استبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵م - ): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


استِبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵)(Steblin Kaminskio, Ivan Mikhailovich)<br>
استِبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵م -  )(Steblin Kaminskio, Ivan Mikhailovich)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ایوان میخاییلوویچ استبلین کامنسکی  
|عنوان =ایوان میخائیلوویچ استبلین کامنسکی  
|نام = Ivan Mikhailovich Steblin Kaminskio
|نام = Ivan Mikhailovich Steblin Kaminskio
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۲: خط ۱۲:
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=روسیه ای
|ملیت=روسیه‌ای
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامۀ دکتری (۱۹۸۴م) دانشگاه پترزبورگ
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامۀ دکتری (۱۹۸۴م) دانشگاه پترزبورگ
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
| شغل و تخصص اصلی =ایران‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =کارمند علمی پژوهشگاه خاورشناسی (۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱م) - صاحب کرسی ایران شناسی دانشگاه پترزبورگ
|سمت =کارمند علمی پژوهشگاه خاورشناسی (۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱م) - صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =افسانه‌های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱)؛ زبان باختری (۱۹۸۱)؛ نباتات در زبان‌های پامیری (۱۹۸۲)؛ واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳)
|آثار =افسانه‌های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶م)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱م)؛ زبان باختری (۱۹۸۱م)؛ نباتات در زبان‌های پامیری (۱۹۸۲م)؛ واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری (۱۹۸۷م)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰م، مسکو، ۱۹۹۳م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|گروه مقاله =خاورشناسی
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}ایران‌شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ [[ایران شناسی|ایران‌شناسی]] درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ کارمند علمی پژوهشگاه [[خاورشناسی]] بود و در ۱۹۷۱ از دانشنامۀ دکتری خود با نام ''زبان وخانی'' دفاع کرد و در ۱۹۸۴ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان‌های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم‌شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش‌‌های گسترده‌ای کرده است.  
}}ایران‌شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ [[ایران شناسی|ایران‌شناسی]] درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱م کارمند علمی پژوهشگاه [[خاورشناسی]] بود و در ۱۹۷۱م از دانشنامۀ دکتری خود با نام ''زبان وخانی'' دفاع کرد و در ۱۹۸۴م موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان‌های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم‌شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش‌‌های گسترده‌ای کرده است.  


از آثارش: ''افسانه‌های مردم پامیر'' با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛'' افسانه و روایات سیستان'' (۱۹۸۱)؛ ''زبان باختری'' (۱۹۸۱)؛ ''نباتات در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۲)؛ ''واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ ''اوستا'' به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳).
از آثارش: ''افسانه‌های مردم پامیر'' با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶م)؛'' افسانه و روایات سیستان'' (۱۹۸۱م)؛ ''زبان باختری'' (۱۹۸۱م)؛ ''نباتات در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۲م)؛ ''واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۷م)؛ ترجمۀ ''اوستا'' به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳م.
<br><!--11248700-->
<br><!--11248700-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:خاورشناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۳

استِبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵م - )(Steblin Kaminskio, Ivan Mikhailovich)

ایوان میخائیلوویچ استبلین کامنسکی
Ivan Mikhailovich Steblin Kaminskio
زادروز ۱۹۴۵م
ملیت روسیه‌ای
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامۀ دکتری (۱۹۸۴م) دانشگاه پترزبورگ
شغل و تخصص اصلی ایران‌شناس
آثار افسانه‌های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶م)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱م)؛ زبان باختری (۱۹۸۱م)؛ نباتات در زبان‌های پامیری (۱۹۸۲م)؛ واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری (۱۹۸۷م)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰م، مسکو، ۱۹۹۳م)
گروه مقاله خاورشناسی

ایران‌شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ ایران‌شناسی درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱م کارمند علمی پژوهشگاه خاورشناسی بود و در ۱۹۷۱م از دانشنامۀ دکتری خود با نام زبان وخانی دفاع کرد و در ۱۹۸۴م موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان‌های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم‌شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش‌‌های گسترده‌ای کرده است.

از آثارش: افسانه‌های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶م)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱م)؛ زبان باختری (۱۹۸۱م)؛ نباتات در زبان‌های پامیری (۱۹۸۲م)؛ واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری (۱۹۸۷م)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳م.