ویسکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Luchino-Visconti-1.jpg|بندانگشتی|لوکینو ویسکونتی]] | |||
ویسکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Visconti, Luchino)<br /> [[File:40142000.jpg|thumb|لوکینو ویسکونتی]](نام اصلی: کنت دی مودرونه<ref>Count di Modrone</ref>؛ دون لوکینو ویسکونتی<ref> Don Luchino Visconti </ref>) کارگردان ایتالیایی سینما، تئاتر و اپرا. فیلم ''وسوسه''<ref>''Ossessione ''</ref> (۱۹۴۲)، از سوی دولت فاشیست [[ایتالیا]] سانسور شد، امّا این فیلم پیش‌گام جنبش [[نیوریالیسم|نئورئالیست]]<ref>neorealist </ref> بود. از فیلم‌های بعدی اوست: ''روکو و برادرانش''<ref>''Rocco e i suoi Fratelli/Rocco and his Brothers'' | ویسکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Visconti, Luchino)<br /> [[File:40142000.jpg|thumb|لوکینو ویسکونتی]](نام اصلی: کنت دی مودرونه<ref>Count di Modrone</ref>؛ دون لوکینو ویسکونتی<ref> Don Luchino Visconti </ref>) کارگردان ایتالیایی سینما، تئاتر و اپرا. فیلم ''وسوسه''<ref>''Ossessione ''</ref> (۱۹۴۲)، از سوی دولت فاشیست [[ایتالیا]] سانسور شد، امّا این فیلم پیش‌گام جنبش [[نیوریالیسم|نئورئالیست]]<ref>neorealist </ref> بود. از فیلم‌های بعدی اوست: ''روکو و برادرانش''<ref>''Rocco e i suoi Fratelli/Rocco and his Brothers'' | ||
</ref> (۱۹۶۰)، ''یوزپلنگ''<ref> ''Il Gattopardo/The Leopard ''</ref> (۱۹۶۳)، ''نفرین‌شدگان (سقوط خدایان)''<ref>''The Damned''</ref> (۱۹۶۹)، و ''مرگ در ونیز''<ref> Death in Venic''e ''</ref> (۱۹۷۱). ویسکونتی ظاهراً [[مارکسیسم|مارکسیست]]<ref>Marxist </ref> بود و مشهور بود که دیدگاه‌های شخصی خود را در فیلم‌هایش نمی‌نمایاند. با این همه، تفسیرهای اجتماعی‌اش برخوردهایی را میان او و حکومت ایتالیا و [[کلیسای کاتولیک]] رومی رقم زد. اپراهایی که لوکینو ویسکونتی کارگردانی کرده به‌سبب سلیقه، آزادی عمل و وفاداری به نیت آهنگ‌ساز درخور توجه‌اند. ''باکره''<ref>''La Vestale ''</ref> (۱۹۵۴) نخستین اپرایش، را با شرکت کالاس<ref>Callas</ref> در [[اسکالا، لا|لا اسکالا]]<ref> La Scala </ref>ی [[میلان، شهر|میلان]] به‌روی صحنه برد. ''زن خوابگرد''<ref>''Sleepewalker ''</ref>، ''آنا بولنا''<ref>Anna Bolen''a''</ref>، و ''ایفی‌گنیا در تائوریس''<ref> ''Iphigenie in Tauris ''</ref> از دیگر اپراهای او با همراهی کالاس است. نخستین اپرایی که در محل اپرای سلطنتی<ref>Royal Opera House </ref>، [[کاونت گاردن]]<ref>Covent Garden </ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]] اجرا کرد، ''دون کارلوس''<ref>''Don Carlos/Der Rosenkavalier ''</ref>(۱۹۵۸) بود و بعدها اپراهای ''تروبادور (نغمه‌سرا)''<ref>Il