برویر، مارسل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برویر، مارسل (لایوش) ( | برویر، مارسل (لایوش) (1902ـ1981م) Breuer, Marcel (Lajos) | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =مارسل (لایوش) برویر | |عنوان =مارسل (لایوش) برویر | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت =1924 مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس | |سمت =1924 مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =صندلی واسیلی ( | |آثار =صندلی واسیلی (1925م)، مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958م)، صومعه سنت جان در کالج‌ویل، مینه‌سوتا (1953ـ1961م)، ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد (1954ـ1956م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =معماری | |گروه مقاله =معماری | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:صندلی راسیلی.jpg|بندانگشتی|صندلی راسیلی اثر مارسل برویر]] | |||
[[پرونده:2042150906.jpg|جایگزین=مارسل (لایوش) برویر|بندانگشتی|مارسل (لایوش) برویر]] | [[پرونده:2042150906.jpg|جایگزین=مارسل (لایوش) برویر|بندانگشتی|مارسل (لایوش) برویر]] | ||
معمار و طراح امریکایی زادۀ مجارستان<ref>hungare</ref>. در مدرسۀ باوهاوس<ref>Bauhaus</ref> آلمان به تحصیل و تدریس پرداخت. نوعی صندلی از لوله‌های فولادی، به نام صندلی واسیلی<ref>Wassily</ref> ( | معمار و طراح امریکایی زادۀ [[مجارستان]]<ref>hungare</ref>. در مدرسۀ [[باوهاوس]]<ref>Bauhaus</ref> [[آلمان]] به تحصیل و تدریس پرداخت. نوعی صندلی از لوله‌های فولادی، به نام ''صندلی واسیلی''<ref>Wassily</ref> (1925م)، ساخت که نخستین صندلی از این نوع بود. در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] با [[گروپیوس، والتر آدولف (۱۸۸۳ـ۱۹۶۹)|والتر گروپیوس]]<ref>Walter Gropius</ref> شریک و همکار شد (1937ـ1940م). بناهایی که ساخت نشان از نوعی گرایش به مصالح طبیعی دارند؛ بی‌ین‌کورف<ref>Bijenkorf</ref>، در [[روتردام|روتردامِ]]<ref>Rotterdam</ref> [[هلند]] (با همکاری الزاس<ref>Elzas</ref>؛ 1953م) نمونۀ شاخصی است از این دست. برویر در شهر [[پچ، شهر (مجارستان)|پچ]]<ref>Pécs</ref>، مجارستان، به دنیا آمد و در 1924م مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس شد. در این زمینه هم به کاوش در روش‌های نو، با استفاده از واحدهای مدولار<ref>modular</ref> استاندارد به مثابه اساس طرح، پرداخت، و هم با مصالح جدید، ازجمله کلاف فولادی پوشیده شده با تخته‌چندلا، طبعآزمایی کرد. ازجمله آثار اوست: مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در [[پاریس، شهر|پاریس]] (1953ـ1958م) (همراه با [[نروی، پیر لوییجی (۱۸۹۱ـ۱۹۷۹)|نروی]]<ref>Nervi</ref> و زرفوس<ref>Zehrfuss</ref>)؛ صومعۀ سنت جان<ref>St.Joh's Abbey</ref> در کالج‌ویل<ref>Collegeville</ref>، [[مینه سوتا|مینه‌سوتا]]<ref>Minnesota</ref> (1953ـ1961م)؛ ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد<ref>Litchfield High School Gymnasium</ref> (1954ـ1956م)؛ موزۀ هنر امریکایی ویتنی<ref>Whitney Museum of American Art</ref>، نیویورک (1963ـ1966م)؛ و ادارۀ مرکزی مسکن و توسعۀ شهری<ref>Housin and Urban Development Headquarters</ref>، [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن]]<ref>Washington</ref> (1963ـ1968م). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶
برویر، مارسل (لایوش) (1902ـ1981م) Breuer, Marcel (Lajos)
| مارسل (لایوش) برویر Marcel (Lajos) Breuer | |
|---|---|
| زادروز |
پِچ، مجارستان 1902م |
| درگذشت | 1981م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه باوهاوس آلمان |
| شغل و تخصص اصلی | معمار و طراح |
| آثار | صندلی واسیلی (1925م)، مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958م)، صومعه سنت جان در کالج‌ویل، مینه‌سوتا (1953ـ1961م)، ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد (1954ـ1956م) |
| گروه مقاله | معماری |
معمار و طراح امریکایی زادۀ مجارستان[۱]. در مدرسۀ باوهاوس[۲] آلمان به تحصیل و تدریس پرداخت. نوعی صندلی از لوله‌های فولادی، به نام صندلی واسیلی[۳] (1925م)، ساخت که نخستین صندلی از این نوع بود. در امریکا با والتر گروپیوس[۴] شریک و همکار شد (1937ـ1940م). بناهایی که ساخت نشان از نوعی گرایش به مصالح طبیعی دارند؛ بی‌ین‌کورف[۵]، در روتردامِ[۶] هلند (با همکاری الزاس[۷]؛ 1953م) نمونۀ شاخصی است از این دست. برویر در شهر پچ[۸]، مجارستان، به دنیا آمد و در 1924م مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس شد. در این زمینه هم به کاوش در روش‌های نو، با استفاده از واحدهای مدولار[۹] استاندارد به مثابه اساس طرح، پرداخت، و هم با مصالح جدید، ازجمله کلاف فولادی پوشیده شده با تخته‌چندلا، طبعآزمایی کرد. ازجمله آثار اوست: مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958م) (همراه با نروی[۱۰] و زرفوس[۱۱])؛ صومعۀ سنت جان[۱۲] در کالج‌ویل[۱۳]، مینه‌سوتا[۱۴] (1953ـ1961م)؛ ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد[۱۵] (1954ـ1956م)؛ موزۀ هنر امریکایی ویتنی[۱۶]، نیویورک (1963ـ1966م)؛ و ادارۀ مرکزی مسکن و توسعۀ شهری[۱۷]، واشینگتن[۱۸] (1963ـ1968م).