یانینگز، امیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =امیل یانینگز | |||
|نام =Emil Jannings | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی=تئودور فریدریش امیل یارنتز | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=۱۸۸۶م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۵۰م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=آلمانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =برای بازی در فیلم حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، برندهی جایزهی اسکار | |||
|آثار =فرشتۀ آبی (۱۹۳۰)، حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، فاوست (۱۹۲۴)، آخرین فرمان (۱۹۲۸) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
یانینگز، امیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰)(Jannings, Emil) | |||
[[File:42018700.jpg|thumb|امیل یانینگز|جایگزین=]] | [[File:42018700.jpg|thumb|امیل یانینگز|جایگزین=]] | ||
(نام اصلی: تئودور فریدریش امیل | (نام اصلی: تئودور فریدریش امیل یارنتز<ref>Theodor Friedrich Emil Janenz</ref>) بازیگر آلمانی که از ۱۹۱۴ بازی در فیلم را آغاز کرد. در فیلم ''فرشتۀ آبی<ref>''Der Blaue Engel/The Blue Angel'' </ref>'' (۱۹۳۰) معلمی است که عاشق بختبرگشتۀ مارلن دیتریش<ref>Marlene Dietrich </ref> میشود. از دیگر فیلمهای اوست: ''حقیرترین مرد (آخرین خنده)<ref>''Der Letzte Mann/The Last Laugh'' </ref>'' (۱۹۲۴)، ''فاوست<ref>''Faust'' </ref>'' (۱۹۲۴)، و ''آخرین فرمان<ref>''The Last Command''</ref>'' (۱۹۲۸). او برای فیلم اخیر، برندهی جایزهی اسکار شد و تنها فرد آلمانی لقب گرفت که به این جایزه رسیده است. او در چندین فیلم تبلیغاتی [[نازی، دولت|نازیها]] نیز حضور داشت. | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۰
امیل یانینگز Emil Jannings | |
---|---|
زادروز |
۱۸۸۶م |
درگذشت | ۱۹۵۰م |
ملیت | آلمانی |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | فرشتۀ آبی (۱۹۳۰)، حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، فاوست (۱۹۲۴)، آخرین فرمان (۱۹۲۸) |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | برای بازی در فیلم حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، برندهی جایزهی اسکار |
یانینگز، امیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰)(Jannings, Emil)
(نام اصلی: تئودور فریدریش امیل یارنتز[۱]) بازیگر آلمانی که از ۱۹۱۴ بازی در فیلم را آغاز کرد. در فیلم فرشتۀ آبی[۲] (۱۹۳۰) معلمی است که عاشق بختبرگشتۀ مارلن دیتریش[۳] میشود. از دیگر فیلمهای اوست: حقیرترین مرد (آخرین خنده)[۴] (۱۹۲۴)، فاوست[۵] (۱۹۲۴)، و آخرین فرمان[۶] (۱۹۲۸). او برای فیلم اخیر، برندهی جایزهی اسکار شد و تنها فرد آلمانی لقب گرفت که به این جایزه رسیده است. او در چندین فیلم تبلیغاتی نازیها نیز حضور داشت.