Trovatore/The Troubadou''r''</ref>، ''لاتراویاتا''<ref>''Latraviata ''</ref>، و ''شوالیۀ گل سرخ''<ref>''The Knight of the Rose ''</ref> را در همین مکان کارگردانی کرد. اجرای او از ''مکبث''<ref>''Macbeth ''</ref> و ''مانون لسکو''<ref>''Manon Lescaut ''</ref> (۱۹۷۲) در [[اسپولتو]]<ref>Spoleto</ref> با تحسین مواجه شد. فعالیت لوکینو ویسکونتی در زمینۀ تئاتر، [[ویلیامز، تنسی (۱۹۱۱ـ۱۹۸۳)|تنسی ویلیامز]]<ref> Tennessee Williams</ref>، [[میلر، آرتور (۱۹۱۵ـ۲۰۰۵)|آرتور میلر]]<ref> Arthur Miller </ref>، [[سارتر، ژان پل (۱۹۰۵ـ۱۹۸۰)|سارتر]]<ref>Sartre</ref> و [[کوکتو، ژان (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|کوکتو]]<ref>Cocteau | </ref> (۱۹۶۰)، ''یوزپلنگ''<ref> ''Il Gattopardo/The Leopard ''</ref> (۱۹۶۳)، ''نفرین‌شدگان (سقوط خدایان)''<ref>''The Damned''</ref> (۱۹۶۹)، و ''مرگ در ونیز''<ref> Death in Venic''e ''</ref> (۱۹۷۱). ویسکونتی ظاهراً [[مارکسیسم|مارکسیست]]<ref>Marxist </ref> بود و مشهور بود که دیدگاه‌های شخصی خود را در فیلم‌هایش نمی‌نمایاند. با این همه، تفسیرهای اجتماعی‌اش برخوردهایی را میان او و حکومت ایتالیا و [[کلیسای کاتولیک]] رومی رقم زد. اپراهایی که لوکینو ویسکونتی کارگردانی کرده به‌سبب سلیقه، آزادی عمل و وفاداری به نیت آهنگ‌ساز درخور توجه‌اند. ''باکره''<ref>''La Vestale ''</ref> (۱۹۵۴) نخستین اپرایش، را با شرکت کالاس<ref>Callas</ref> در [[اسکالا، لا|لا اسکالا]]<ref> La Scala </ref>ی [[میلان، شهر|میلان]] به‌روی صحنه برد. ''زن خوابگرد''<ref>''Sleepewalker ''</ref>، ''آنا بولنا''<ref>Anna Bolen''a''</ref>، و ''ایفی‌گنیا در تائوریس''<ref> ''Iphigenie in Tauris ''</ref> از دیگر اپراهای او با همراهی کالاس است. نخستین اپرایی که در محل اپرای سلطنتی<ref>Royal Opera House </ref>، [[کاونت گاردن]]<ref>Covent Garden </ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]] اجرا کرد، ''دون کارلوس''<ref>''Don Carlos/Der Rosenkavalier ''</ref>(۱۹۵۸) بود و بعدها اپراهای ''تروبادور (نغمه‌سرا)''<ref>Il Trovatore/The Troubadou''r''</ref>، ''لاتراویاتا''<ref>''Latraviata ''</ref>، و ''شوالیۀ گل سرخ''<ref>''The Knight of the Rose ''</ref> را در همین مکان کارگردانی کرد. اجرای او از ''مکبث''<ref>''Macbeth ''</ref> و ''مانون لسکو''<ref>''Manon Lescaut ''</ref> (۱۹۷۲) در [[اسپولتو]]<ref>Spoleto</ref> با تحسین مواجه شد. فعالیت لوکینو ویسکونتی در زمینۀ تئاتر، [[ویلیامز، تنسی (۱۹۱۱ـ۱۹۸۳)|تنسی ویلیامز]]<ref> Tennessee Williams</ref>، [[میلر، آرتور (۱۹۱۵ـ۲۰۰۵)|آرتور میلر]]<ref> Arthur Miller </ref>، [[سارتر، ژان پل (۱۹۰۵ـ۱۹۸۰)|سارتر]]<ref>Sartre</ref> و [[کوکتو، ژان (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|کوکتو]]<ref>Cocteau | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۱
