آمیش: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:10229200-1.jpg|بندانگشتی]] | |||
آمیش (Amish)<br> | |||
(یا: آمیش مِنونی<ref>Amish Mennonite</ref>) فرقهای مسیحی، نشأتگرفته از کلیسای مِنونی<ref>Mennonite Church</ref>. امروزه پیروان این فرقه در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[کانادا]] حضور دارند؛ اینان لباسهای پیش از قرن بیستمی میپوشند و زندگی سادهای دارند و چندان از [[فناوری جدید]] استفاده نمیکنند، چون آنها را نابودکنندۀ پیوندهای اجتماعی و منشأ ثروتهای غیرضروری و تفرقهافکن میدانند. از دیرباز در اجتماعات روستایی و آلمانیزبان، مبتنی بر اقتصاد زراعی، زندگی کردهاند. مردمانی مسالمتجویند که مرگ و زندگی را عطایای الهی میدانند و دلمشغولی اصلیشان آزادی برای عبادت خداوند است، خدایی که محضرش را در پرهیزگاری و تجربۀ دینی شخصی درک میکنند. در بزرگسالی [[تعمید]]<ref>baptism</ref> داده میشوند و [[کتاب مقدس]]<ref>Bible</ref> را تحتاللفظی میخوانند. در قرن ۱۶م که جنبش [[آناباپتیست]]<ref>Anabaptist movement</ref> سرکوب شد، آناباپتیستها به نقاط دوردست گریختند. کلیسای آمیش در سالهای ۱۶۹۳ـ۱۶۹۷م درپی انشعابی از منونیهای سوئیسی و آلزاسی، که خود گروهی منشعب از آناباپتیستها بودند، تشکیل شد. آمیشها نامشان را از رهبرشان یاکوب آمان<ref>Jakob Amman</ref> (ح ۱۶۴۴ـ۱۷۳۰م)، اسقف سوئیسی، گرفتند که معیارهای بسیار خشکی داشت و کلیسای منونی را بیش از حد مادی میدانست. تا اوایل قرن ۱۹م سرکوب شدند و بسیاری از آنان به [[امریکای شمالی، قاره|امریکای شمالی]] کوچ کردند و اکنون هیچ اجتماع آمیشی در [[اروپا، قاره|اروپا]] وجود ندارد. امروزه در حدود ۵۰ منطقۀ آمیشنشین در امریکا و کانادا هست که بزرگترین آنها در [[پنسیلوانیا]]<ref>Pennsylvania</ref>، [[اوهایو، ایالت|اوهایو]]<ref>Ohio</ref>، [[ایندیانا]]<ref>Indiana</ref> است. | |||
<br><!--10229200--> | <br><!--10229200--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۸
آمیش (Amish)
(یا: آمیش مِنونی[۱]) فرقهای مسیحی، نشأتگرفته از کلیسای مِنونی[۲]. امروزه پیروان این فرقه در امریکا و کانادا حضور دارند؛ اینان لباسهای پیش از قرن بیستمی میپوشند و زندگی سادهای دارند و چندان از فناوری جدید استفاده نمیکنند، چون آنها را نابودکنندۀ پیوندهای اجتماعی و منشأ ثروتهای غیرضروری و تفرقهافکن میدانند. از دیرباز در اجتماعات روستایی و آلمانیزبان، مبتنی بر اقتصاد زراعی، زندگی کردهاند. مردمانی مسالمتجویند که مرگ و زندگی را عطایای الهی میدانند و دلمشغولی اصلیشان آزادی برای عبادت خداوند است، خدایی که محضرش را در پرهیزگاری و تجربۀ دینی شخصی درک میکنند. در بزرگسالی تعمید[۳] داده میشوند و کتاب مقدس[۴] را تحتاللفظی میخوانند. در قرن ۱۶م که جنبش آناباپتیست[۵] سرکوب شد، آناباپتیستها به نقاط دوردست گریختند. کلیسای آمیش در سالهای ۱۶۹۳ـ۱۶۹۷م درپی انشعابی از منونیهای سوئیسی و آلزاسی، که خود گروهی منشعب از آناباپتیستها بودند، تشکیل شد. آمیشها نامشان را از رهبرشان یاکوب آمان[۶] (ح ۱۶۴۴ـ۱۷۳۰م)، اسقف سوئیسی، گرفتند که معیارهای بسیار خشکی داشت و کلیسای منونی را بیش از حد مادی میدانست. تا اوایل قرن ۱۹م سرکوب شدند و بسیاری از آنان به امریکای شمالی کوچ کردند و اکنون هیچ اجتماع آمیشی در اروپا وجود ندارد. امروزه در حدود ۵۰ منطقۀ آمیشنشین در امریکا و کانادا هست که بزرگترین آنها در پنسیلوانیا[۷]، اوهایو[۸]، ایندیانا[۹] است.