یانینگز، امیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
یانینْگْز، اِمیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰)(Jannings, Emil)
|عنوان =امیل یانینگز
|نام =Emil Jannings
|نام دیگر=
|نام اصلی=تئودور فریدریش امیل یارنتز
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۸۶م
|تاریخ مرگ=۱۹۵۰م
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =برای بازی در فیلم حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار
|آثار =فرشتۀ آبی (۱۹۳۰)، حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، فاوست (۱۹۲۴)، آخرین فرمان (۱۹۲۸)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
یانینگز، امیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰)(Jannings, Emil)


[[File:42018700.jpg|thumb|امیل یانینگز|جایگزین=]]
[[File:42018700.jpg|thumb|امیل یانینگز|جایگزین=]]


(نام اصلی: تئودور فریدریش امیل یارِنتز<ref>Theodor Friedrich Emil Janenz</ref>) بازیگر آلمانی که از ۱۹۱۴ بازی در فیلم را آغاز کرد. در فیلم ''فرشتۀ آبی<ref>''Der Blaue Engel/The Blue Angel'' </ref>''&nbsp;(۱۹۳۰) معلمی است که عاشق بخت‌برگشتۀ مارلن دیتریش<ref>Marlene Dietrich </ref>&nbsp;می‌شود. از دیگر فیلم‌های اوست: ''حقیرترین مرد (آخرین خنده)<ref>''Der Letzte Mann/The Last Laugh'' </ref>''&nbsp;(۱۹۲۴)، ''فاوست<ref>''Faust'' </ref>''&nbsp;(۱۹۲۴)، و ''آخرین فرمان<ref>''The Last Command''</ref>''&nbsp;(۱۹۲۸). او برای فیلم اخیر، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار شد و تنها فرد آلمانی لقب گرفت که به این جایزه رسیده است. او در چندین فیلم تبلیغاتی [[نازی، دولت|نازی‌ها]] نیز حضور داشت.
(نام اصلی: تئودور فریدریش امیل یارنتز<ref>Theodor Friedrich Emil Janenz</ref>) بازیگر آلمانی که از ۱۹۱۴ بازی در فیلم را آغاز کرد. در فیلم ''فرشتۀ آبی<ref>''Der Blaue Engel/The Blue Angel'' </ref>''&nbsp;(۱۹۳۰) معلمی است که عاشق بخت‌برگشتۀ مارلن دیتریش<ref>Marlene Dietrich </ref>&nbsp;می‌شود. از دیگر فیلم‌های اوست: ''حقیرترین مرد (آخرین خنده)<ref>''Der Letzte Mann/The Last Laugh'' </ref>''&nbsp;(۱۹۲۴)، ''فاوست<ref>''Faust'' </ref>''&nbsp;(۱۹۲۴)، و ''آخرین فرمان<ref>''The Last Command''</ref>''&nbsp;(۱۹۲۸). او برای فیلم اخیر، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار شد و تنها فرد آلمانی لقب گرفت که به این جایزه رسیده است. او در چندین فیلم تبلیغاتی [[نازی، دولت|نازی‌ها]] نیز حضور داشت.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۰

امیل یانینگز
Emil Jannings
زادروز ۱۸۸۶م
درگذشت ۱۹۵۰م
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار فرشتۀ آبی (۱۹۳۰)، حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، فاوست (۱۹۲۴)، آخرین فرمان (۱۹۲۸)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات برای بازی در فیلم حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار

یانینگز، امیل (۱۸۸۶ـ ۱۹۵۰)(Jannings, Emil)

امیل یانینگز

(نام اصلی: تئودور فریدریش امیل یارنتز[۱]) بازیگر آلمانی که از ۱۹۱۴ بازی در فیلم را آغاز کرد. در فیلم فرشتۀ آبی[۲] (۱۹۳۰) معلمی است که عاشق بخت‌برگشتۀ مارلن دیتریش[۳] می‌شود. از دیگر فیلم‌های اوست: حقیرترین مرد (آخرین خنده)[۴] (۱۹۲۴)، فاوست[۵] (۱۹۲۴)، و آخرین فرمان[۶] (۱۹۲۸). او برای فیلم اخیر، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار شد و تنها فرد آلمانی لقب گرفت که به این جایزه رسیده است. او در چندین فیلم تبلیغاتی نازی‌ها نیز حضور داشت.

 


  1. Theodor Friedrich Emil Janenz
  2. Der Blaue Engel/The Blue Angel
  3. Marlene Dietrich
  4. Der Letzte Mann/The Last Laugh
  5. Faust
  6. The Last Command