تبریزی، میرزا محمدرضا (۱۲۰۳ـ۱۲۹۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تبریزی، میرزا محمّدرضا ( | تبریزی، میرزا محمّدرضا (۱۲۰۳ - ۱۲۹۹ق)<br> | ||
<p>(ملقب به مهندس‌باشی) از رجال دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. یکی از دانش‌آموزانی بود که [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایب‌السلطنه]] برای فراگیری علوم جدید به انگلیس فرستاد. در لندن در رشتۀ مهندسی و توپخانه درس خواند (۱۲۳۰ق)، به زبان‌های انگلیسی و فرانسه و نیز در هندسه و قلعه‌سازی مهارت یافت. در ۱۲۳۴ق به ایران بازگشت. در لشکرکشی [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]] به هرات (۱۲۵۳ق)، همراه او بود. کتاب ''صواعق‌‌النظام'' را در علم ترکیب توپ و خمپاره و عرّاده و سایر آلات و ادوات جنگی تألیف کرد. کتاب‌های فراوانی به فارسی ترجمه کرد، ازجمله ''تاریخ پطرکبیر''، ''تاریخ ناپلئون،'' و ''تاریخ تنزل و خرابی روم''. همچنین نقشۀ ساختمان مدرسۀ [[دارالفنون]]، طراحی اوست.</p> | <p>(ملقب به مهندس‌باشی) از رجال دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. یکی از دانش‌آموزانی بود که [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایب‌السلطنه]] برای فراگیری علوم جدید به انگلیس فرستاد. در لندن در رشتۀ مهندسی و توپخانه درس خواند (۱۲۳۰ق)، به زبان‌های انگلیسی و فرانسه و نیز در هندسه و قلعه‌سازی مهارت یافت. در ۱۲۳۴ق به ایران بازگشت. در لشکرکشی [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]] به هرات (۱۲۵۳ق)، همراه او بود. کتاب ''صواعق‌‌النظام'' را در علم ترکیب توپ و خمپاره و عرّاده و سایر آلات و ادوات جنگی تألیف کرد. کتاب‌های فراوانی به فارسی ترجمه کرد، ازجمله ''تاریخ پطرکبیر''، ''تاریخ ناپلئون،'' و ''تاریخ تنزل و خرابی روم''. همچنین نقشۀ ساختمان مدرسۀ [[دارالفنون]]، طراحی اوست.</p> | ||
<p>در سن ۹۶ سالگی در اثر حادثه سقوط از ارتفاع در منزلش درگذشت.</p> | |||
<br><!--14067700--> | <br><!--14067700--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۳
تبریزی، میرزا محمّدرضا (۱۲۰۳ - ۱۲۹۹ق)
(ملقب به مهندس‌باشی) از رجال دورۀ قاجار. یکی از دانش‌آموزانی بود که عباس میرزا نایب‌السلطنه برای فراگیری علوم جدید به انگلیس فرستاد. در لندن در رشتۀ مهندسی و توپخانه درس خواند (۱۲۳۰ق)، به زبان‌های انگلیسی و فرانسه و نیز در هندسه و قلعه‌سازی مهارت یافت. در ۱۲۳۴ق به ایران بازگشت. در لشکرکشی محمدشاه قاجار به هرات (۱۲۵۳ق)، همراه او بود. کتاب صواعق‌‌النظام را در علم ترکیب توپ و خمپاره و عرّاده و سایر آلات و ادوات جنگی تألیف کرد. کتاب‌های فراوانی به فارسی ترجمه کرد، ازجمله تاریخ پطرکبیر، تاریخ ناپلئون، و تاریخ تنزل و خرابی روم. همچنین نقشۀ ساختمان مدرسۀ دارالفنون، طراحی اوست.
در سن ۹۶ سالگی در اثر حادثه سقوط از ارتفاع در منزلش درگذشت.