آلیسیا د لاروچا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات =4 جایزه‌ی گرمی | |جوایز و افتخارات =4 جایزه‌ی گرمی - نشان زرین دولت کاتالونیا - نشان یونسکو | ||
|آثار =سونات صفحه کلید آنتونیو سولر | |آثار =سونات صفحه کلید آنتونیو سولر | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:2042161983.jpg|جایگزین=آلیسیا د لاروچا|بندانگشتی|آلیسیا د لاروچا]] | }} | ||
آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م) | [[پرونده:2042161983-1.jpg|بندانگشتی|آلیسیا د لاروچا]] | ||
[[پرونده:2042161983.jpg|جایگزین=آلیسیا د لاروچا|بندانگشتی|آلیسیا د لاروچا]] | |||
آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م) (Alicia de Larrocha) | |||
بانوی [[پیانو]]<nowiki/>نواز و آهنگساز اسپانیایی. از اسطوره‌های پیانونوازی قرن 20م و از برترین پیانیست‌های اسپانیایی در عصر خود و حتی به گفته‌ی رویترز<ref>Reuters</ref> در تمام اعصار به‌شمار می‌رفت. | |||
والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در سویل<ref>Seville</ref> داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی | والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در [[سویل، شهر|سویل]]<ref>Seville</ref> داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی آهنگسازی می‌کرد ولی در حیاتش آثار خود را اجرا نکرد و با وصیت به خانواده‌اش برای انتشار آنها پس از مرگش، این کار را به آیندگان واگذار کرد. | ||
د لاروچا علاوه بر کسب 4 [[جایزه گرمی|جایزه‌ی گرمی]] و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت کاتالونیا شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال | د لاروچا علاوه بر کسب 4 [[جایزه گرمی|جایزه‌ی گرمی]] و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت [[کاتالونیا، ناحیه خودمختار|کاتالونیا]] شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال 1975م و آخرین جایزه را در سال 1992م، تقریباً در هفتادسالگی گرفت. وی اولین اسپانیایی‌ست که نشان [[یونسکو]] گرفته است. اجراهای مثال‌زدنی‌اش از آثار [[ایساک آلبنیث]] و [[انریکه گرانادوس]] باعث محبوبیت و شهرت بیش‌تر او شده است. در مجموع د لاروچا عمده‌ی فعالیت هنری‌اش به اجرای آثار آهنگسازان اسپانیایی (چه اجرای زنده و چه ضبط‌های استودیویی) اختصاص داشته است. از مهم‌ترین اجراهای استودیویی وی به ''سونات صفحه کلید''<ref>''keyboard sonatas''</ref> آنتونیو سولر<ref>Antonio Soler</ref> می‌توان اشاره کرد. | ||
<br /> | <br /> | ||
---- | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:کلاسیک جهان]] | [[رده:کلاسیک جهان]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۶
| آلیسیا د لاروچا Alicia de Larrocha | |
|---|---|
| زادروز |
بارسلون 23 مه 1923م |
| درگذشت | بارسلون 25 سپتامبر 2009م |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی پیانو و آهنگساز |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | سونات صفحه کلید آنتونیو سولر |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | 4 جایزه‌ی گرمی - نشان زرین دولت کاتالونیا - نشان یونسکو |
آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م) (Alicia de Larrocha)
بانوی پیانونواز و آهنگساز اسپانیایی. از اسطوره‌های پیانونوازی قرن 20م و از برترین پیانیست‌های اسپانیایی در عصر خود و حتی به گفته‌ی رویترز[۱] در تمام اعصار به‌شمار می‌رفت.
والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در سویل[۲] داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی آهنگسازی می‌کرد ولی در حیاتش آثار خود را اجرا نکرد و با وصیت به خانواده‌اش برای انتشار آنها پس از مرگش، این کار را به آیندگان واگذار کرد.
د لاروچا علاوه بر کسب 4 جایزه‌ی گرمی و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت کاتالونیا شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال 1975م و آخرین جایزه را در سال 1992م، تقریباً در هفتادسالگی گرفت. وی اولین اسپانیایی‌ست که نشان یونسکو گرفته است. اجراهای مثال‌زدنی‌اش از آثار ایساک آلبنیث و انریکه گرانادوس باعث محبوبیت و شهرت بیش‌تر او شده است. در مجموع د لاروچا عمده‌ی فعالیت هنری‌اش به اجرای آثار آهنگسازان اسپانیایی (چه اجرای زنده و چه ضبط‌های استودیویی) اختصاص داشته است. از مهم‌ترین اجراهای استودیویی وی به سونات صفحه کلید[۳] آنتونیو سولر[۴] می‌توان اشاره کرد.