گونو، شارل (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: | {{جعبه زندگینامه|عنوان=شارل گونو|نام=Charles Gounod|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۱۸م|تاریخ مرگ=۱۸۹۳م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز و نوازنده ارگ|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=فاوست (۱۸۵۹) ورومئو و ژولیت (۱۸۶۷)، تعمق بر پرلود باخ (۱۸۸۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۵ نهادی را بنیاد گذاشت که بعدها به انجمن کُرال سلطنتی تبدیل شد|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}گونو شارل (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳) | ||
[[پرونده:Gounod, Charles.jpg|بندانگشتی|شارل گونو]] | |||
[[پرونده:Gounod, Charles1.jpg|بندانگشتی|شارل گونو]] | |||
(Gounod, Charles) | |||
آهنگساز و | آهنگساز و [[ارگ|ارگ]]<nowiki/>نواز فرانسوی. اپراهای او، بهخصوص ''فاوست''<ref>''Faust''</ref> (۱۸۵۹) و''رومئو و ژولیت''<ref>''Roméo et Juliette'' | ||
</ref> (۱۸۶۷)، و موسیقی کلیسایی او، شامل ''مس سولِنِل یا مس پرشکوه''<ref>''Messe Solennelle/Solemn Mass'' </ref> (۱۸۴۹)، ترکیبی از ملودیهای جذاب و | </ref> (۱۸۶۷)، و موسیقی کلیسایی او، شامل ''مس سولِنِل یا مس پرشکوه''<ref>''Messe Solennelle/Solemn Mass'' </ref> (۱۸۴۹)، ترکیبی از ملودیهای جذاب و هارمونیپردازی مجلل است. اثرش ''تعمق بر پرلود باخ''<ref>''Méditation Sur le prélude de Bach/Meditation on Bach’s Prelude'' </ref> (۱۸۸۹) برای [[سوپرانو]] و سازها، برمبنای پرلود شمارۀ ۱ ''کلاویۀ تعدیلشده''<ref>''Well-Tempered Clavier''</ref> از [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]، با نام «آوه ماریا<ref> Ave Maria</ref>ی گونو» شهرت و محبوبیت یافت. گونو هنگام اقامت در [[لندن (انگلستان)|لندن]] از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۵ نهادی را بنیاد گذاشت که بعدها به انجمن کُرال سلطنتی تبدیل شد. | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۵
شارل گونو Charles Gounod | |
---|---|
زادروز |
۱۸۱۸م |
درگذشت | ۱۸۹۳م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | آهنگساز و نوازنده ارگ |
آثار | فاوست (۱۸۵۹) ورومئو و ژولیت (۱۸۶۷)، تعمق بر پرلود باخ (۱۸۸۹) |
گروه مقاله | موسیقی |
گونو شارل (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)
(Gounod, Charles)
آهنگساز و ارگنواز فرانسوی. اپراهای او، بهخصوص فاوست[۱] (۱۸۵۹) ورومئو و ژولیت[۲] (۱۸۶۷)، و موسیقی کلیسایی او، شامل مس سولِنِل یا مس پرشکوه[۳] (۱۸۴۹)، ترکیبی از ملودیهای جذاب و هارمونیپردازی مجلل است. اثرش تعمق بر پرلود باخ[۴] (۱۸۸۹) برای سوپرانو و سازها، برمبنای پرلود شمارۀ ۱ کلاویۀ تعدیلشده[۵] از باخ، با نام «آوه ماریا[۶]ی گونو» شهرت و محبوبیت یافت. گونو هنگام اقامت در لندن از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۵ نهادی را بنیاد گذاشت که بعدها به انجمن کُرال سلطنتی تبدیل شد.