سهیلا بسکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان = سهیلا بسکی | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز= 1332ش | |||
|تاریخ مرگ=استانبول 6 خرداد 1394ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی مدیریت- مدرسۀ عالی مدیریت گیلان/ دانش‌اموختۀ اقتصاد از دانشگاه ایالتی میشیگان | |||
| شغل و تخصص اصلی =داستان‌نویس و مترجم | |||
|شغل و تخصص های دیگر=کارآفرین و فعال حوزۀ معماری | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =برندۀ سومین دورۀ جایزه گلشیری برای بهترین مجموعه داستان اول (1382) | |||
|آثار = پارهٔ کوچک (مجموعه داستان)؛ بی‌بی پیک (مجموعه داستان)؛ در محاق (انتشارات نیلوفر)؛ ذره (رمان)؛ عکس‌های فوری (مجموعه داستان)؛ زندگینامۀ ویرجینیا وولف (ترجمه) | |||
|خویشاوندان سرشناس =غلامعلی بسکی (پدر) | |||
|گروه مقاله =ادبیات | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم =بنیان‌گذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:2042167330.jpg|بندانگشتی|سهیلا بسکی]] | |||
سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski | سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski | ||
داستان‌نویس، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ [[جایزه ادبی هوشنگ گلشیری|جایزه گلشیری]] برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیان‌گذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند غلامعلی | داستان‌نویس، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ [[جایزه ادبی هوشنگ گلشیری|جایزه گلشیری]] برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیان‌گذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند [[غلامعلی بسکی]]، پدر طبیعت ایران، بود. | ||
سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلی‌اش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان<ref>Michigan State University</ref> به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیلی دانشگاه‌ها بی‌کار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستان‌نویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و | سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلی‌اش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان<ref>Michigan State University</ref> به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیلی دانشگاه‌ها بی‌کار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستان‌نویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، مجلۀ ''آبادی'' را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ ''معمار'' و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ ''شهر'' را به صورت حرفه‌ای منتشر کرد. او هماهنگ‌کنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایده‌های جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربه‌های شهرک‌سازی‌های نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد. | ||
توانمندی سهیلا بسکی در ادبیات کمتر از شَمّ معماری او، کمتر از دانش اقتصادی او، و کمتر از قدرت مدیریتش نبود. در سال ۱۳۸۲ مجموعه داستان کوتاه او (پارهٔ کوچک - انتشارات آگاه) برندۀ جایزه ادبی هوشنگ گلشیری شد. نثر روان و جان‌بخشی به اشیاء پیرامون از طریق دقت در روایت آنها، دلیل هیأت داوران جایزه برای برنده اعلام کردن او بود. دومین مجموعه داستان بسکی، بی‌بی | توانمندی سهیلا بسکی در ادبیات کمتر از شَمّ معماری او، کمتر از دانش اقتصادی او، و کمتر از قدرت مدیریتش نبود. در سال ۱۳۸۲ مجموعه داستان کوتاه او (پارهٔ کوچک - انتشارات آگاه) برندۀ جایزه ادبی هوشنگ گلشیری شد. نثر روان و جان‌بخشی به اشیاء پیرامون از طریق دقت در روایت آنها، دلیل هیأت داوران جایزه برای برنده اعلام کردن او بود. دومین مجموعه داستان بسکی، بی‌بی پیک (انتشارات نیلوفر) نیز در سال ۱۳۸۵ نامزد دریافت جایزۀ گلشیری شد. | ||
سهیلا بسکی که مدت‌ها برای غلبه بر بیماری سرطان در تلاش بود، سرانجام هنگام دیدارِ اعضای خانواده‌اش در استانبول درگذشت. | سهیلا بسکی که مدت‌ها برای غلبه بر بیماری سرطان در تلاش بود، سرانجام هنگام دیدارِ اعضای خانواده‌اش در استانبول درگذشت. | ||
| خط ۱۲: | خط ۴۱: | ||
'''برخی از آثار''' | '''برخی از آثار''' | ||
