حمید لولایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. بیشتر برای ایفای نقش‌های کمدی در سریال‌های طنز تلویزیونی شناخته شده است. | بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. بیشتر برای ایفای نقش‌های کمدی در سریال‌های طنز تلویزیونی شناخته شده است. | ||
پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سال‌های 1353 و 1354 در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک و [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] دوره‌های آموزش بازیگری را پشت سر گذاشت. او از سال 1358 بازیگری تئاتر را آغاز کرده است. در این سال در تئاتر «سبزه، دوست بچه‌ها» (به کارگردانی [[رضا ژیان]]) در دو | پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سال‌های 1353 و 1354 در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک و [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] دوره‌های آموزش بازیگری را پشت سر گذاشت. او از سال 1358 بازیگری تئاتر را آغاز کرده است. در این سال در تئاتر «سبزه، دوست بچه‌ها» (به کارگردانی [[رضا ژیان]]) در دو نقش فیل و دارکوب ظاهر شد. در سال ۱۳۵۹ در نمایش «بچه‌ها و خمره‌ی سخنگو» (به کارگردانی [[سیاوش طهمورث]]) و کمی بعد در تئاتر «آن شصت نفر، آن شصت هزار» (به کارگردانی بهرام ابراهیمی) بازی کرد. نخستین بازی لولایی در تلویزیون در سریال فراموش‌خانه (عبدالرضا نواب‌صفوی- 1370) بود، اما شهرت وی بیشتر پس از بازی در سریال‌های طنز ''نوروز ۷۲'' و ''ساعت خوش'' به دست آمد و با سریال ''زیر آسمان شهر'' در نقش «خشایار مستوفی» بیشتر شد. لولایی در سینما نیز اولین بار با فیلم ''پیکرتراش- از عوج تا اوج'' (محمدرضا ممجد- 1360) جلوی دوربین رفته است. | ||
لولایی در [[بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر|بیست و چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر]] (1384) برای بازی در فیلم ''چند می‌گیری گریه کنی''، برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره شده است. وی مدتی نیز مدیریت سینما آزادی را به عهده داشته است. | لولایی در [[بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر|بیست و چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر]] (1384) برای بازی در فیلم ''چند می‌گیری گریه کنی''، برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره شده است. وی مدتی نیز مدیریت سینما آزادی را به عهده داشته است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی''' | '''گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی''' | ||
''نوروز ۷۲ (داریوش کاردان- 1372)؛ ساعت خوش (مهران مدیری- 1373)؛ مجید دلبندم (رضا عطاران- 1377)؛ قطار ابدی (رضا عطاران- 1379)؛ زیر آسمان شهر- سری‌های اول و دوم و سوم (مهران غفوریان- 1380 و 1381)؛ خانه به دوش (رضا عطاران- 1383)؛ زندگی به شرط خنده (مهدی مظلومی- 1384)؛ ترش و شیرین (رضا عطاران- 1386)؛ چارخونه (سروش صحت- 1386)؛ پیامک از دیار باقی (سیروس مقدم- 1386)؛ بزنگاه (رضا عطاران- 1387)؛ مسافران (رامبد جوان- 1388)؛ خوش‌نشین‌ها (سعید آقاخانی- 1389)؛ چهار چرخ (جواد مزدآبادی- 1390)؛ دزد و پلیس (سعید آقاخانی- 1391)؛ شب عید (سعید آقاخانی- 1397).'' | ''نوروز ۷۲'' ([[داریوش کاردان]]- 1372)؛ ''ساعت خوش'' ([[مدیری، مهران (تهران ۱۳۴۰ش)|مهران مدیری]]- 1373)؛ ''مجید دلبندم'' ([[رضا عطاران]]- 1377)؛ ''قطار ابدی'' (رضا عطاران- 1379)؛ ''زیر آسمان شهر- سری‌های اول و دوم و سوم'' ([[مهران غفوریان]]- 1380 و 1381)؛ ''خانه به دوش'' (رضا عطاران- 1383)؛ ''زندگی به شرط خنده'' (مهدی مظلومی- 1384)؛ ''[[ترش و شیرین (تلویزیون)|ترش و شیرین]]'' (رضا عطاران- 1386)؛ ''[[چارخونه (تلویزیون)|چارخونه]]'' ([[سروش صحت]]- 1386)؛ ''[[پیامک از دیار باقی (تلویزیون)|پیامک از دیار باقی]]'' ([[سیروس مقدم]]- 1386)؛ ''[[بزنگاه (تلویزیون)|بزنگاه]]'' (رضا عطاران- 1387)؛ ''[[مسافران (تلویزیون)|مسافران]]'' ([[رامبد جوان]]- 1388)؛ ''خوش‌نشین‌ها'' ([[سعید آقاخانی]]- 1389)؛ ''چهار چرخ'' (جواد مزدآبادی- 1390)؛ ''دزد و پلیس'' ([[سعید آقاخانی]]- 1391)؛ ''شب عید'' (سعید آقاخانی- 1397)''.'' | ||
