آلیا، رامیز (۱۹۲۵ـ۲۰۱۱): تفاوت میان نسخه‌ها

Ramiz Alia
رامیز آلیا; Ramiz Alia
زادروز	اشکودر ۱۹۲۵م;
درگذشت	۲۰۱۱م
ملیت	آلبانیایی
شغل و تخصص اصلی	دولتمرد
لقب	گورباچف آلبانی
گروه مقاله	تاریخ جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۱

آلیا، رامیز (۱۹۲۵ـ۲۰۱۱م)(Alia, Ramiz)

سیاستمدار کمونیست آلبانیایی، از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲م رئیس دولت آلبانی^[۱]. او رفته‌رفته از سیاست‌های انزواطلبانۀ سلف خویش، انور خوجه^[۲]، فاصله گرفت و درپی بروز ناآرامی‌های عمومی، اصلاحاتی سیاسی و اقتصادی، ازجمله برگزاری انتخابات آزاد در ۱۹۹۱م که طی آن خود به ریاست اجرایی جمهوری آلبانی رسید، به اجرا گذاشت. در سپتامبر ۱۹۹۴م، در حالی‌که هنوز بر سر کار بود، به سبب سوء استفاده از قدرت مجرم شناخته و به هشت سال زندان محکوم شد، اما در ژوئیۀ ۱۹۹۵م، با حکم دادگاه استیناف آزاد شد. در اکتبر ۱۹۹۷م، دادستان کل آلبانی، آلیا را از اتهام نسل‌کشی مبرّا دانست. رامیز آلیا، که زادۀ شهر اشکودر^[۳]، واقع در شمال غرب آلبانی، و از خانواده‌ای مسلمان، کشاورز و تهیدست بود، در ۱۹۴۴م به ارتش آزادی‌بخش ملی^[۴] پیوست و فعالانه با سلطۀ نازی‌ها بر کشورش به مخالفت برخاست. پس از مدتی که مسئولیت تبلیغ و تهییج کمونیستی را برعهده داشت، در دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی^[۵] سمتی یافت (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱م). در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۲م، در مقام رئیس هیئت‌رئیسۀ مجلس خلق^[۶]، که به تازگی انتخابات آن برگزار شده بود، جانشین حاجی لِشی^[۷] شد. با مرگ انور خوجه در آوریل ۱۹۸۵م، به رهبری حزب رسید و لقبِ «گورباچف آلبانی» گرفت. در آوریل ۱۹۹۱م، درپی پیروزی حزب کارگر آلبانی، در انتخابات چندحزبی به مقام ریاست اجرایی جمهوری آلبانی ارتقا یافت. یک ماه بعد، مطابق قانون اساسی موقت جدید، که رئیس‌جمهوری را از تصدّی مناصب حزبی منع می‌کرد، از دبیر اولی حزب کارگر آلبانی و عضویت در دفتر سیاسی و کمیتۀ مرکزی آن استعفا داد. در مارس ۱۹۹۲م، مقام ریاست جمهوری را به سالی بریشا^[۸] واگذاشت.

↑ Albania
↑ Enver Hoxha
↑ Shkodër
↑ National Liberation Army
↑ Party of Labour of Albania (PLA)
↑ People\'s Assembly
↑ Haxhi Lleshi
↑ Sali Berisha

[1] Albania

[2] Enver Hoxha

[3] Shkodër

[4] National Liberation Army

[5] Party of Labour of Albania (PLA)