* پارهٔ کوچک (مجموعه داستان- انتشارات آگاه) | * ''پارهٔ کوچک'' (مجموعه داستان- انتشارات آگاه) | ||
* بی‌بی پیک (مجموعه داستان- انتشارات نیلوفر) | * ''بی‌بی پیک'' (مجموعه داستان- انتشارات نیلوفر) | ||
* در محاق (انتشارات نیلوفر)؛ مجموعۀ دو رمان با عنوان‌های در محاق و گذشته‌ای هست که نمی‌گذرد | * ''در محاق'' (انتشارات نیلوفر)؛ مجموعۀ دو رمان با عنوان‌های در محاق و گذشته‌ای هست که نمی‌گذرد | ||
* حکایت ساختن مبال در بم (رمان- انتشارات فروغ، آلمان) | * ''حکایت ساختن مبال در بم'' (رمان- انتشارات فروغ، آلمان) | ||
* ذره (رمان- انتشارات فروغ، آلمان) | * ''ذره'' (رمان- انتشارات فروغ، آلمان) | ||
* عکس‌های فوری (مجموعه داستان- انتشارات ققنوس) | * ''عکس‌های فوری'' (مجموعه داستان- انتشارات ققنوس) | ||
* زندگینامۀ ویرجینیا | * ''زندگینامۀ [[ویرجینیا ولف|ویرجینیا وولف]]''، نوشتۀ کوئنتین بل (ترجمه- انتشارات نیلوفر) | ||
* آن‌گونه که من زیستم (خودزندگینامه)، نوشتۀ اما گلدمن (ترجمه- انتشارات نیلوفر) | * ''آن‌گونه که من زیستم'' (خودزندگینامه)، نوشتۀ [[اما گلدمن]] (ترجمه- انتشارات نیلوفر) | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۶
| سهیلا بسکی | |
|---|---|
| زادروز |
1332ش |
| درگذشت | استانبول 6 خرداد 1394ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی مدیریت- مدرسۀ عالی مدیریت گیلان/ دانش‌اموختۀ اقتصاد از دانشگاه ایالتی میشیگان |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس و مترجم |
| شغل و تخصص های دیگر | کارآفرین و فعال حوزۀ معماری |
| فعالیت‌های مهم | بنیان‌گذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» |
| آثار | پارهٔ کوچک (مجموعه داستان)؛ بی‌بی پیک (مجموعه داستان)؛ در محاق (انتشارات نیلوفر)؛ ذره (رمان)؛ عکس‌های فوری (مجموعه داستان)؛ زندگینامۀ ویرجینیا وولف (ترجمه) |
| گروه مقاله | ادبیات |
| خویشاوندان سرشناس | غلامعلی بسکی (پدر) |
| جوایز و افتخارات | برندۀ سومین دورۀ جایزه گلشیری برای بهترین مجموعه داستان اول (1382) |
سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski
داستان‌نویس، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ جایزه گلشیری برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیان‌گذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند غلامعلی بسکی، پدر طبیعت ایران، بود.
سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلی‌اش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان[۱] به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها بی‌کار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستان‌نویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، مجلۀ آبادی را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ معمار و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ شهر را به صورت حرفه‌ای منتشر کرد. او هماهنگ‌کنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایده‌های جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربه‌های شهرک‌سازی‌های نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد.
توانمندی سهیلا بسکی در ادبیات کمتر از شَمّ معماری او، کمتر از دانش اقتصادی او، و کمتر از قدرت مدیریتش نبود. در سال ۱۳۸۲ مجموعه داستان کوتاه او (پارهٔ کوچک - انتشارات آگاه) برندۀ جایزه ادبی هوشنگ گلشیری شد. نثر روان و جان‌بخشی به اشیاء پیرامون از طریق دقت در روایت آنها، دلیل هیأت داوران جایزه برای برنده اعلام کردن او بود. دومین مجموعه داستان بسکی، بی‌بی پیک (انتشارات نیلوفر) نیز در سال ۱۳۸۵ نامزد دریافت جایزۀ گلشیری شد.
سهیلا بسکی که مدت‌ها برای غلبه بر بیماری سرطان در تلاش بود، سرانجام هنگام دیدارِ اعضای خانواده‌اش در استانبول درگذشت.
برخی از آثار
- پارهٔ کوچک (مجموعه داستان- انتشارات آگاه)
- بی‌بی پیک (مجموعه داستان- انتشارات نیلوفر)
- در محاق (انتشارات نیلوفر)؛ مجموعۀ دو رمان با عنوان‌های در محاق و گذشته‌ای هست که نمی‌گذرد
- حکایت ساختن مبال در بم (رمان- انتشارات فروغ، آلمان)
- ذره (رمان- انتشارات فروغ، آلمان)
- عکس‌های فوری (مجموعه داستان- انتشارات ققنوس)
- زندگینامۀ ویرجینیا وولف، نوشتۀ کوئنتین بل (ترجمه- انتشارات نیلوفر)
- آن‌گونه که من زیستم (خودزندگینامه)، نوشتۀ اما گلدمن (ترجمه- انتشارات نیلوفر)
- ↑ Michigan State University