| لوکینو ویسکونتی Luchino Visconti | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۶م |
| درگذشت | ۱۹۷۶م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما تئاتر و اپرا |
| آثار |
روکو و برادرانش (۱۹۶۰)، یوزپلنگ (۱۹۶۳)، نفرین‌شدگان (سقوط خدایان) (۱۹۶۹)، و مرگ در ونیز (۱۹۷۱) اپرا: باکره (۱۹۵۴)، زن خوابگرد، آنا بولنا، و ایفی‌گنیا در تائوریس |
| گروه مقاله | تیاتر |
ویسکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Visconti, Luchino)
(نام اصلی: کنت دی مودرونه[۱]؛ دون لوکینو ویسکونتی[۲]) کارگردان ایتالیایی سینما، تئاتر و اپرا. فیلم وسوسه[۳] (۱۹۴۲)، از سوی دولت فاشیست ایتالیا سانسور شد، امّا این فیلم پیش‌گام جنبش نئورئالیست[۴] بود. از فیلم‌های بعدی اوست: روکو و برادرانش[۵] (۱۹۶۰)، یوزپلنگ[۶] (۱۹۶۳)، نفرین‌شدگان (سقوط خدایان)[۷] (۱۹۶۹)، و مرگ در ونیز[۸] (۱۹۷۱). ویسکونتی ظاهراً مارکسیست[۹] بود و مشهور بود که دیدگاه‌های شخصی خود را در فیلم‌هایش نمی‌نمایاند. با این همه، تفسیرهای اجتماعی‌اش برخوردهایی را میان او و حکومت ایتالیا و کلیسای کاتولیک رومی رقم زد. اپراهایی که لوکینو ویسکونتی کارگردانی کرده به‌سبب سلیقه، آزادی عمل و وفاداری به نیت آهنگ‌ساز درخور توجه‌اند. باکره[۱۰] (۱۹۵۴) نخستین اپرایش، را با شرکت کالاس[۱۱] در لا اسکالا[۱۲]ی میلان به‌روی صحنه برد. زن خوابگرد[۱۳]، آنا بولنا[۱۴]، و ایفی‌گنیا در تائوریس[۱۵] از دیگر اپراهای او با همراهی کالاس است. نخستین اپرایی که در محل اپرای سلطنتی[۱۶]، کاونت گاردن[۱۷]، لندن اجرا کرد، دون کارلوس[۱۸](۱۹۵۸) بود و بعدها اپراهای تروبادور (نغمه‌سرا)[۱۹]، لاتراویاتا[۲۰]، و شوالیۀ گل سرخ[۲۱] را در همین مکان کارگردانی کرد. اجرای او از مکبث[۲۲] و مانون لسکو[۲۳] (۱۹۷۲) در اسپولتو[۲۴] با تحسین مواجه شد. فعالیت لوکینو ویسکونتی در زمینۀ تئاتر، تنسی ویلیامز[۲۵]، آرتور میلر[۲۶]، سارتر[۲۷] و کوکتو[۲۸] را به جامعۀ ایتالیا شناساند.
- ↑ Count di Modrone
- ↑ Don Luchino Visconti
- ↑ Ossessione
- ↑ neorealist
- ↑ Rocco e i suoi Fratelli/Rocco and his Brothers
- ↑ Il Gattopardo/The Leopard
- ↑ The Damned
- ↑ Death in Venice
- ↑ Marxist
- ↑ La Vestale
- ↑ Callas
- ↑ La Scala
- ↑ Sleepewalker
- ↑ Anna Bolena
- ↑ Iphigenie in Tauris
- ↑ Royal Opera House
- ↑ Covent Garden
- ↑ Don Carlos/Der Rosenkavalier
- ↑ Il Trovatore/The Troubadour
- ↑ Latraviata
- ↑ The Knight of the Rose
- ↑ Macbeth
- ↑ Manon Lescaut
- ↑ Spoleto
- ↑ Tennessee Williams
- ↑ Arthur Miller
- ↑ Sartre
- ↑ Cocteau