حماسی را با عنوان‌های سمفونی ارس و سمفونی خلیج فارس آهنگ‌سازی کرده و خوانده است.

معروف‌ترین سرود قره‌باغی، آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ توست که آهنگش را احمدعلی راغب ساخته است.

قره‌باغی پس از گذراندن یک دورۀ بیماری سرطان درگذشت.