اصحاب اجماع: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَصحاب اِجماع <br> | اَصحاب اِجماع <br> | ||
<p>در اصطلاح علم رجال، تنی‌چند از اصحاب برجستۀ ائمۀ اطهار (ع) که وثاقت، فقاهت و صحّت روایات ایشان مورد اجماع و اتفاق همۀ علمای شیعه بوده است. نخستین کسی که این اجماع را نقل کرده، شیخ ابوعمرو کشی است و آنان را برحسب زمان در سه طبقه شناسانده است: ۱. فقهای اصحاب [[امام محمد باقر|امام باقر]] (ع) و [[امام جعفر صادق|امام صادق]] (ع): [[ | <p>در اصطلاح علم رجال، تنی‌چند از اصحاب برجستۀ ائمۀ اطهار (ع) که وثاقت، فقاهت و صحّت روایات ایشان مورد اجماع و اتفاق همۀ علمای شیعه بوده است. نخستین کسی که این اجماع را نقل کرده، شیخ ابوعمرو کشی است و آنان را برحسب زمان در سه طبقه شناسانده است: ۱. فقهای اصحاب [[امام محمد باقر|امام باقر]] (ع) و [[امام جعفر صادق|امام صادق]] (ع): [[زرارة بن أعین]]، برید بن معاویه، ابوبصیر اسدی/بختری، [[محمد بن مسلم ( ـ۱۵۰ق)|محمد بن مسلم]] و [[فضیل بن یسار نهدی بصری (قرن ۲ ق)|فضیل بن یسار]]؛ ۲. بزرگان اصحاب امام صادق (ع): [[جمیل بن دراج نخعی، ابوعلی|جمیل بن درّاج]]، عبدالله بن بکیر، [[عبدالله بن مسکان، ابومحمد (قرن ۲ق)|عبدالله بن مسکان]]، [[ابان بن عثمان، ابوسعید ( ـ ۱۰۵ق)|ابان بن عثمان]]، [[حماد بن عیسی جهنی، ابومحمد ( ـ ۲۰۸ق)|حماد بن عیسی]] و حماد بن عثمان؛ ۳. فقهای اصحاب [[امام موسی کاظم|امام کاظم]] (ع) و [[امام رضا]] (ع): یونس بن عبدالرحمان، [[صفوان بن یحیی بجلی|صفوان بن یحیی]]، محمد بن ابی عمیر، عبدالله بن مغیره، [[حسن بن محبوب سراد|حسن بن محبوب سرّاد]]، [[بزنطی، ابوجعفر احمد بن محمد (۱۵۲ـ۲۲۱ق)|احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی]]. البته برخی علما به جای حسن بن محبوب از حسن بن علی بن فضّال و فضالة بن ایوب و بعضی به جای فضالة از عثمان بن عیسی نام برده‌اند.</p> | ||
<br><!--11371900--> | <br><!--11371900--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸
اَصحاب اِجماع
در اصطلاح علم رجال، تنی‌چند از اصحاب برجستۀ ائمۀ اطهار (ع) که وثاقت، فقاهت و صحّت روایات ایشان مورد اجماع و اتفاق همۀ علمای شیعه بوده است. نخستین کسی که این اجماع را نقل کرده، شیخ ابوعمرو کشی است و آنان را برحسب زمان در سه طبقه شناسانده است: ۱. فقهای اصحاب امام باقر (ع) و امام صادق (ع): زرارة بن أعین، برید بن معاویه، ابوبصیر اسدی/بختری، محمد بن مسلم و فضیل بن یسار؛ ۲. بزرگان اصحاب امام صادق (ع): جمیل بن درّاج، عبدالله بن بکیر، عبدالله بن مسکان، ابان بن عثمان، حماد بن عیسی و حماد بن عثمان؛ ۳. فقهای اصحاب امام کاظم (ع) و امام رضا (ع): یونس بن عبدالرحمان، صفوان بن یحیی، محمد بن ابی عمیر، عبدالله بن مغیره، حسن بن محبوب سرّاد، احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی. البته برخی علما به جای حسن بن محبوب از حسن بن علی بن فضّال و فضالة بن ایوب و بعضی به جای فضالة از عثمان بن عیسی نام برده‌اند.