ابن انباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
ابن اَنْباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)<br> | ابن اَنْباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)<br> | ||
<p></p> | <p></p> | ||
<p>(نام اصلی: ابوالبركات عبدالرحمن بن محمد ابن انباری؛ یا: کمال‌الدین) فقیه، نحوی و شاعر شیعه‌مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ [[بغداد]]، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و [[فقه]] آموخت و [[نحو]] را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن‌جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می‌کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش ''اسرارالعربیه''، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین‌بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد. از آثارش: ''الاعراب فی حل‌الاعراب''، ''البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث''، ''نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء''، ''حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود''.</p> | <p>(نام اصلی: ابوالبركات عبدالرحمن بن محمد ابن انباری؛ یا: کمال‌الدین) فقیه، نحوی و شاعر شیعه‌مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ [[بغداد]]، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و [[فقه]] آموخت و [[نحو]] را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن‌جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می‌کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش ''اسرارالعربیه''، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین‌بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد. </p> | ||
<p>از آثارش: ''الاعراب فی حل‌الاعراب''، ''البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث''، ''نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء''، ''حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود''.</p> | |||
<br><!--11024600--> | <br><!--11024600--> | ||
[[رده:ادبیات عرب]] | [[رده:ادبیات عرب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۱
| ابن انباری | |
|---|---|
| زادروز |
۵۱۳ق |
| درگذشت | ۵۷۷ق |
| ملیت | عرب |
| نام‌های دیگر | کمال‌الدین |
| تحصیلات و محل تحصیل | نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه و نحوی |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| لقب | شیخ زمانه |
| آثار | اسرارالعربیه، الاعراب فی حل‌الاعراب، البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء، حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
ابن اَنْباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)
(نام اصلی: ابوالبركات عبدالرحمن بن محمد ابن انباری؛ یا: کمال‌الدین) فقیه، نحوی و شاعر شیعه‌مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و فقه آموخت و نحو را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن‌جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می‌کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش اسرارالعربیه، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین‌بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد.
از آثارش: الاعراب فی حل‌الاعراب، البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء، حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود.