رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶): تفاوت میان نسخه‌ها

Carol Reed
کارول رید; Carol Reed
زادروز	لندن 30 دسامبر ۱۹۰۶م;
درگذشت	چلسی 25 آوریل ۱۹۷۶م
ملیت	انگلیسی
شغل و تخصص اصلی	تهیه‌کننده و کارگردان
آثار	مخالف‌خوان (جدا افتاده) (۱۹۴۶)، بت سرنگون (۱۹۴۸)
گروه مقاله	سینما
جوایز و افتخارات	برنده جایزۀ اسکار ۱۹۶۸ برای فیلم موزیکال آلیور، برندۀ جایزه اسکار برای فیلم افتخار واقعی (۱۹۴۵)، برندۀ نخل طلای 1949 برای فیلم سه مرد

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۲

کارول رید (لندن 30 دسامبر ۱۹۰۶ـ چلسی 25 آوریل ۱۹۷۶م) (Carol Reed)

تهیه‌کننده و کارگردان انگلیسی. از شخصیت‌های مؤثر در صنعت سینمای انگلستان در دهۀ ۱۹۴۰ بود. از آثار اوست: مخالف‌خوان (جدا افتاده)^[۱] (۱۹۴۶)، بت سرنگون^[۲] (۱۹۴۸)، مرد سوم^[۳] (۱۹۴۹) برندۀ نخل طلای کن، مأمور ما در هاوانا^[۴] (۱۹۵۹)، و فیلم موزیکال آلیور! ^[۵] (۱۹۶۸) که برندۀ جایزۀ اسکار شد. اوج موفقیت او زمانی بود که با اَلگزاندر کوردا^[۶]، تهیه‌کننده، همکاری داشت.

مخالف‌خوان نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست^[۷] می‌گذرد، و تصویرپردازی اکسپرسیونیستی و بازی خوب جیمز میسون^[۸] در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ گراهام گرین^[۹]، رمان‌نویس و منتقد سینمایی سابق، ساخت: بت سرنگون و مرد سوم که فیلم اخیر با بازی اورسون ولز^[۱۰] در نقش هری لایم^[۱۱] در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کارول رید در لندن به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری^[۱۲]، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به ادگار والاس^[۱۳]، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ناوبا‌ن‌های آسوده^[۱۴] (۱۹۳۴)، بیش‌تر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که بیشۀ آبنوس^[۱۵] (۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های روز تعطیلی بانک‌ها^[۱۶] (۱۹۳۸) و ستارگان به پایین می‌نگرند^[۱۷] (۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج قطار شبانه مونیخ^[۱۸] (۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی راه پیش رو^[۱۹] (۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کنین^[۲۰]، کارگردان امریکایی، فیلم افتخار واقعی^[۲۱] (۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای جنگ جهانی دوم است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بفتا^[۲۲] برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.

↑ Odd Man Out
↑ The Fallen Idol
↑ The Third Man
↑ Our Man in Havana
↑ Oliver!
↑ Alexander Korda
↑ Belfast
↑ James Mason
↑ Graham Greene
↑ Orson Welles
↑ Harry Lime
↑ Herbert Beerbohm Tree
↑ Edgar Wallace
↑ Midshipman Easy
↑ Laburnum Grove
↑ Bank Holiday
↑ The Stars Look Down
↑ Night Train to Munich
↑ The Way Ahead
↑ Garson Kanin
↑ The True Glory
↑ BAFTA

[1] Odd Man Out

[2] The Fallen Idol

[3] The Third Man

[4] Our Man in Havana

[5] Oliver!

