یبنه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6
| کشور =فلسطین اشغالی
| نام فارسی = یبنه
|نام لاتین =
| نام‌ قدیمی =
| نام دیگر =یبنئیل
| استان =
| شهرستان =
| بخش =
| موقعیت = 24کیلومتری جنوب تل آویو ـ یافو و 6 کیلومتری دریای مدیترانه
| جمعیت = 31.700 نفر (2002)
| مساحت =
| نوع اقلیم =
| ارتفاع از سطح دریا =
| تولیدات و صنایع مهم =
| برخی بناهای مهم =
| شهر ها و آبادی های مهم =
}}
یبنه  
یبنه  


(یا: یبنئیل) شهری قدیمی با 31.700 نفر جمعیت (2002)، در فلسطین اشغالی، در 24کیلومتری جنوب تل آویو ـ یافو و 6 کیلومتری دریای مدیترانه. این شهر یکی از مراکز فلسطینیان است که یهودا مکابی آن را ویران کرد و دوباره آباد شد. پس از سقوط اورشلیم، وسپاسیانوس به خاخام یوحنان بن زکای اجازه داد که در این شهر سکنی گرفته و مدرسه‌ای دایر کند. این شهر به جز مدت کوتاهی تا قیام 131م شمعون برکوخبا، مرکز یهودیت بوده است. در قرون وسطا صلیبیون در آن‌جا استحکاماتی به وجود آوردند. در جنگی که پس از تقسیم فلسطین در ماه مه 1948م درگرفت، شهر به سختی آسیب دید.
(یا: یبنئیل) شهری قدیمی با 31.700 نفر جمعیت (2002)، در [[اسرائیل|فلسطین اشغالی]]، در 24کیلومتری جنوب تل آویو ـ یافو و 6 کیلومتری [[مدیترانه، دریای|دریای مدیترانه]]. این شهر یکی از مراکز فلسطینیان است که یهودا مکابی آن را ویران کرد و دوباره آباد شد. پس از سقوط [[اورشلیم]]، [[وسپاسیانوس]] به خاخام [[یوحنان بن زکای ( ـ۸۰م)|یوحنان بن زکای]] اجازه داد که در این شهر سکنی گرفته و مدرسه‌ای دایر کند. این شهر به جز مدت کوتاهی تا قیام 131م شمعون [[برکوخبا]]، مرکز یهودیت بوده است. در [[قرون وسطا]] صلیبیون در آن‌جا استحکاماتی به وجود آوردند. در جنگی که پس از تقسیم [[فلسطین]] در ماه مه 1948م درگرفت، شهر به سختی آسیب دید.
[[رده:جغرافیای آسیا]]
[[رده:جغرافیای آسیا]]
[[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]]
[[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۵

یبنه

یبنه
کشور فلسطین اشغالی
نام فارسی یبنه
جمعیت 31.700 نفر (2002)
موقعیت 24کیلومتری جنوب تل آویو ـ یافو و 6 کیلومتری دریای مدیترانه

(یا: یبنئیل) شهری قدیمی با 31.700 نفر جمعیت (2002)، در فلسطین اشغالی، در 24کیلومتری جنوب تل آویو ـ یافو و 6 کیلومتری دریای مدیترانه. این شهر یکی از مراکز فلسطینیان است که یهودا مکابی آن را ویران کرد و دوباره آباد شد. پس از سقوط اورشلیم، وسپاسیانوس به خاخام یوحنان بن زکای اجازه داد که در این شهر سکنی گرفته و مدرسه‌ای دایر کند. این شهر به جز مدت کوتاهی تا قیام 131م شمعون برکوخبا، مرکز یهودیت بوده است. در قرون وسطا صلیبیون در آن‌جا استحکاماتی به وجود آوردند. در جنگی که پس از تقسیم فلسطین در ماه مه 1948م درگرفت، شهر به سختی آسیب دید.