[6] People\'s Assembly

[7] Haxhi Lleshi

[8] Sali Berisha

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-آلیا، رامیز (۱۹۲۵ـ۲۰۱۱)(Alia, Ramiz)<br /> {{جعبه زندگینامه
+آلیا، رامیز (۱۹۲۵ـ۲۰۱۱م)(Alia, Ramiz)<br /> {{جعبه زندگینامه
 |عنوان =رامیز آلیا
 |نام =Ramiz Alia
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 |سبک =
 |مکتب =
-|سمت =عضو دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱)، رییس هییت رییسه مجلس خلق (۱۹۸۲)، رییس دولت آلبانی (۱۹۸۲-۱۹۹۲)
+|سمت =عضو دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱م)، رئیس هیئت رئیسه مجلس خلق (۱۹۸۲م)، رئیس دولت آلبانی (۱۹۸۲-۱۹۹۲م)
 |جوایز و افتخارات =
 |آثار =
@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 |باشگاه =
 }}[[پرونده:10209600-1.jpg|بندانگشتی|رامیز آلیا]]
-سیاستمدار کمونیست آلبانیایی، از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲ رئیس دولت [[آلبانی]]. او رفته‌رفته از سیاست‌های انزواطلبانۀ سلف خویش، [[انور خوجه]]<ref>Enver Hoxha</ref>، فاصله گرفت و درپی بروز ناآرامی‌های عمومی، اصلاحاتی سیاسی و اقتصادی، ازجمله برگزاری انتخابات آزاد در ۱۹۹۱ که طی آن خود به ریاست اجرایی جمهوری [[آلبانی]] رسید، به اجرا گذاشت. در سپتامبر ۱۹۹۴، در حالی‌که هنوز بر سر کار بود، به سبب سوء استفاده از قدرت مجرم شناخته و به هشت سال زندان محکوم شد، اما در ژوئیۀ ۱۹۹۵، با حکم دادگاه استیناف آزاد شد. در اکتبر ۱۹۹۷، دادستان کل آلبانی، آلیا را از اتهام نسل‌کشی مبرّا دانست. رامیز آلیا، که زادۀ شهر [[اشکودر، شهر|اشکودر]]<ref>Shkodër</ref>، واقع در شمال غرب آلبانی، و از خانواده‌ای مسلمان، کشاورز و تهیدست بود، در ۱۹۴۴ به ارتش آزادی‌بخش ملی<ref>National Liberation Army</ref> پیوست و فعالانه با سلطۀ نازی‌ها بر کشورش به مخالفت برخاست. پس از مدتی که مسئولیت تبلیغ و تهییج کمونیستی را برعهده داشت، در دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی<ref>Party of Labour of Albania (PLA)</ref> سمتی یافت (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱). در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۲، در مقام رئیس هیئت‌رئیسۀ مجلس خلق<ref>People\'s Assembly</ref>، که به تازگی انتخابات آن برگزار شده بود، جانشین حاجی لِشی<ref>Haxhi Lleshi</ref> شد. با مرگ انور خوجه در آوریل ۱۹۸۵، به رهبری حزب رسید و لقبِ «گورباچف آلبانی» گرفت. در آوریل ۱۹۹۱، درپی پیروزی حزب کارگر آلبانی، در انتخابات چندحزبی به مقام ریاست اجرایی جمهوری آلبانی ارتقا یافت. یک ماه بعد، مطابق قانون اساسی موقت جدید، که رئیس‌جمهوری را از تصدّی مناصب حزبی منع می‌کرد، از دبیر اولی حزب کارگر آلبانی و عضویت در دفتر سیاسی و کمیتۀ مرکزی آن استعفا داد. در مارس ۱۹۹۲، مقام ریاست جمهوری را به سالی بریشا<ref>Sali Berisha</ref> واگذاشت.<br /> &nbsp;
+سیاستمدار کمونیست آلبانیایی، از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲م رئیس دولت [[آلبانی]]<ref>Albania</ref>. او رفته‌رفته از سیاست‌های انزواطلبانۀ سلف خویش، [[انور خوجه]]<ref>Enver Hoxha</ref>، فاصله گرفت و درپی بروز ناآرامی‌های عمومی، اصلاحاتی سیاسی و اقتصادی، ازجمله برگزاری انتخابات آزاد در ۱۹۹۱م که طی آن خود به ریاست اجرایی جمهوری آلبانی رسید، به اجرا گذاشت. در سپتامبر ۱۹۹۴م، در حالی‌که هنوز بر سر کار بود، به سبب سوء استفاده از قدرت مجرم شناخته و به هشت سال زندان محکوم شد، اما در ژوئیۀ ۱۹۹۵م، با حکم دادگاه استیناف آزاد شد. در اکتبر ۱۹۹۷م، دادستان کل آلبانی، آلیا را از اتهام نسل‌کشی مبرّا دانست. رامیز آلیا، که زادۀ شهر [[اشکودر، شهر|اشکودر]]<ref>Shkodër</ref>، واقع در شمال غرب آلبانی، و از خانواده‌ای مسلمان، کشاورز و تهیدست بود، در ۱۹۴۴م به ارتش آزادی‌بخش ملی<ref>National Liberation Army</ref> پیوست و فعالانه با سلطۀ نازی‌ها بر کشورش به مخالفت برخاست. پس از مدتی که مسئولیت تبلیغ و تهییج کمونیستی را برعهده داشت، در دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی<ref>Party of Labour of Albania (PLA)</ref> سمتی یافت (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱م). در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۲م، در مقام رئیس هیئت‌رئیسۀ مجلس خلق<ref>People\'s Assembly</ref>، که به تازگی انتخابات آن برگزار شده بود، جانشین حاجی لِشی<ref>Haxhi Lleshi</ref> شد. با مرگ انور خوجه در آوریل ۱۹۸۵م، به رهبری حزب رسید و لقبِ «گورباچف آلبانی» گرفت. در آوریل ۱۹۹۱م، درپی پیروزی حزب کارگر آلبانی، در انتخابات چندحزبی به مقام ریاست اجرایی جمهوری آلبانی ارتقا یافت. یک ماه بعد، مطابق قانون اساسی موقت جدید، که رئیس‌جمهوری را از تصدّی مناصب حزبی منع می‌کرد، از دبیر اولی حزب کارگر آلبانی و عضویت در دفتر سیاسی و کمیتۀ مرکزی آن استعفا داد. در مارس ۱۹۹۲م، مقام ریاست جمهوری را به [[بریشا، سالی (۱۹۴۱)|سالی بریشا]]<ref>Sali Berisha</ref> واگذاشت.<br /> &nbsp;
 &nbsp;