[6] Alexander Korda

[7] Belfast

[8] James Mason

[9] Graham Greene

[10] Orson Welles

[11] Harry Lime

[12] Herbert Beerbohm Tree

[13] Edgar Wallace

[14] Midshipman Easy

[15] Laburnum Grove

[16] Bank Holiday

[17] The Stars Look Down

[18] Night Train to Munich

[19] The Way Ahead

[20] Garson Kanin

[21] The True Glory

[22] BAFTA

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 کارول رید (لندن 30 دسامبر ۱۹۰۶ـ چلسی 25 آوریل ۱۹۷۶م) (Carol Reed)<br /> [[File:22211000.jpg|thumb|کارول رید ]]
 تهیه‌کننده و کارگردان انگلیسی. از شخصیت‌های مؤثر در صنعت سینمای انگلستان در دهۀ ۱۹۴۰ بود. از آثار اوست: ''مخالف‌خوان (جدا افتاده)<ref>Odd Man Out</ref>''&nbsp;(۱۹۴۶)، ''بت سرنگون<ref>The Fallen Idol</ref>''&nbsp;(۱۹۴۸)، ''مرد سوم<ref>The Third Man</ref>''&nbsp;(۱۹۴۹) برندۀ [[فیلم‌های برگزیده نخل طلا|نخل طلا]]<nowiki/>ی کن، ''مأمور ما در هاوانا<ref>Our Man in Havana</ref>''&nbsp;(۱۹۵۹)، و فیلم موزیکال ''آلیور! <ref>Oliver! </ref>''&nbsp;(۱۹۶۸) که برندۀ جایزۀ اسکار شد. اوج موفقیت او زمانی بود که با اَلگزاندر کوردا<ref>Alexander Korda</ref>، تهیه‌کننده، همکاری داشت.
-''مخالف‌خوان'' نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست<ref>Belfast </ref>&nbsp;می‌گذرد، و تصویرپردازی اکسپرسیونیستی و بازی خوب [[میسون، جیمز (۱۹۰۹ـ۱۹۸۴)|جیمز میسون]]<ref>James Mason</ref>&nbsp;در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ [[گرین، گراهام (۱۹۰۴ـ۱۹۹۱)|گراهام گرین]]<ref>Graham Greene</ref>، رمان‌نویس و منتقد سینمایی سابق، ساخت: ''بت سرنگون'' و ''مرد سوم'' که فیلم اخیر با بازی [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles</ref>&nbsp;در نقش هری لایم<ref>Harry Lime</ref>&nbsp;در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کرول رید در [[لندن (انگلستان)|لندن]] به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری<ref>Herbert Beerbohm Tree</ref>، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به [[والاس، ادگار (۱۸۷۵ـ۱۹۳۲)|ادگار والاس]]<ref>Edgar Wallace</ref>، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ''ناوبا‌ن‌های آسوده<ref>Midshipman Easy</ref>''&nbsp;(۱۹۳۴)، بیش‌تر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که ''بیشۀ آبنوس<ref>Laburnum Grove</ref>''&nbsp;(۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های ''روز تعطیلی بانک‌ها<ref>Bank Holiday</ref>''&nbsp;(۱۹۳۸) و ''ستارگان به پایین می‌نگرند<ref>The Stars Look Down</ref>''&nbsp;(۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج ''قطار شبانه مونیخ<ref>Night Train to Munich</ref>''&nbsp;(۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی ''راه پیش رو<ref>The Way Ahead</ref>''&nbsp;(۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کنین<ref>Garson Kanin</ref>، کارگردان امریکایی، فیلم ''افتخار واقعی<ref>The True Glory</ref>''&nbsp;(۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای [[جنگ جهانی دوم]] است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref>&nbsp;برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.
+''مخالف‌خوان'' نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست<ref>Belfast </ref>&nbsp;می‌گذرد، و تصویرپردازی اکسپرسیونیستی و بازی خوب [[میسون، جیمز (۱۹۰۹ـ۱۹۸۴)|جیمز میسون]]<ref>James Mason</ref>&nbsp;در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ [[گرین، گراهام (۱۹۰۴ـ۱۹۹۱)|گراهام گرین]]<ref>Graham Greene</ref>، رمان‌نویس و منتقد سینمایی سابق، ساخت: ''بت سرنگون'' و ''مرد سوم'' که فیلم اخیر با بازی [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles</ref>&nbsp;در نقش هری لایم<ref>Harry Lime</ref>&nbsp;در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کارول رید در [[لندن (انگلستان)|لندن]] به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری<ref>Herbert Beerbohm Tree</ref>، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به [[والاس، ادگار (۱۸۷۵ـ۱۹۳۲)|ادگار والاس]]<ref>Edgar Wallace</ref>، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ''ناوبا‌ن‌های آسوده<ref>Midshipman Easy</ref>''&nbsp;(۱۹۳۴)، بیش‌تر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که ''بیشۀ آبنوس<ref>Laburnum Grove</ref>''&nbsp;(۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های ''روز تعطیلی بانک‌ها<ref>Bank Holiday</ref>''&nbsp;(۱۹۳۸) و ''ستارگان به پایین می‌نگرند<ref>The Stars Look Down</ref>''&nbsp;(۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج ''قطار شبانه مونیخ<ref>Night Train to Munich</ref>''&nbsp;(۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی ''راه پیش رو<ref>The Way Ahead</ref>''&nbsp;(۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کنین<ref>Garson Kanin</ref>، کارگردان امریکایی، فیلم ''افتخار واقعی<ref>The True Glory</ref>''&nbsp;(۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای [[جنگ جهانی دوم]] است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref>&nbsp;برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.
 ----