'''گزیده‌ی فیلم‌های سینمایی''' | '''گزیده‌ی فیلم‌های سینمایی''' | ||
''دیدار (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۳)؛ آرزوی بزرگ (خسرو شجاعی- ۱۳۷۳)؛ مرد نامرئی (فریال بهزاد- ۱۳۷۴)؛ مرد عوضی (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۶)؛ چند می‌گیری گریه کنی (شاهد احمدلو- ۱۳۸۴)؛ قاعده‌ی بازی (احمدرضا معتمدی- ۱۳۸۵)؛ لامپ ۱۰۰ (سعید آقاخانی- ۱۳۹۲)؛ آپاچی (آرش معیریان- ۱۳۹۷). | ''دیدار'' ([[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]- ۱۳۷۳)؛ ''آرزوی بزرگ'' (خسرو شجاعی- ۱۳۷۳)؛ ''مرد نامرئی'' ([[بهزاد، فریال (گرگان ۱۳۳۴ش)|فریال بهزاد]]- ۱۳۷۴)؛ ''[[مرد عوضی (فیلم)|مرد عوضی]]'' ([[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]- ۱۳۷۶)؛ ''چند می‌گیری گریه کنی'' ([[شاهد احمدلو]]- ۱۳۸۴)؛ ''قاعده‌ی بازی'' ([[احمدرضا معتمدی]]- ۱۳۸۵)؛ ''لامپ ۱۰۰'' (سعید آقاخانی- ۱۳۹۲)؛ ''آپاچی'' (آرش معیریان- ۱۳۹۷). | ||
----<br /> | ----<br /> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | [[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۹
| حمید لولایی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 3 دی 1334ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرآموز بازیگری در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون |
| آثار | مرد عوضی (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۶)؛ چند می‌گیری گریه کنی (شاهد احمدلو- ۱۳۸۴)؛ قاعده‌ی بازی (احمدرضا معتمدی- ۱۳۸۵)؛ لامپ ۱۰۰ (سعید آقاخانی- ۱۳۹۲)؛ آپاچی (آرش معیریان- ۱۳۹۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (1384) |
حمید لولایی (تهران 3 دی 1334ش- )
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. بیشتر برای ایفای نقش‌های کمدی در سریال‌های طنز تلویزیونی شناخته شده است.
پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سال‌های 1353 و 1354 در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دوره‌های آموزش بازیگری را پشت سر گذاشت. او از سال 1358 بازیگری تئاتر را آغاز کرده است. در این سال در تئاتر «سبزه، دوست بچه‌ها» (به کارگردانی رضا ژیان) در دو نقش فیل و دارکوب ظاهر شد. در سال ۱۳۵۹ در نمایش «بچه‌ها و خمره‌ی سخنگو» (به کارگردانی سیاوش طهمورث) و کمی بعد در تئاتر «آن شصت نفر، آن شصت هزار» (به کارگردانی بهرام ابراهیمی) بازی کرد. نخستین بازی لولایی در تلویزیون در سریال فراموش‌خانه (عبدالرضا نواب‌صفوی- 1370) بود، اما شهرت وی بیشتر پس از بازی در سریال‌های طنز نوروز ۷۲ و ساعت خوش به دست آمد و با سریال زیر آسمان شهر در نقش «خشایار مستوفی» بیشتر شد. لولایی در سینما نیز اولین بار با فیلم پیکرتراش- از عوج تا اوج (محمدرضا ممجد- 1360) جلوی دوربین رفته است.
لولایی در بیست و چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (1384) برای بازی در فیلم چند می‌گیری گریه کنی، برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره شده است. وی مدتی نیز مدیریت سینما آزادی را به عهده داشته است.
گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی
نوروز ۷۲ (داریوش کاردان- 1372)؛ ساعت خوش (مهران مدیری- 1373)؛ مجید دلبندم (رضا عطاران- 1377)؛ قطار ابدی (رضا عطاران- 1379)؛ زیر آسمان شهر- سری‌های اول و دوم و سوم (مهران غفوریان- 1380 و 1381)؛ خانه به دوش (رضا عطاران- 1383)؛ زندگی به شرط خنده (مهدی مظلومی- 1384)؛ ترش و شیرین (رضا عطاران- 1386)؛ چارخونه (سروش صحت- 1386)؛ پیامک از دیار باقی (سیروس مقدم- 1386)؛ بزنگاه (رضا عطاران- 1387)؛ مسافران (رامبد جوان- 1388)؛ خوش‌نشین‌ها (سعید آقاخانی- 1389)؛ چهار چرخ (جواد مزدآبادی- 1390)؛ دزد و پلیس (سعید آقاخانی- 1391)؛ شب عید (سعید آقاخانی- 1397).
گزیده‌ی فیلم‌های سینمایی
دیدار (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۳)؛ آرزوی بزرگ (خسرو شجاعی- ۱۳۷۳)؛ مرد نامرئی (فریال بهزاد- ۱۳۷۴)؛ مرد عوضی (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۶)؛ چند می‌گیری گریه کنی (شاهد احمدلو- ۱۳۸۴)؛ قاعده‌ی بازی (احمدرضا معتمدی- ۱۳۸۵)؛ لامپ ۱۰۰ (سعید آقاخانی- ۱۳۹۲)؛ آپاچی (آرش معیریان- ۱۳۹۷).