آملی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=سید حیدر آملی|نام=Sayyid Haydar Amoli|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=آمل ۷۲۰ق|تاریخ مرگ=پس از ۷۸۲ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=استرآباد، خراسان و اصفهان|شغل و تخصص اصلی=عارف و عالم شیعی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=وزیر فخرالدوله بن شاه کیخسرو|جوایز و افتخارات=|آثار=التأویلات در تفسیر قرآن؛ جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار؛ نص‌النصوص در شرح فصوص‌الحکم ابن عربی؛ الارکان فی فروع شرایع اهل‌الایمان؛ اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة؛ امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید؛ محیط‌الاعظم|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
آمُلی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق) | آمُلی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق) Amoli, Sayyid Haydar | ||
عارف و عالم شیعی امامی. از علویان مازندران بود و به صوفی آوازه داشت. برای تحصیل زادگاهش را ترک کرد و به | عارف و عالم شیعی امامی. از علویان [[مازندران]] بود و به صوفی آوازه داشت. برای تحصیل زادگاهش را ترک کرد و به [[استرآباد]]، [[خراسان]] و [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رفت. سپس به [[آمل، شهر|آمل]] بازگشت و به وزارت فخرالدوله بن شاه کیخسرو رسید و جاه و جلال بسیار یافت. وی برای تزکیۀ نفس و تصفیۀ باطن، از مال و مقام و خانوادۀ خود درگذشت و مدتی به اصفهان رفت و به نورالدین اصفهانی دست ارادت داد. آن‌گاه قصد گزاردن [[حج]] کرد، اما به‌سبب بیماری در [[عراق]] ماندگار شد و از محضر [[علامه حلی|علامه حلّی]] و دیگر علما و عرفای شیعۀ [[امامیه]] بهره برد و از [[فخرالمحققین، محمد بن حسن (حله ۶۸۲ـ ۷۷۱ق)|فخرالمحققین]]، فرزند علامه حلی، اجازه گرفت. سید حیدر آملی یکی از مهم‌ترین متفکرانی است که کوشید بین عرفان [[ابن عربی، محیی الدین (مرسیه ۵۶۰ـ دمشق ۶۳۸ق)|ابن عربی]] و معارف شیعی وحدت ایجاد کند و پیوند میان این دو را بیان کند. | ||
<br/> | از آثار اوست: ''التأویلات'' در تفسیر قرآن؛ ''جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار''؛ ''نص‌النصوص'' در شرح ''فصوص‌الحکم'' ابن عربی؛ ''الارکان فی فروع شرایع اهل‌الایمان''؛ ''اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة''؛ ''امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید''؛ ''محیط‌الاعظم''. | ||
<br /> | |||
---- | |||
[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] [[Category:عرفان]] [[Category:اشخاص و فرقه ها]] | [[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] [[Category:عرفان]] [[Category:اشخاص و فرقه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۵
| سید حیدر آملی Sayyid Haydar Amoli | |
|---|---|
| زادروز |
آمل ۷۲۰ق |
| درگذشت | پس از ۷۸۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | استرآباد، خراسان و اصفهان |
| شغل و تخصص اصلی | عارف و عالم شیعی |
| آثار | التأویلات در تفسیر قرآن؛ جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار؛ نص‌النصوص در شرح فصوص‌الحکم ابن عربی؛ الارکان فی فروع شرایع اهل‌الایمان؛ اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة؛ امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید؛ محیط‌الاعظم |
| گروه مقاله | دین اسلام |
آمُلی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق) Amoli, Sayyid Haydar
عارف و عالم شیعی امامی. از علویان مازندران بود و به صوفی آوازه داشت. برای تحصیل زادگاهش را ترک کرد و به استرآباد، خراسان و اصفهان رفت. سپس به آمل بازگشت و به وزارت فخرالدوله بن شاه کیخسرو رسید و جاه و جلال بسیار یافت. وی برای تزکیۀ نفس و تصفیۀ باطن، از مال و مقام و خانوادۀ خود درگذشت و مدتی به اصفهان رفت و به نورالدین اصفهانی دست ارادت داد. آن‌گاه قصد گزاردن حج کرد، اما به‌سبب بیماری در عراق ماندگار شد و از محضر علامه حلّی و دیگر علما و عرفای شیعۀ امامیه بهره برد و از فخرالمحققین، فرزند علامه حلی، اجازه گرفت. سید حیدر آملی یکی از مهم‌ترین متفکرانی است که کوشید بین عرفان ابن عربی و معارف شیعی وحدت ایجاد کند و پیوند میان این دو را بیان کند.
از آثار اوست: التأویلات در تفسیر قرآن؛ جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار؛ نص‌النصوص در شرح فصوص‌الحکم ابن عربی؛ الارکان فی فروع شرایع اهل‌الایمان؛ اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة؛ امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید؛ محیط‌الاعظم.